Einherji - 22.12.1980, Blaðsíða 8

8
EINHERJI
Þriðjudagurinn 23. des. 1980
Minningarorð
Þórarinn Hjálntarsson
...... tf
Góður samferðamaður er
kvaddur. Glaður og reifur gekk
hann fram. þótt hann vissi sitt
endadægur skammt undan. Hann
vissi um sigð dauðans. sem yfir
honum vofði og þann grimma
sjúkdóm. sem varð hans bani. En
hugrekkið. karlmennskan og
glaðlyndið brást ekki.
..Drottinn leikinn setti á svið.
sagan borgar gjaldið.
Dáðlaust hlutverk daðra eg við.
dauðinn fellir tjaldið."
Þannig kvað Þórarinn sjálfur
um hin óhjákvæmilegu leikslok.
Sókrates líkti dauðanum við
svefn. hinn sæta svefn. Og ef svo
væri teldist hann mikill ávinn-
ingur. Ef dauðinn væri brottför
héðan á annan stað og betri, taldi
hann það mikið hnoss. En slíkt
væri hulið öllum nema guðunum.
En hann taldi dauðarutvera óhjá-
kvæmilegt ævintýri.
Þegar heilsan er horfin og
engin batavon er framundan. er
dauðinn vissulega náðargjöf. Það
er gott að getíftekið því, sem að
höndum ber með hetjulund og
kjarki. Þetta er sú leiðin, sem við
öll eigum að fara.
Þórarinn Hjálmarsson var
fæddur að Húsabakka í Aðaldal.
Foreldrar hans voru hjónin
Kristrún Snorradóttir frá Geita-
felli í Aðaldal og Hjálmar
Kristjánsson frá Hömrum í
Reykjadal. Ættmenn og áar Þór-
arins voru flestir hreinræktaðir
Þingeyingar. svo langt aftur sem
vitað er. Mikil hagmælska og
fróðleiksfýsn voru ríkjandi eigin-
leikar beggja foreldranna og ætt-
menna hans.
Kristján Jónsson Fjallaskáld og
kristján Hjálmarsson afi Þórarins
voru bræðrasynir. Vatns-
enda-Rósa var langa-langömmu-
systir hans. Þessa ættarhæfileika
erfði Þórarinn, og hagmælskan og
fróðleiksþorstinn hefur vissulega
stytt honum marga raunastund og
einnig aukið gleði hans og sam-
ferðamannanna. Hann gladdist
yfir lífinu og dásemdum þess, og
elskaði sína heimahaga og ættar-
land. Kom þetta fram í Ijóðum
hans.
Ekki verður hér greint frekar
frá ættfólki hans né uppvaxtarár-
um, en fátækt fylgdi stórum fjöl-
skyldum og ávallt hefur þurft
mikið þrek til þess að koma stór-
um barnahóp til manns. Syst-
kinahópurinn var stór. Börnin
urðu 13, og 10 þeirra komust til
fullorðinsára. Einnig var sonur
Hjálmars fyrir hjónaband alinn
upp á þessu stóra æskuheimili
Þórarins.
Þessi fjölskylda fluttist öll til
Siglufjarðar árið 1925. Þá var
Siglufjörður gullgrafarabærinn,
sem líklegur var til þess að geta
orðið fengsæll gæfustaður. Og
svo mun þessum systkinahópi
hafa reynst hann.
Þórarinn stundaði ýmiskonar
vinnu hin fyrstu ár sín á Siglu-
firði, þó aðallega sjómennsku.
Gerðist síðan vörubílstjóri í
nokkur ár. Hann var ráðinn
vatnsveitustjóri hjá Siglufjarðar-
kaupstað árið 1942. Hætti þar
störfum árið 1973. Hann varalinn
upp í sveit og hafði yndi af land-
búnaðarstörfum. Hann átti jafn-
an lítið og gagnsamt sauðfjárbú,
sem hann stundaði sem hjá-
stundavinnu, sér til ánægju og
búdrýginda. Sérstaklega mun
þetta hafa verið honum yndisauki
eftir að hann lét af föstum störf-
um.
Þórarinn kvæntist 21. apríl
1931 Arnfríði Kristinsdóttur, sem
fædd var 6. nóv. 1904 í Hauganesi
á Árskógsströnd. Hún var hin
mesta ágætiskona og samhent
manni sínum. Þórarinn og Arn-
fríður eignuðust engin börn sam-
an, en kjörsonur Þórarins og
einkasonur Arnfríðar er Ás-
mundur Þórarinsson. Naut hann
mikils ástríkis hjá kjörföður sín-
um. Þórarinn missti konu sína 13.
júní 1976 og hafði hún þá verið
sjúklingur um 10 ára skeið. Var til
þess tekið hvé hann reyndist
henni góður og umhyggjusamur í
hennar löngu og alvarlegu veik-
indum.
Þórarinn var mikill félags-
málamaður. Hann tók mikinn
þátt í leikstarfsemi og störfum
Góðtemplara. í samtökum
bílstjóra, og í búnaðarfélagi
gegndi hann forustuhlutverkum.
Fulltrúi Siglfirðinga var hann við
kaup á nýjum fjárstofni eftir fjár-
skiptin árið 1950. Sem góður
Þingeyingur var hann í stjórn átt-
hagafélags þeirra á Siglufirði 1
mörg ár. Og áfram mætti telja.
Hann var allsstaðar hinn glaði og
góði félagi, sem studdi að fram-
gangi sinna áhugamála.
Er við nú kveðjum Þórarinn.
þökkum við fyrir lanaa 02
góða samfvlgd góðs dren°s
og eftirminnilegs- i j. félaaa. Við
þökkum glaðar stundir við frá-
sagnir og ljóðagerð. Einnig ber
okkur að þakka störf hans i þágu
bæjarfélagsins okkar. sem hann
stundaði af alúð.
..Hér við skiljumk
ok hittask munum
á feginsdegi fira.
dróttinn gefi dauðum ró
en hinum likn sem lifa".
Þ. R. J.
( Raddir
Björgunarsveitin
„STRÁKAR-
Ég tek það fram að ég er
ekki í „Strákum", en var það
eitt sinn. Mér finnst þau skrif.
sem birtust í blaðinu Siglfirð-
ingi um björgunarsveitina
Stráka, mjög óskemmtileg og
ósanngjörn.
Ég veit ekki til þess að
lesenda ]
björgunarsveitin hafi hingað
til brugðist skyldum sinum.
En væri ekki ráðlegt að
þegar bvggt verður yfir
sjúkrabilinn. að gera ráð fyrir
á sama stað nmi fyrir björg-
unarsveitarbílinn og jafnvel
einnig fvrir tæki björgunar-
sveitarinnar.
Sakarías.
ttrirttrtrtrtrtrtrki
INNILEGAR ÞAKKIR fœrum við öllum þeim er
auðsýndu okkur samúð og vinarhug við andlát og útför
SIGFÚSAR ÓLAFSSONAR,
Hlíð
Sigluftrðt. vaNDAMENN
SAUÐARKROKI -HOFSOSI - VARMAHLIÐ - FLJOTIJM
Sendir félagsmönnum sínum, starfsfólki, svo
og öörum viðskiptavinum
beztu óskir um gæfurík jól, og farsæld,á kom-
andi ári.