Einherji - 30.11.1970, Síða 3
Mánudagur 30. nóvember 1970.
EINHEKJI
3
t
JÖN GUNNLAUGSSON
Fípddur 13. febrúar 1899. — Dáinn 19. okt. 1970.
Deyr fé, deyja frændr,
deyr sjálfr it sama;
en orðstírr deyr aldregi,
hveim er sér góðan getr.
Þessi orð úr Hávamálum
komu mér í ihug, er ég
heyrði andlát vinar míns,
Jóns Gunnlaugssonar, Mjóa-
felli. Hann varð fyrir slysi
við vinnu sína og lézt af af-
leiðingum þess.
Jón var á sjötugasta og
öðru aldursári, fæddur 13.
febr. 1899. á Mjóafelli í Fljót
um, sonur hjónanna Gunn-
lauis Jónssonar og Sigriðar
Guðvarðardóttur, er þar
bjuggu.— Jón Gunnlaugsson
var meðalmaður á hæð, vel
T,axinn. Hann var sérlega
þrekinn um herðar og þykk-
ur undir hönd, enda karl-
menni að burðum og kapp-
samur. Þegar ég flutti í
Fljótin vorið 1938, bjó Jón
á Mjóafelli með móður sinni,
sem þá var ekkja og syslur
sinni, Guðrúnu. Á þessum
árum var enginn akvegur
um Fljótin, bændurnir urðu
því að flytja nauðsynjar til
heimila sinna á hestum, eða
leggja byrðamar á eigin
herðar. Ýmsar vörur voru
sóttar til Ólafsfjarðar, eink-
um fiskmeti. Á milli Fljóta
og Ólafsfjarðar er Lágheiði,
yfir hana var þá enginn veg-
ur og fá kennileiti. Þessar
ferðir vom bæði áhættusam-
ar og erfiðar. Þessa leið og
fleiri fór Jón bæði fyrir sig
og aðra. Oft vora nokkrir
menn saman í lest með hesta
í taumi, sem bám klyfjar
eða drógu æki. Alltaf var
Jón fyrstur í lestinni, þvi
bæði var h'ann óvenju ratvís
í hríðum og dimmviðri, og
afar kjark- og þrekmikill.
Hann hafði auk þess góða
og trausta hesta. Fg nefni
aðeins ferðir yfir heiðina, en
sama gilti um öll önnur
ferðalög um fjöll og byggð-
ir, alltaf hafði Jón foryst-
una og aldrei heyrði ég að
hann hefði villzt af réttri
leið.
Jón Gunnlaugsson var
[greindur maður, að mestu
sjálfmenntaður. Hann gegndi
mörgum trúnaðarstörfum í
Holtshreppi, var meðal ann-
ars oddviti og sýslunefndar-
maður um árabil. Hann var
sérlega greiðugur, góðviljað-
ur og hjálpsamur með af-
brigðum, en hirti lítt um að
safna veraldarauði fyrir
sjálfan sig. Hann vildi alltaf
vera veitandi, og vegna frá-
bærs dugnaðar gat hann allt-
af miðlað öðrum, en þurfti
aldrei að þiggja neitt.
Jón kvongvaðist ekki og
átti engin börn, en hann ól
upp systurson sinn og auk
þess voru hjá honum ungl-
ingar um lengri eða skemmri
tíma, sumir ár eftir ár.
Svo að lokum: Far þú í
friði, — hafðu þökk fyrir
allt og allt. Öllum ástvinum
Jóns vil ég færa mínar
dýpstu samúðarkveðjur.
Pétur Guðmundsson,
Hraunum.
UM DAGINN
OG VEGINN
Dilkar vænni en í fyrra. —
Sauðfé og hrossum fækkar
í héraðl. Hausttíð hagstæð.
Hvammstanga, 14. nóv.
Góð hausttíð kom sér vel
á gormánuði. Það er fyrst nú
siðustu daga, að brá til rosa
með nokkurri snjókomu. —
Sauðfjárslátrun hófst hjá
K.V.H. 21. sept. og lauk 26.
okt. Slátrað var 33800 kind-
um. Er það um 2150 kindum
færra en 1969. Fé var sæmi-
legt til frálags og meðalfall-
þungi dilka rúm 15 kg. Er
það nokkru betra en í fyrra,
enda voru þeir þá sérstak-
lega rýrir. Einnig fór fram
sauðfjárslátrun hjá Verzlun
Sig. Pálmasonar, eins og áð-
ur. Vafalaust fækka bændur
á fóðrum, bæði sauðfé og
hrossum, og engin lömb eru
sett á vetur iað þessu sinni.
