Mjölnir - 14.04.1939, Blaðsíða 2

Æskulýðsfylking á
Siélufirði.
berjast gegn gengislækkun og var
það þeirra aðalmál í kosningun-
um, sama var að segja um þing-
menn Framsóknarflokksins. En
orð og efndir hafa nú reynst sitt
hvað. Siglfirzkur verkalýður ætti
ekki að gleyma þessu máli, enda
mun gengislækkunin svo áþreifan-
lega grípa inn í lífsafkomu hans,
að því verður ekki gleymt og þá
er rétt að muna um leið, að að-
eins Sósíalistaflokkurinn stóð al-
þýðunnar megin í máli þessu.
Hann einn hefir hreinan skjöld og
afhjúpar svikin og berst gegn þeim.
Margir menn í verkalýðsstétt eiga
smá upphæðir í sparisjóði. Þessar
eignir, sem hafa verið saman spar-
aðar með súrum sveita, eru nú
gerðar 22 prc. verðminni, eða m.
ö. o., rúmur 1/5 er tekinn af þessu
fólki. Sjálfstæðisflokkurinn hefur
þótzt vernda hagsmuni sparifjár-
eigenda, en nú þegar hagsmunir
braskaranna rákust á þá tók meiri-.
hluti flokksins afstöðu með brösk-
urunum og rændi rúml. 1 /5 hluta
af sparifjáreigendum. Geta smærri
sparifjáreigendur treyst slíkum
flokki og skoðað hann sem sinn
flokk? Nei, þeirra flokkur er sá
flokkur, sem drengilega varði hags-
muni þeirra.
í útvarpsumræðum um þræla-
lögin tæptu nokkrir þingmenn á
því að ef slæmt sumar yrði í sum-
ar, þyrfti að grípa til öflugri ráð-
stafana í haust til að »bjargaþjóð-
inni- (les bröskurum) eða m. ö. 0.
skella á nýrri gengislækkun í haust.
Hvað myndi það nú þýða fyrir
almenning ef ný 20 til 25 prc.
gengislækkun yrði skellt á í haust
eftir slæmt sumar? Það geturekki
þýtt annað en beinlínis klæðleysi
og matarskort hjá meirihluta al-
þýðufólks. Þetta verður alþýðan
að gera sér ljóst. Verkalýðsfélög-
in verða að nota sumarið til að
bindast samtökum og treysta sig
svo þau verði fær um að taka á
móti nýjum árásum og hrinda
þeim.
Almenningur er lostinnskelfingu
yfir stjórnmálaspillingunni og svik-
unum, sem ráðaflokkarnir á Alþingi
hafa sýnt í þessu máli. En almenn-
ingur þarf þó ekki að láta hug-
fallast þó hinir gömlu flokkarhans
hafi svikið og sýnt sig ófæra til
*ð vernda hagsmuni hans. Einn
stjórnmálaflokkur er þó til heiðar-
tegur.flokkurinn, sem hélt uppi merki
érengskaparins og málstað alþýð-
•nnar í þessu máli. O. S.
Eftir að hin pólitíska sameining
í verkalýðshreyfingunni var orðin
að veruleika með samvinnu komm-
únista og vinstri-AIþýðuflokks-
manna, tók hinn róttæki æskulýð-
ur einnig að umskipuleggja félags-
skap sinn. Reykjavík reið þar á vað-
ið. Upp úr FÖK og vinstra armi
FUJ var stofnað nýtt félag, sem
hlaut nafnið Æskulýðsfylkingin í
Rvk (Æ. F. R.) Félag þetta óx og
dafnaði með undrahraða, og telur
nú um 400 ungra manna og kvenna;
yfir 1/3 þess fjölda er nýtt fólk,
sem áður stóð utan allra félaga.
— Á eftir kom Akureyri og Hafn-
arfjörður, — á báðum stöðum eru
nú starfandi æskulýðsfélög, —
stærri, fjörugri og skemmtilegri
en áður þekktist.
