Einherji - 19.12.1953, Blaðsíða 2

EINHERJI
Aímæli merkis hjóna
1 október og nóvember s.l. áttu
heiðurslijónin að Hlíðai’veg 9 hér
í bæ merkisafmæli. Frú HERDÍS
KJARTANSDÓTTIR varð sextug
18. október en EINAR ASMUNDS
SON varð sjötíu og fimm ára 25.
nóvember.
1 tilefni af þessum merkisdög-
nm þeira hjóna fengu þau ham-
ingjuóskir v'iða að og heimsókn
af fjölda vina og vandamanna.
Einar Ásmundsson er fæddur
að Þverá í Svarfaðardal 25. nóv.
1878.
Foreldrar Einars voru þau
hjónin Hólmfríður Friðjónsdóttir
og Ásmundur Einarsson, ættaður
úr Skagafirði.
Foreldrar Einars fluttu að Hól-
koti í Unudal 1884, og þar ólst
hann upp. Þegar Einar var á
tvítugsaldri missti hann föðm’
sinn og fór þá að heiman. Var
hann aíðan í vinnumennsku í
nokkur ár, á ýmsum stöðum, eins
og þá var títt um unga menn.
Árið 1916 gekk Einar að eiga
hina ágætustu konu, Herdísi
Kjartansdóttur, og, reistu þau ibú
í Hofsósi. Þar stimdaði Einar sjó-
mennsku og var formaður á bát
í 10 ár. Var hann fengsæll og
talinn hinn ágætasti skipstjóri.
Til Siglufjarðar fiuttu þau hjón
1927 og byggðu sér hús við HUð-
arveg 9 og hafa búið þar síðan.
Eftsir að Einar flutti til Siglu-
fjarðar hætti hann sjómennsku en
gerðist landformaður við báta, —
fyrst 'hjá Skafta Stefánssyni og
síðan við m.b. Hjalta.
Starfaði hann að þessu um
nokkur ár og þótti jafnan dugleg-
ur, stjórnsamur og hagsýnn um
meðferð veiðarfæra og afla. Enda
var Einar alinn upp á þeim ár-
um, þegar talinn var mikill löstur
að fara illa með, hvort sem um
var að ræða fyrir sjálfan sig eða
aðra, en góðir mannkostir að vera
nýtinn og hirðusamur og þá eigin-
ieika hefur Einar i r'ikum mæli.
Árið 1940 réðist Einar til Kjöt-
búðar Siglufjarðar og veitti for-
stöðu fiskbúð K.'B.S., sem þá var
sett á stofn, og var um nokkur
ár eina fiskbúðin hér.
Þessu starfi gengdi Einar með
ágætum og nutu þar sín vel með-
fæddir eiginleikar hans, sem áður
er á minnzt. Var í þessu starfi
við ýmsa byrjunarörðugleika að
stríða, sem Einar réði vel fram úr.
Einar veiktist alvarlega 1946
og varð iþá að hætta starfi s'ínu
hjá Kjötbúð Siglufjarðar, og hef-
ur hann legið mikið rúmfastur
síðan.
Einar er drengur igóður, vel
greindur og athugull um marga
hluti og hefur góða yfirsýn yfir
viðburði líðandi stundar, og er
miimugur á það, sem liðið er.
Hann er ræðinn og skemmtilegr
ur í viðmóti, léttur í lund og gam-
ansamur, og tæpast verður séð,
við fyrstu sýn, þegar maður heim-
sækir Einar, að þar sé 75 ára
gamall maður, sem búinn er að
liggja rúmfastur um sjö löng ár.
Hvorki ellin eða hin erfiðu veik-
indi hafa bugað iífsþrótt og and-
legan áhuga Einars fyrir öllu því,
er snertir lífið, bæði þessa heims
og annars. Því áreiðanlegt er, að
töluvert hefur Einar hugsað um
hin æðri tiiverustig og hvað tekur
við, eftir jarðvist vora, þó hann
hafi ekki um það mörg orð við
vandalausa.
Einar' hefur átt því láni að
fagna að vera giftur hinni ágæt-
ustu konu, Herdísi Kjartansdótt-
ur, sem hefur staðið með manni
sínum í blíðu sem stríðu og verið
honum bezt, þegar erfiðleikarnir
voru mestir. Það er oft hljótt xmi
störf eiginkonunnar, húsmóðm’-
innar, móðurinnar og ráðgjafans
á heimilinu. Til hennar koma börn
in fyrst og fremst með vandamál
sín. Við hana ráðfærir bóndinn
sig, og hún verður að ráða fram
úr erfiðum húsmóðurstörfum, sem
eru því vandasamari, sem minna
er til handa á milli til að miðla.