Er það bæði vegna öskufalls-
ins og skorts á heyjum. —
Hey urðu lítil, en nýting
sæmileg. Engin vinna er úr
sjávarafla hér nú, en vinnsla
á rækju hefst vonandi innan
tíðar, ef eitthvað veiðist. —
Annars er hér allt meinhægt
og stóráfallalaust. G. S.
Afli tregur. Reynt við hörpu-
disk. Skipasmíðar hefjast.
Sauðfé og hrossmn fækkar.
Skagaströnd, 14. nóv.
Hausttíð var góð, en í gær
og fyrradag setti niður all-
mikinn snjó. I dag er veður
aftur batnandi. Helga Björg
hefur hafið veiðar með línu,
en afli er tregur. Arnar
stundar togveiðar, en hefur
stundum siglt með aflann.
Atvinna hefur því ekki ver-
ið næg í landi.
Tveir bátar stunda rækju-
veiðar, en afli misjafn og
rækjan smá. — Leitað var
hörpudisksmiða hér í flóan-
um og fannst allmikið magn,
en fiskurinn reyndist dauður
eða skelin tóm. Norður af
Höfðakaupstað reyndist skel-
fiskurinn bezt, og er nú einn
bátur að undirbúa veiðar. —
Skipasmíðar era að hefjast
hér. Er það smíðaverkstæði
Guðm. Lárussonar, er stend-
ur fyrir þeim framkvæmd-
um. Munu þær fara fram í
hluta af húsum S. R. Er þeg-
ar lagður kjölur að fyrsta
bátnum, sem þama verður
smíðaður. Er það 18—20
sss a x ;
!•
Li-sW.-í:
; w ■
lesta bátur. — Um 100 nem-
endur eru í skólanum á aldr-
inum 7—15 ára. Er það allt
skyldunámið og 3ji bekkur.
Er það svipaður fjöldi og
s. 1. skólaár. — Sauðfé fækk-
ar og hrossum líka. Stafar
það af lélegri sprettu og litl-
um heyfeng bænda. Heimtur
á skepnum urðu sæmilega
góðar. J. P.
Sauðfjárslátrun hjá Kaup-
félagi Skagfirðinga lauk 23.
október.
Alls var slátrað á vegum
þess 46.881 kind. Á slátur-
húsinu á iSauðárkróki var
lógað 39.368 og reyndist
meðalvigt dilka 14.125. —
Þyngsta dilkinn, sem kom í
húsið, átti Leifur Þórarins-
son í Keldudal. Vóg hann
33,5 kg og er þyngsti dilks-
kroppur, sem komið hefur
í sláturhús K. S. Þá var dilk-
ur frá Stefáni Gissurarsyni
Valadal 29 kg og Geirmundi
Valtýssyni á Geirmundar-
stöðum, sem var 28 kg.
Hæstu meðalvigt mun Bald-
ur Sigurðsson í Vesturhlíð
hafa haft, 18 kg á 130 dilka,
og bændurnir á Hóli í Sæ-
mundarhlíð, Bjarni og Grét-
ar Jónssynir, 17,6 kg og alla
dilka í fyrsta flokk, alls á
þriðja hundrað. Á sláturhúsi
K. S. á Hofsósi var slátrað
6073 fjár og reyndist meðal-
vigt dilka þar 13,954 kg. Á
Siglufirði sá K. S. nú um
slátrun fjárins í fyrsta sinn.
Var slátrað þar 1440 fjár.
Meðalvigt var þar 15.845 kg.
Að lokinn fjárslátrun
hófst svo stórgripaslátrun,
og var slátrað hjá K. S. 670
stórgripum.
Hjá Slátursamlagi Skag-
firðinga var slátrað 5688
fjár. Meðalvigt reyndist
13,48 kg án nýrnamörs. —
Þyngstu dilkana áttu Þór-
anna Jónsdóttir Reykjarhóli
og Ólafur Gunnarsson Mikla-
bæ 29,6 kg.
Stórgripaslátrun stendur
nú yfir hjá Sveini Jóhanns-
syni á Varmalæk.
Aflabrögð léleg. Heyfengur
langt fyrir neðan meðallag.
Kalskemmdir miklar, eink-
um í útsveitum.
