Einherji - 01.03.1997, Blaðsíða 2

EINHERJI
2
MARS 1997
Útgefandi: Kjördæmissamband Framsóknarmanna á Norðurlandi vestra.
Ritstjórar: Björn Hannesson og Kristín E. Sigfúsdóttir.
Ábyrgðarmaður: Björn Hannesson.
Upplag: 3600 eintök
Skrifstofa: Gilsbakki 2, Laugarbakka, sími 451 2606, fax 451 2606.
Umbrot, litgreining og prentun: HVÍTT & SVART Auglýsingastofa - Prentsmiðja
Sauðárkróki, sími: 453 5711 - Fax: 453 6162 - Netfang: hvitt@krokur.is
stefán Logi Haralásson
Um kjarasamninga
Samningar um kaup
og kjör standa nú yfir í
þjóðfélaginu og þrátt
fyrir að samningar hafi
náðst hjá nokkrum
launþegafélögum er
ekki gott útlit með
samningamálin þegar
þetta er ritað og útlit
fyrir víðtæk verkföll í
þjóðfélaginu.
Þegar aðilar vinnu-
markaðarins voru að byija
að tala sig að kjara-
samningunum, heyrðist
ósjaldan að nú þyrftu
menn að einbeita sér að
því að huga sérstaklega að
kjörum hinna lægst-
launuðu í þjóðfélaginu og
brýnt væri að þessi hópur
launþega bæri mest úr
býtum við gerð næstu
kjarasamninga. Ekkiersá
sem þetta ritar orðinn
mjög gamall en allan
þann tíma sem undirrit-
aður hefur fylgst með
umræðum um kjaramál í
landinu hefur þessi söng-
ur hljómað, frá forystu-
mönnum verkalýðsfélaga,
ífá forystumönnum vin-
nuveitenda, ffá alþingis-
mönnum (verðandi eða
verandi), frá ráðherrum í
ríkisstjóm hverju sinni og
flestum þeim sem hafa
þurft að tala í eyru lands-
manna og þá sérstaklega
þeirra sem tilheyra ofan-
greindum hópi launþega.
Undirritaður hefur verið
þeirrar skoðunar um
nokkurt skeið að forystu-
menn verkalýðshreyfing-
arinnar í landinu hafi
brugðist þeim umbjóð-
endum sínum sem til-
heyra láglaunastéttinni í
landinu og verið aldeils
vanmáttugir að standa
vörð um hagsmuni þeirra
gagnvart hagsmunum
hærra launaðra, því vitan-
lega snýst baráttan við
samningaborðið um
skiptingu launatökunnar
og þar hafa þeir hærra
launuðu alltaf haft betur.
Gæti það verið að hluti
skýringarinnar sé sú að
forystumenn verkalýðs-
hreyfingarinnar tilheyri
hópi hærra launaðra.
Launamisréttið í þjóðfél-
aginu hefur aukist, er
hægt að mótmæla því?
Nei! Meginástæðan fyrir
því er að mínu mati sú að
í hvert skipti sem samið er
um kaup og kjör dettur
mönnum ekkert annað í
hug en að notast við
prósentureikning og þá
sömu prósentu til allra,
sem eðli málsins sam-
kvæmt getur ekki annað
en stuðlað að auknu
launamisrétti þar sem
prósentugrunnurinn er að
sjálfsögðu mishár eftir
launum hverju sinni.
Stundum hvarflar að
manni að það sé alvarleg
brotalöm í menntun hag-
fræðinga í landinu, þar
sem hagfræðingastóðið
hjá verkalýðsfélögunum
og vinnuveitendum virð-
ist aldrei finna neina aðra
færa útfærslu en prósent-
umar við samningagerð.
Páttur ríkisstjórnar!
Rikisstjóm íslands hef-
ur við hverja samngerð
undanfarin ár þurft að
spila út einhverju innleggi
í samningagerðina.
Tillögur ríkisstjómarinnar
sem kynntar voru
mánudaginn 10. mars s.l.
vom mér sem reiðarslag
og algerlega þvert á þær
áherslur sem Framsóknar-
flokkurinn hafði uppi
fyrir síðustu kosningar.
