Einherji - 30.11.1970, Qupperneq 8

8
EINHERJI
Mánudagur 30. nóvember 1970.
Sútunarverksmiðja hefur starfrækslu á
Sauðárkroki
Viðtal við Þráinn Þorvaldsson
ÞRÁINN ÞORVALDSSON
FYRIR SKÖMMU tók til
starfa á Sauðárkróki sútun-
arverksmiðja fyrirtækisins
l/oðskinn h. f. Fréttamaður
blaðsins hitti að máli fram-
kvæmdastjóra fyrirtækisins,
Þráinn Þorvaldsson.
— Hvenær tók verksmiðj-
an til starfa?
—• Verksmiðjan hóf starf-
rækslu 8. október s. 1.
•— Er vinnslan hafin með
fuilum afköstum?
— Nei, við förum hægt af
stað, en aukum afköstin
jafnt og þétt upp í það há-
inark, sem við ætlum okkur
að ná á þessu starfsári. Það
verða rúmar 100.000 gærur.
Ætlun okkar er :að ná fullum
afköstum á öðru starfsári
verksmiðjunnar. Það verða
allt að 200.000 gærur.
— Má búast við einhverj-
um erfiðleikum í sambaudi
við öflun hráefnis?
— 1 raun og veru er það
ekki. 1 fyrra var slátrað
830.000 f jár. Eitthvað minna
hefur verið slátrað í ár. Inn-
lendu verksmiðjurnar nota
í ár um 600.000 gærur. Sút-
unarverksmiðja SÍS vinnur
úr um 350.000 gærum. Loð-
skinn um 100.000 í ár, síðan
200.000, Sútunarverksmiðja
SS 100.000 og Sútun á Akra-
nesi 50.000. Þannig að magn-
ið á að vera nóg. En frómt
frá sagt, þá virðast sumir ís-
lenzkir skinnasalar vilja
skammta islenzkum verk-
smiðjum gærur og selja á-
fram óunnar gærur úr landi.
Þannig að þær innlendu verk-
smiðjur, sem ekki hafa slát-
urhús á bak við sig, fá ekki
allar sínar gærur fyrirhafn-
arlaust. Það liggur í augum
uppi, að það er skaði fyrir
þjóðfélagið, að flytja gærur
út óunnar, þegar þess er
gætt, að í framleiðslu eykst
verðmæti gæranna allt að
240%.
— Ilvað verður framleitt?
— Framleiðslan beinist
einkum að því að framleiða
svonefndar loðgærur, bæði
litaðar og ólitaðar, en jafn-
framt hefjum við undirbún-
ing að framleiðslu á pelsa-
| skinnum. Einnig munum við
sauma ýmislegt úr skinnum
hér í verksmiðjimni, í smá-
um stíl í upphafi.
— Hvað vinnur margt
fólk í verksmiðjunni?
— Nú vinnur hér 21 starfs
maður og fer starfsfólkinu
smámsaman fjölgandi.
— Á hvaða markaði selj-
ið þið helzt?
— iNæstum öll okkar
framleiðsla er seld til út-
’anda og þá eingöngu til Ev-
rópu og Ameríku. 1 okkar
eigin sölumennsku höfum
við lagt áherzlu á Evrópu-
markaðinn, því að í Banda-
ríkjunum höfrnn við umboðs-
mann. Einnig er Evrópu-
markaðurinn tryggari mark-
aður. Okkur hefur sótzt róð-
urinn vel innan EFTA-land-
anna. Meginihluti þess magns
sem við ihöfum selt fyrir-
fram nú næstu mánuðina,
fer til EFTA-landanna.
— Hvernig er það hráefni,
sem þið hafið fengið?
— Mesta magnið af gær-
um til verksmiðjunnar kem-
ur héðan úr Skagafirði.
Þetta eru ágætar gærur,
samt nokkuð smáar. En við
eigum í erfiðleikum með
gulu gærurnar og illhærurn,
sem imikið er af. Við vænt-
um mikils af þeim sauðfjár-
ræktartilraunum, sem Stefán
Aðalsteinsson vinnur að. í
vetur munum við taka til
vinnslu gærur af tilrauna-
búunum og í samráði við
Stefán gera sérstaka athug-
un á því, hvemig þær nýtast
í vinnslu. En ég veit, að það
sem þarf að verða í framtíð-
inni, er fyrst og fremst mat
á gærunum, þar sem hver
bóndi fær afrakstur erfiðis
síns.