Hofsósi, 16. nóv.
f dag seldi Halldór Sigurðs
son í Bretlandi 30 lestir fyr-
ir tæpa eina millj. kr. S. 1.
sumar voru aflabrögð sæmi-
leg og þá um leið vinna í
frystihúsinu. Síðan tók
sláturtíð við, en að henni
lokinni hefur vinna verið
sáralítil. Mikil aflatregða og
svo hefur Halldór siglt nú
síðast. Einn bátur, Berghild-
ur, 22 t., var ihér með snur-
voð, en afli mjög tregur. Er
nú byrjað með línu, en sama
aflaleysið. Frystihúsið hér
var búið að greiða í vinnu-
iaun um miðjan sept. um 4
millj. kr. — Unnið var í
höfninni við að gera tré-
bryggju innan á garðinn. —
Hausttíð til landsins hefur
verið góð, fram til síðustu
daga. Snjólítið er enn, en
víða áfreði og illt til jarðar.
Heyfengur var hér í nær-
sveitum mun minni en oft-
ast áður. Frá % °g niður
í helming af meðalheyskap.
Kalskemmdir voru mjög
miklar, einkum norðan Hofs-
óss með sjónum, allt út í
Fljót, en í Óslandshlíð og
inn til dala mun betra.
P. J.
Lógað var 52 þús. fjár og
1150 nautgripum og hross-
um. Atvhuia næg. Hausttíð
góð.
Blönduósi, 17. nóv.
Sauðfjárslátrun hófst 10.
sept. og lauk 22. okt. Slátrað
var um 52 þús. fjár. Meðal
kroppþungi dilka var 14,3
kg. Er það svipað og í fyrra.
Nautgripa- og hrossaslátr-
un er nýlokið. Lógað var 400
nautgripum og 750 hrossum.
Er það meira en í fyrra. Við
sauðfjársltrunina störfuðu
120 til 130 manns. Mjólkur-
magn, innlagt, hefur verið
um 4% meira en í fyrra, en
mun nú í nóv. svipað og áð-
ur. Líklegt er að bændur
fækki eitthvað á fóðrum,
bæði af sauðfé, hrossum og
kúm.
Verið er að byggja við
barnaskólann.
Atvinna hefur verið goð,
og vegavinna var hér mikil.
Hausttíð hefur verið hag-
stæð og snjór lítill, þar til
síðustu daga. Á. J.
150 nemendur í Reykjaskóla.
Skólastjóraíbúð í smíðum.—
Bændur fækka á fóðrum.
Reykjaskóla
Hrútafirði, 14. nóv.
Skólinn tók til starfa í
byrjun okt..Þá hófstkennsla
í 3. og 4. bekk. 11. okt. hófst
svo kennsla í 1. og 2. bekk
og þar með starfsemi skól-
ans að fullu. Nemendur eru
í vetur 150, og er það meira
en fullsetinn skóli. Við skól-
ann starfa nú 6 fastráðnir
kennarar, auk skólastjóra,
og 2 stundakennarar.
Skólastjóraíbúð er í bygg-
ingu og verður væntanlega
tilbúin seinna í vetur. Lóð
skólans var allmikið lagfærð
á s. 1. sumri. Steypt gang-
stétt við skólann og komið
upp götulýsingu. Allt til mik
illa bóta. Heilsufar er gott
í skólanum það sem af er.
Skepnuhöld reyndust furðu
góð hér í sveit, en sauðfé og
hrossum fækkar, og líklega
kúm líka, vegna ónógs hey-
fengs s. 1. sumar. Tíðarfar
hefur verið gott og snjólaust
að kalla til síðustu daga.
Ó. Þ.
Vísnapátlur
Erla skáldkona kvað:
Málið slétta, ljúft og létt
laust við bletti, hjóm og galla
Staka, réttum stuðlum sett,
stundum glettin, hrífur alla.
Þráin til heimahaganna er
ríkur þáttur í kveðskap
flestra skálda. Gísli frá Ei-
ríksstöðum orkti þegar hann
eitt sinn kom í Svartárdal:
Útlaganna öfug spor
ekki eru mæld né talin.
Sálar mínnar sól og vor
sæki ég enn í dalinn.
Vorþrá og vorkoma er öll-
um hugstæð. Sigurjón Guð-
mundsson á Fossum kveður:
Leysir geira, laut og eyri
ljúfur þeyr að morgni dags.
Raddir heyri, fleiri og fleiri,
fjölgar meir til sólarlags.
Framhald á 7. síðu
VALPRENT H.F.
Glerárqötu 24 — Akurei/ri
Sími (9fí)12R44 — Pósthólf 290
VIÐSKIPTAVINIR !
VIÐ HÖPUM PLUTT PRENTSMIÐJU
I NÝ HÚSAKYNNI
AÐ GLERÁRGÖTU 24
GJÖRIÐ SVO VEL AÐ LlTA INN