Þar er lagt til að skatthlut-
fall tekjuskatts lækki í
áfongum til 1. janúar
2000, um samtals 4%,
persónuafsláttur verður
lækkaður á tímabilinu í
krónum talið, tekjuteng-
ing verði tekin upp við
útreikning barnabóta og
útreikningsgrunni vaxta-
bóta verði breytt þannig
að tekjutenging verði
lækkuð úr 6% í 3%,
eignartenging afnumin og
í staðinn komi ffádráttur
sem nemi 1,5% af
fasteignamati.
Semsagt stefna Sjálf-
stæðisflokksins skal tekin
framyfir stefnu Fram-
sóknarflokksins og áfram
verði haldið á braut launa-
misréttis í landinu.
Athyglisverð eru
ummæli Fjármálaráð-
herra í utandagskrárum-
ræðum á alþingi þriðju-
daginn 11. mars s.l. um
breytingarnar í skatta-
málum, en þar sagði
Friðrik Sophusson að þótt
skattalækkun hinna
tekjuhærri væri meiri í
krónum talið væri hún
hlutfallslega lægri. Mér
er spurn á hverju lifa
launþegar í þessu landi,
krónunum sem koma upp
úr launaumslaginu eða
hlutfalli milli sinna launa
og mannsins við hliðina?
Asnalega spurt í framhaldi
af fáránlegum ummælum
eins af landsfeðrunum.
Loforð og efndir
Framsóknar-
flokksins!
Á flokksþingi Fram-
sóknarflokksins í nóvem-
ber 1994 voru línumar
lagðar fyrir komandi kosn-
ingar.Þar var yfirskriftin
„Fólk í fyrirrúmi“ og á
þeim nótum voru álykt-
anir sem samþykktar voru
á flokksþinginu og síðar
kosningastefnuskrá
flokksins fyrir alþingis-
kosningarnar 1995. Þar
var stefnan sú að draga úr
skattaálögum meðal-
tekjufólks með hækkun
skattleysismarka, vaxta-
bóta, bamabóta og bama-
bótaauka. Þar var talað
um að hækka ekki skatta,
en skipta skattbyrðinni
með réttlátari hætti. Auk
þessa var ályktað á
flokksþinginu 1994 að
persónuafsláttur hjóna og
sambýlisfólks verði milli-
færanlegur að fullu og að
persónuafsláttur unglinga
16-20 ára sem em í námi
verði millifæranlegur séu
fjölskyldutekjur undir til-
teknu lágmarki. Skoðun
mín var sú að það fólk
sem við Framsóknarmenn
ætluðum að hafa í fyrir-
rúmi væm lægra launaðir
þegnar þessa lands og
fjölskyldurnar í landinu
sem hafa átt í vandræðum
með framfærslu sína og
sinna. Ekki finnst mér að
tillögur ríkisstjómarinnar
gangi beinlínis í þessa átt;
þeir hærra launuðu fá
mest í skattalækkun,
ráðist er að bamafólkinu í
landinu sem hefur meðal-
tekjur og hærri með
skerðingu barnabóta og
bamabótaauka.
Ekki er undirritaður í
vafa um að góð útkoma
Framsóknarflokksins í
síðustu kosningum endur-
speglaði trú fólks á að
flokknum væri treystandi
til að stuðla að lífskjara-
jöfnun í landinu. Tíminn
til næstu kosninga styttist
óðum og þingmönnum og
ráðherrum flokksins væri
hollt að fara að rifja upp
stefiiumið flokksins í vel-
ferðarmálum og leggja til
þær breytingar sem hæfa
við ráðstafanir ríkis-
stjómarinnar. Það er enn
tími til stefhu! Ég treysti
mér ekki til að lýsa yfir
stuðningi við ríkisstjórn
sem hagar málum með
þeim hætti sem fyrirliggj-
andi tillögur benda til og
veit um fleiri einstaklinga
sem em svipaðrar skoð-
unar úr hópi tryggustu
stuðningsmanna Fram-
sóknarflokksins.
Stefán Logi Haraldsson,
Sauðárkróki.