Ljósmæðrablaðið - 01.07.1990, Blaðsíða 13

Fyrsti keisaraskurður
á íslandi
Það mun áreiðanlegt, að enginn viti
e a þekki dæmi til þess fyrr né síðar,
að keisaraskurðinum hafi verið beitt
no kru sinni hér á landi, fyrr en nú hér
eykjavík, 24. f. mán. er ógiftur
venmaður, Margrét Arnljótsdóttir að
na ni á 31. ári, dvergur að öllum
j-kapnaði, um 18 (?) þumlungar á
? ’ varð barnshafandi og kenndi sín
lagðist á sæng 23. f. mán. Yfirsetu-
Konan kvaddi þegar landlæknirinn dr.
ja talín, til að skoða sængurkonuna
r&V nn Sen<^' ^egar e^ir Gísla ^ansellí-
L ^jálmarssyni og kvaddi einnig
e sér til ráðuneytis báða læknana af
ULSkÍPÍnU Pandora- Chastang yfir-
n' yfir allri fiskimannaútgerð Frakka,
°9 exier herskipalækni, og voru þar
sti'^aUkÍ vi^staddir íjórir þeirra fimm
hj< enta> er nú lesa hér læknisfræði
1 , andlækninum. Enginn þeirra 4
nanna hafði sjálfur verið viðstaddur
eisaraskurðar_barnsburð fyrr en nú,
o|mm kom þeim um það ásamt, er
r öfðu kannað skapnað sængur-
að hÚn Sæti ekki fætt’ °S
að ,ner PV' e‘si nema um Það tvennt
að H ÍP-a’ að hæð' mo^ir °S fóstur hlyti
eyja eftir löng og mikil harmkvæli
skn r’ eða r^ast ÞeSar í keisara-
móA mn’ hi ^ess stytta þjáningar
vpi Unnnar °9 bjarga lífi beggja ef svo
Sæti tekizt. Skipta þá læknarnir nið-
lJósm
ÆÐRABLAÐIÐ
ur verkum með sér, hvað hver skyldi
vinna. Chastang og Dexier „kloroform-
iseruðu" móðurina (gerðu hana tilfinn-
ingavana og aflvana með ,,k!oroform“),
dr. Hjaltalín gerði náraskurðinn en Gísli
Hjálmarsson gekk síðan til og skar upp
móðurlífið. Varð móðirin þá léttari að
meybarni með fullu lífi, er vó 14 merk-
ur. Voru umbúðir gerðar um skurðsár-
in. Leið þá smám saman kloroforms
vanmeginið af móðurinni, og varð hún
hress og heilsaðist eftir öllum hætti allt
fram á hina næstu nótt, en þá fór hún
að fá viðvarandi hóstakjöltur með
ógleði, svo nóttin varð henni ókyrr og
næðislítil. Þegar leið á næsta dag varð
hún rænuskert og þar með allri lífsvon
lokið, enda skildi hún við hið sama
kvöld um náttmál. Barnið var skírt að
móðurinni lifandi: Júlíana Margrét.
Það lifir enn og dafnar eðlilega.
4. júlí 1865 úr Þjóðólfi.
1 1