Þeir efiðleikar hafa ekki farið
alveg framhjá frú Herdísi, sem
mörgum öðrum, þó ráðdeild henn-
ar, dugnaður og meðfædd fram-
koma aðalskonunnar hafi þar sem
i öðru, ráðið með sóma fram úr
öllum vanda.
Herdís Kjartansdóttir er fædd
18. okt. 1893 að Skálá 1 Sléttu-
hlíð. Voru foreldrar hennar þau
hjónin Kjartan Vilhjálmsson ,ætt-
aður úr Fljótum og Sigríður Guð-
jónsdóttir.
Herdís ólst upp hjá foreldrum
sínum til 17 ára aldurs, en þá fór
hún í vinnumennsku til vanda-
•lausra. Vann hún á ýmsum stöð-
um þar til hún giftist 'Einari, sem
fyrr segir.
Sem að iíkindum lætur hafa
hin löngu veikindi Einars reynt
mjög á frú Herdísi, sem líka hef-
ur ekki ávallt gengið heil til skóg-
ar. En það er eins og það séu
meðfæddir hæfileikar hennar, eða
kannske einbeitni viljasterkrar
konu, að hlúa að og líkna þeim,
sem veikir eru, hjálpa þeim til að
virða l'ifið og sætta sig við orðin
kjör. Fnú Herdís er góð húsmóðir
og ber heimili þeirra 'hjóna þess
glöggt vitni. Þá má ekki gelyma
hinum fallega blómagnrði þeirra,
þar sem viðkvæmar móðurhendur
Herdisar hafa gefið moldinni líf
í litskrúði margbreytilegra iblóma.
Þau Herdís og Einar hafa átt
4 böm og eru þrjú þeirra á iífi,
öll hin mannvænlegustu. Felix og
Kjartan heima í föðurgarði og
Ása, búsett í Reykjavík.
Þeir mörgu vinir og vandamenn,
sem heimsóttu heiðurshjónin að
Hl'íðarvegi 9 á afmælisdögum
þeirra og færðu þeim árnaðar-
óskir, komu einnig með hlýhug og
þakklæti fyri góða kynningu og
samstarf á liðnum árum.
Eg sem þessar línur >rita, færi
þeim hjónum alúðarfyllstu
þakkir frá mér og konu mixmi
fyrir alla vinsemd þeirra til okkar
og samstarf á undangengnum ár-
um.
Við óskum þeim gleði og gæfu
í komandi framtíð.
Ragnar Jóhannesson
HVERS MÁ VÆNTA?
(Framhald af 1. síðu)
Á s.l. hausti fékk kaupmaður
á Sauðárkróki, sem rekur þó ekki
kjötbúð, sláturleyfi og slátraði
nokkur þúsund fjár. og fleiri
mætti upp telja, þó þetta verði
látið nægja.
Þá segir ennfremur í Siglfirð-
ingsgreinni að Nýja kjötbúðin
hafi orðið að hætta störfum af
þvi að hún hafi ekki fengið slát-
urleyfi og af því að hún hafi
orðið að kaupa kjötið af Kjöt-
búð Siglufjarðar með álagningu,
„sem gerði það að verkum“, að
það „var auðsýnilegt tap á rekst-
inum“ Þama er einnig farið með
blekkingar. Það kjöt, sem Nýja
kjötbúðin keypti, gegnum Kjöt-
búð Siglufjarðar, var henni selt á
skráðu heildsöluverði, og á ná-
kvæmlega sama verði og Kjöt-
búð Siglufjarðar greiddi fyrir
það kjöt, sem hún seldi í smá-
sölu á sama t'ma.
Hafi Nýja kjötbúðin hinsvegar
átt í einhverjum erfiðleikum síð-
ustu árin, með að fá sláturleyfi,
er ekki um það að sakast við
Framsóknarmenn, því að einmitt
þá var Sjálfstæðismaðurinn Ing-
ólfur frá Hellu form. kjötverð-
lagsnefndar og réði mestu um,
hverjum var veitt sláturleyfi.
