Einherji - 16.06.1953, Qupperneq 1

Kosningaskrifst
FramsóknarfL
er í Norðurgötu 4.
Opin 5—7 og 8,30—10,30
síðd. — Framsóknarmenn
og annað stuðningsfólk
Jóns Kjartanssonar er
beðið að hafa samband
við skrifstofuna.
Kosninganefndin
Stefna Framsóknarflokksins í ffórhagsmálum,
verzlunarmálum, skatta- og útsvarsmálum o. fI.
FJÁRHAGSMÁL
10. flokksþing Framsóknarmanna telur, að stefnuna í fjárhags-
málum beri að miða við, að allir hafi verk að vinna. Telur flokks-
þingið höfuðnauðsjm, að jafnvægi sé í þjóðarbúskapnum, þar sem
stöðugt verðlag og peningagengi er nauðsynleg undirstaða þess, að
framleiðsluskilyrði nýtist til hins ítrasta. Stöðugt verðlag og pen-
ingagengi örfar framleiðsluna og eykur sparnaðinn, en sparnaður er
undirstaða fjárfestingar og framfara.
I þessu sambandi leggur flokkeþingið megináherzlu á eftirfarandi:
1. Ríkisbúskapur sé greiðsluhallalaus og fyllstu ráðdeildar og sparn-
aðar gætt í ríkisrékstrinum.
2. Útlán bankanna séu miðuð við sparnað og framleiðsluverðmæti,
en forðast að setja fjárhagskenfið úr skorðum með verðbólgu-
útlánum.
3. Fjárfestingin (framkvæmdirnar) miðist við það fjármagn, sem
á heil'brigðan hátt er hægt að tryggja til þess að standast kostn-
aðinn við hana — og því aldrei gjeymt, að sama féð verður ekki
notað bæði til neyzlu og fjárfestingar.
4. Þjóðartekjurnar séu auknar með meiri afköstum og framleiðslu
og með bættu skipulagi á dreifingu eftir þeim leiðum, sem nánar
eru tilgreindar í ályktun þessa flokksþingis um atvinnu-, sam-
göngu- og viðskiptamál.
5. Stuðlað verði að auknum sparnaði með því meðal annars að veita
þeim ívilnanir í skatti og útsvari, sem fé leggja til ávöxtunar
með tilteknum skilyrðum. Þá verði og tekið til rækilegrar athugr
unar, hvort unnt sé að koma á verðtryggingu sparifjár, sbr. álykt-
un s’iðasta Alþingis.
6. Komið verði á, í samvinnu við stéttasamtökin, nýjum grundvallar-
reglum að tekjuskiptingu, sem hvetji til aukinnar framleiðslu og
afkasta, til tryggingar bættum lífskjörum.
7. Stuðlað verði að stofnun og rekstri framleiðslusamvinnufélaga.
Flokksþingið bendir á, að fjárhagslegt jafnvægi og stöðugt
peningagengi verður ekki tryggt, nema saman fari viðleitni Alþingis
og ríkisstjórnar og, þeirra almannasamtaka, er mestu ráða um stefn-
una í kaupgjalds- og launamálum.
Flokksþingið telur því, að gera beri pllt, sem unnt er, til þess
að auka skilning á því, að kaupgjald og laun verði að miða við verð-
mæti framleiðslunnar. Launagreiðslur séu eins háar og, þjóðartekjur
leyfa, án þess að myndist verðbólga, sem leiði til gengisfalls.
Tryggt fjármálakerfi er nauðsyn alþjóðar. Það er grundvöllur
mikillar framleiðslu og góðra lifskjara.
Flokksþingið telur, að brýna nauðsyn beri til að hagnýta sem
bezt náttúruauðæfi landsins, og þá ekki sizt orkulindir þess, til fjöl-
breytni og eflingar atvinnulífinu, með það fyrir augum að atvinna
sé næg og þjóðinni tryggð æskileg lífskjör.