Hvað er nú það sem valdið
hefur þessum straumhvörfum í fé-
lagsmálum hins frjálslynda æsku-
lýðs? Því er fljótsvarað: Þessi
nýju félög hafa tekið að erfðum
reynslu hinna fyrri samtaka, hag-
nýtt allt hið bezta frá vinnubrögð-
um þeirra, en forðast algerlega
þær veilur og skuggahliðar, sem
þar höfðu gert vart við sig. Og
aðalbreytingin er í því fólgin, að
nú er lögð höfuðáherzla á það, að
hafa félagslífið allt skemmtilegt,
unglegt og aðlaðandi; minna af
þurrum stjórnmálum, en meira af
glaðværð og fjöri. Þessvegna
hefur unga fólkið þyrpst í Æsku-
lýðsfylkinguna, stúlkur jafnt sem
drengir (í Æ. F. R. er 40 prc.
stúlkur.)
Hér á Siglufirði — hinum rót-
tæka bæ — hefir enn engin Æsku-
lýðsfylking verið stofnuð, og er
það tæplega vansalaust. Hér erþó
ekki vanþörf á slíkum félagsskap,
þvi félags- og uppeldismál ungu
kynslóðarinnar er hér sízt glæsi-
legri en annarsstaðar. Hin róttæku
æskulýðsfélög (FUK og FUJ) hafa
á seinni árum verið mjög veik og
jafnvel starfslaus — og því engan-
veginn rækt uppeldishlutverk sitt.
FUF mun að vísu vera starfandi
hér í bæ, en út á við gætirengra
uppeldisáhrifa þaðan, eða forystu
í framfaramálum æskunnar. íþrótta-
félögin (K. S. og skíðafélögin) eru
starfandi og fjölmenn, en þar er
alltof lítið um alhliða, menningar-
lega framfarabaráttu, alltof lítill
skilningur á því, að félagsleg og
andleg þjálfun sé engu síður nauð-
synleg en sú líkamlega; og að
sumu leyti hefur alveg óverjandi
rígur gert vart við sig milli íþrótta-
manna, sem er þeim til einskis
söma, en íþróttamálunum í heild
til trafala. Það er því augljóst
mál, að hér vantar nýja, holla
strauma í æskulýðsfélagsskapinn,
— hér vantar öfluga, lifandi Æsku-
lýðsfylkingu. Slíkur félagsskapur
myndi inn á við koma upp marg-
þættu, glaðværu félagslífi: fræðslu,
skemmtun, starfshópum á ýmsum
sviðum, útilífi, ferðalögum, — og
út á við myndi hann beita sér
fyrir hverskonar menningar og á-
hugamálum ungu kynslóðarinnar:
bættum skilyrðum til leika, iþrótta
og mennta, bættu félagslífi og
samlyndi meðal íþróttamanna;
hollara skemmtanalífi.
Nú er í ráði að hafizt verði
handa um stofnun Æskulýðsfylk-
ingar í Siglufirði. Og er þess að
vænta, að ungir Siglfirðingar,
menn og konur, fylki sér um félag-
ið þegar í upphafi. Siglufjörður er
landskunnur orðinn sem »hinn
rauði bær«, vígi hínnar þróttmiklu
verkalýðshreyfingar; og vér vænt-
um að hann sýni það — einnig á
sviði æskulýðsmálanna — að áhugi,
þróttur og djörfung eru einkenni
hans.
»Það breiddi sig út
eins og rós«.
Þetta er kafli úr nýlega út-
kominni bók eftir Vittorio
Mússolini, sem er sonur einræð-
isherrans Mússolini. Bókin fjallar
um lofthernað ítala í Abessiníu,
en þar var höfundur flugliðsfor-
ingi. Þetta litla sýnishorn gefur
nokkra hugmynd um anda fas-
ismans og »hugsjónir« og þarf
ekki frekari skýringa við.
Eg ráðlegg öllum að taka þátt