Eig hefi fulla ástæðu til að ætla,
að gr.h. í „Siglfirðingi“ viti þetta,
og hann fari þvi hér með vísvit-
andi blekkingar. Nýja kjötbúðin
þurfti því ekki að hætta störfum
fyrir það, enda eru tugir kjöt-
búða, víðsvegar á landinu, reknar
án þess að þær hafi sláturleyfi
og með því að kaupa allt sitt kjöt
á heildsöluverði.
Nei, Nýja kjötbúðin hætti því
ekki störfum af þeim sökum. Ætli
hún hafi ekki heldur hætt störf-
um vegna þess, að hún hafði ekki
nógu marga viðskiptavini til að
hægt væri að láta reksturinn bera
sig. Eða kannske að Sjálfstæðis-
menn hafi ekki verið nógu margir
og sjálfstæðir til að standa sam-
an um sitt sjálfstæðisfyrirtæki.
Síðan segir blaðið, að enginn
hafi ráðist í að setja á stofn
kjötbúð í Siglufirði, og það sé að
kenna einræðis- og einokunar-
stefnu Framsóknarfl.! — Ja, sér
er itú hver vitleysan!
Sjálfstæðismenn i Siglufirði
ættu að vera það viðskiptalega vel
menntir, að vita það, að það er
ekki háð meiri erfiðleikmn að fá
leyfi til reksturs kjötbúðar, en
t.d. að fá almennt verzlunarleyfi,
og það heyrir ekkert undir Fram-
sóknarflokkinn að veita slík leyfi.
Svo að hér er einnig farið með
staðlausa stafi í Siglfirðingi.
Þá segir gr.h. 1 „Siglfirðingi",
að Kjötbúð Siglufjarðar hafi
undanþágu frá því að greiða rétt-
mætt útsvar til bæjarins. Og svo
talar gr.h. um, að siglfirzkir borg-
arar gefi með kjötbúðinni, og að
þetta séu allt verk Framsóknar-
flokksins!
Nú vil ég spyrja hr. Pál Er-
lendsson, sem hefur átt sæti í
niðurjöfnunarnefnd 1 mörg ár,
hvort hann hafi þar, og með-
nefndarmenn hans, gefið Kjötbúð
Siglufjarðar undanþágu frá því
að greiða útsvar, eins og henni
bar, sem samvinnufyrirtæki ? Sé
Þetta ekki fyrir hendi dæmir þessi
málflutningur Siglfirðings sig
sjálfur.
Hitt er svo annað mál, að þar
sem Kjötbúð Siglufjarðar er sam-
vinnufélag 'gireiðir hún auðvitað
útsvar samkv. reglum þar um.
Og það er einmitt þetta, sem
Sjálfstæðismönnum mislíkar. —
Mikið af forustumönnum þeirra
eru á móti samvinnufélögunium,
móti kaupfélögunum og samband-
inu og reyna að sverta starfsemi
þeirra á margan hátt. Þetta er
kjarni málsins, þó hann birtist i
ýmsum myndum. Enda segir 'gjr,-
höf. í „iSiglfirðingi“, að samvinnu
hreyfingin sé enn af mörgum tal-
in okurs og áróðurstæki Fram-
sóknarflokksins. Hvað segja t.d.
meðlimir Kaupfélags Siglfirðinga.
sem margir eru Sjálfstæðismenn,
um þessa skilgreiningu Siglfirð-
ings á kaupfélagi þeirra?
En svo notuð séu orð Siglfirð-
ings: „Hvers má vænta af“ Sjálf-
Stæðismönnum, sem líkja einni
merkustu og stærstu félagsmála-
hreyfingu landsins — Samvinnu-
hreyfingunni — við ÁRÓÐUR,
OKUR og EINOKUN og öðr-
xim stærsta stjórnmálaflokki
landsins, og samstarfsflokki í
ríkisstjórn og víðar, við þá, sem
vilja klæki og skerðingu mann-
réttinda o.s.frv. Já, hvers má
vænta af stuðningsmönnum „Sigl-
firðings“, sem vi'lja níða niður
andstæðinga sína með rógi og
blekkingum.
Það er ekki langt í bæjar-
stjórnarkosningar, og það skilja
því allir í hvaða skyni áminnzt
gjrein er skrifuð.
En hvers mega Siglfirðingar
vpnta af mönnum, sem standa að
skrifum slíkra greina, 1 stað þess
að ræða þau vandamál, sem fram-
undan 'bíða hér á Siglufirði?
Ragnar Jóhannesson