— Nú hefur verið sagt, að
íslenzku verksmiðjunum séu
seldar gærurnar á lægra
verði, en þær eru seldar til
útlanda?
— Það er bæði rétt og
rangt. Verðið, sem grund-
vallað er á, er útflutnings-
verðið. En það verð er gæru-
verðið, flutningskostnaður
til útlanda og vátrygging
samanlagt (CIF-verð). Frá
þessu verði er flutnings-
kostnaður og vátryggingar-
kostnaður dreginn og einnig
annar kostnaður, sem spar-
ast, t. d. bindingarkostnaður.
Það verð, sem þá fæst út, er
innlent hrágæruverð.
— Ert. þú bjartsýnn .á
framtíðina?
— Já, ég er það. Þessi at-
vinnuvegur á mikla framtíð
fyrir sér. Að vísu er útlitið
ekki eins gott og það var
fyrir ári síðan. Nú hafa inn-
lendu sútunarverksmið juin-
ar orðið að taka á sig yfir
20% kauphækkun og 6%
hrágæruhækkun, hækkun á
sútunarefnum erlendis frá
og hækkun á flutningsgjöld-
um. Þessu hefur ekki verið
hægt að mæta með hækkun
á verði útseldrar vöru. Það
VERKSMIÐJUHÚS
er í hámarki. Þess vegna
verður að reyna að mæta
hækkununum með aukinni
hagræðingu og ýmsum
sparnaði. Hvernig það tekst,
verður tíminn að leiða í ljós.
— Nokkuð að lokum?
— Ekki annað en það, að
ég vona að sá skilningur eigi
eftir að ríkja, að betra sé
að fullvinna gærur hér
heima, en að flytja þær salt-
aðar úr landi.
G. H.
h. f.
Hótel
Esja
Á miðju sumri opnaði nýtt
hótel að Suðurlandsbraut 2
í Reykjavík, HÓTEL ESJA,
5 af 9 hæðum hótelsins hafa
verið teknar í notkun, en
unnið er að því að fullgera
hinar fjórar hæðirnar og
áætlað er, að því verði lokið
í apríl 1971.
Gestamóttaka, Búnaðar-
bankinn, blaða- og minja-
gripasala eru á fyrstu hæð-
inni. Hótelherbergin eru a
6., 7. og 8. hæð, 60 herbergi
með steypibaði, 9 stærri með
baði og ein tveggja her-
bergja íbúð. (70 viðbótar-
herbergi á 3., 4. og 5. hæð).
Á 9. hæðinni er veitinga-
salur og bar, opinn fyrir
gesti ihótelsins, jafnt sem
aðra utanaðkomandi gesti.
Salurinn er opinn frá kl. 7
til 23:30 og geta gestir not-
ið þar úrvals fjölbreyttra
rétta og fagurs útsýnis yfir
Reykjavík, Faxaflóa og f jall-
garð þann, sem umlykur
höfuðborgina.
Á annarri hæð er unnið
að því að fullgera tvo fund-
arsali, annan 40 manna, hinn
150—180 manna, sem einnig
má skipta í minni sali. Þessu
verki mun verða lokið um
áramótin 1970—1971.
Mikil aðsókn hefur verið
rð hotelinu i sumar og hafa
flestir gestanna verið frá
Bandaríkjunum og Norður-
landabúar. Verður hótelið
opið áfram í vetur oð starf-
rækt með sama hætti og
fyrr.
Byggingaverktaki er Skelja
fell h. f., en af öðrum ís-
lenzkum fyrirtækjum, er
stoðu að innréttingu á hótel-
inu, má nefna: Kaupfélag
Árnesinga, Húsgagnavinnu-
stofu Ingvars og Gylfa,
Gamla kompaníið, Vefarinn,
Húsgagnaverzlun Kristjáns
Siggeirssonar og Húsgagna-
verzlun Helga Einarssonar.
(Fréttatilkynning).