Flokksþingjð álítur, að til þessa viðfangsefnis muni þurfa meira
fjármagn en unnt verður að afla innanlands fyrst um sinn, þótt fram-
leiðsluaukning verði og spamaður. Þessvegna telur flokksþingið eðli-
legt, að lán verði tekin erlendis, enda sé þeim varið til arðsamra fram-
kvæmda. Ennfremur er flokksþingið því fylgjandi, að efnt sé til sam-
vinnu við erlenda aðila um stofnun stóriðjufyrirtækja á sérleyfis-
grundvelli eða á annan hátt, eftir því sem haglkvæmt þykir, enda sé
örugglega um slíka samninga búið og þá meðal annars höfð til hlið-
sjónar reynsla annarra þjóða.
Flokksþingið leggur áherzlu á, að fyrirtæki verði staðsett þar
sem þjóðinni er hagifelldast, m. a. með tilliti til hæfilegrar dreifingar
byggðarinnar. ,
* VERZLUNARMÁL
10. flokksþing Framsóknarmanna bendir á, að verzlunarstarf-
semi er þjónusta, sem ekki má vera kostnaðarsamari en óhjákvæmi-
legt er. Óeðlilega mikill verzlunarkostnaður og óhóflegur gróði á
verzlun er óþarfur skattur á vörukaupendur, og er því mikils vert
fyrir þá, að hagia viðskiptum sínum þannig, að þeir komist hjá að
greiða sffikan skatt.
Flokksþingið telur að samvinnuskipulagið tryggi sannvirðisverzl
un. Fyrir því telur það þýðingarmcst í verzlunarmálum, að verzlunin
geti verið sem'frjálsust og samvinnufélögin óhindrað útvegað mönn-
um vörur með sannvirði.
Flokksþingið leggur þar af leiðandi áherzlu á, að stefnan i fjár- \
Framhald á 2. síðu
Frambjóðendurnir og
framtíð Siglufjarðar
himininn líka. Því var fjörðurinn
íkvaddur og fólkinu vinkað og
farið til Reykjavíkur. Ár og dag-
ar eru liðnir siðan þessi maður
kvaddi, nú er hann að heilsa á
ný. En Siglfirðingar eru lang-
minnugir og telja ástæðu'laust að
verðlauna flóttafólkið. Fyrir því
verður hann afgreiddur eins og
fyrn daginn — látinn falla.
Fyrir Sjálfstæðisflokkinn er
hér í kjöri „nýi bæjarfógetinn".
Það má segja að það sé lán útaf
fyrir sig, að hafa alltaf völ á
nýmeti frá Sjálfstæðisflokknum,
en það hefur nú líka sina galla.
Mér er fortalið að þessi maður
sé hér öllu ókunnugíur og öllum
ókunnugur og hafi alls ekki vilj-
að fara hér í framboð, hann hafi
blátt áfram verið neyddur til
þess, annaðhvort af yfirboðara
s'inum eða öðrum áhrifamönnum.
Eg var að velta því fyrir mér,
hvort slíkir menn gætu orðið sig-
ursælir striðsmenn fyrir máleíni
okkar litla bæjar á Alþingi. ef
svo tiltækist að um nægilegt kjör,
Framhald á 3. síðu
Eftir fáar vikur verður gengið
til alþingiskosninga. Yfirkjör-
stjórnin hefui’ auglýst að fjórir
menn séu hér í kjöri. Einn þess-
ara manna.er samkvæmt auglýs-
ingu þessari Reykvíkingur, Er-
lendur Þorsteinsson að nafni. Eg,
var að velta þVí fyrir mér hvort
‘ ég ætti að kjósa hann, en ég
varð strax fráhverfur því. Eg
held að maður, sem flúið hefur
frá Siglufirði til höfuðborgarinn-
ar. geti ekki borið framtíðarmál-
efni Siglufjarðar fram til sigurs.
Það þýðir ekkert að koma aftur,
eftir að hafa yfirgefið stað eins
og Siglufjörð og biðja «m at-
kvæðin til að verða fínn maður
1 þingsölunum.
Sennilega gæti Erlendur Þor-
steinsson orðið nýtur þingmaður
fyrir REYKJAVÍK, staðinn sem
hann valdi fram yfir Siglufjörð,
þessvegna átti hann að bjóða
sig fram þar. Hér hafði þessi
maður ágæta atvinnu, eina bezt
launnðu í bænum, bjó á faffiegum
stað og virtist liða vel á sigl-
firzka vísu. En þetta nægði ekki.
Hann vildi eiga þetta allt og