Mjölnir - 29.04.1939, Blaðsíða 3

M J O L N 1 R
3
„Þróttur" og Jón
erindreki.
Frh. af 1. síðu.
fara, kýs þriggja manna kjörstjórn
er sér um undirbúning og fram-
kvæmd allsherjaratkvæðagreiðsl-
unnar.«
Allsherjaratkvæðagreiðslan fór
fram samkvæmt lögum félagsins
og hefur engin félagsmaður gert
við neina athugasemd nema Gísli
Sigurðsson, sem flutti á »Þróttar«-
fundi tillögu þá sem getið er um
í Neis.ta og fékk aðeins 1 einasta
atkvæði með henni, sem sé sjálf-
an sig.
Hámarki nær flugmaðurinn í
Neista með þessari klausu:
»Að sjálfsögðu mun á sínum
tíma verða af stjórn Alþýðusam-
bandsins fyrirskipuð allsherjarat-
kvæðagreiðsla um úrsögnina og
munu þá Alþýðuflokksmenn taka
þátt i þeirri atkvæðagreiðslu þó
þeir ekkitæku þátt í þeirri siðustu
þar sem hún var ekki samkv.
lögum sambandsins«.
Meðal annara sem þátt tóku í
atkvæðagreiðslunni voru eftirtaldir
menn:
Gunnl. Sigurðsson, Gunnl. Hjálm-
arsson, Kr. Dýrfjörð, Guðm. Sig.,
Pétur Vermundsson, Gísli Sigurðs-
son, Jóh. Landmark, 01. Guðm.,
Þorbj. Jósepsson og þeir fáu af
fylgjendum Alþýðuflokksins aðrir
sem voru hér á staðnum og höfðu
atkvæðisrétt.
Eftir allt sem á undan er geng-
ið virðist Skjaldborgin naumast
hafa ráð á að afneita þeim fáu
sálum sem ennþá druslast við að
fylgja henni. En vegir St. Jó-
hanns og annara launaðra flugu-
manna hans eru órannsakanlegir.
í þessari sömu grein þar sem
siglfirzkum Alþýðufl.m. er með öllu
afneitað, er svo gefin út nokkurs-
konar skipun til þeirra þess efnis
að þeir skuli ekki hlíða neinni
samþykkt sem gerð kynni að vera
í Þrótti og stíddi á móti lögum
Alþýðusambandsins eða samþykkt-
um þess.
Aumingja erindrekinn ! Enn þá
gengur.hann með þá delluaðhann
geti gefið fyrirskipanir. Hann er
ekki enn búinn að átta sig á, að
engínn tekur þær alvarlega og að
þeir menn sem enn hafa ekki með
öllu slitið sig úr svikalest St. Jóhann
munu heldur kjósa að ákveða
framkomu sína sjálfir, heldur en
að láta hann segja sér fyrir verk-
um, enda til þess færari.
Það er broslegt að heyra erind-
rekann tala um að Skjaldborgin
muni fyrirskipa allsherjaratkvæða-
greiðslu í Þrótti. í fyrsta lagi
vegna þess að hún hefur ekkert
vald til þess að fyrirskipa »Þrótti«
hvorki] það eða annað, og það
er vitað að í slíkri atkvæða-
greiðslu mundi Skjaldborgin fá enn
ömurlegri útreið en hún hefur þeg-
ar fengið og er þó ekki á bætandi.
Af öllu broslegu er þó kátbros-
legast að heyra úr þeirri átt talað
um sundrungarstarfsemi, liðhlaup
og svik. Jón erindreki, maðurinn
sem hefir það að atvinnu að berj-
ast gegn alþýðuhreyfingunni, mað-
urinn sem ásamt öðrum sálufélög-
um St. Jóh. sveik í sameiningar-
málinu, maðurinn sem innan verka-
lýðsfélaganna hefir lofað að vinna
að því.að lögum Alþýðusambands
íslands verði breytt í það horf, að
allir sambandsmeðlimir hefðujafn-
an rétt hvaða flokki sem þeir fylgdu,
en á hverju Alþýðusambandsþingi
barist á móti því að slíkar laga-
breytingar næðu fram að ganga,
maðurinn sem var sendur á síðasta
Alþýðusambandsþing af Verkalýðs-
félagi Hólmavíkur gegn þeim skil-
yrðum, sem fram kom í kjörbréfi
þvi, sem hér birtist afrit af:
KJÖRBRÉF
hr. Jóns Sigurðssonar, erindreka,
Revkjavík.
Samkvæmt fundargerð dags. 2.
okt ’38 er hr. Jóni Sigurðssyni gef-
ið umboð til að mæta á 15. þingi
Alþýðusambands- íslands, þó er
þetta umboð bundið því skilyrði,
að hann með atkvæði sínu og á
annan hátt beiti sér fyrir fundar-
samþykkt sama fuwdar, þess efnis,
að Alþýðusamband íslands verði
aðskilið frá Alþýðuflokknum og
myndi í þess stað stéttarsamband
óháð pólitískum flokkum, eða vinni
að framgangi annarar tillögu, sem
miðar í sömu átt og fram kann að
koma á þinginu.
Hólmvíkingar treystu honum þó
ekki beíur en það, að þeir sendu
ásamt honum bréf suður, þar sem
þeir skýrðu frá, að þeir hefðu sent
Jón eingöngu vegna þess að engir
aðrir félagsm, en Jón og meðfulltrúi
hans hefðu rétt til þingsetu sam-
kvæmt sambandslögunum. Þeir
voru sem sagt einu Alþýðuflokks-
mennirnir í þessu verkalýðsfélagi,
sem þó telur á annað hundrað
manns. Jafnframt fóru þeir þess á
leit, að Jón fengi því aðeins þing-
setu, að hann uppfyllti þau skil-
yrði, sem fram koma í kjörbréfinu.
Jóni var hleypt inn á þingið og
femgið til umráða stórt og dýrt
herbergi á Hótel Borg. Ásamt
starfi sínu sem síldarmatsmaður
átti hann svo að skipuleggja þar
baráttuna gegn breytingum á Al-
þýðusambandslögunum í frjálslynd-
ara horf.
Eftir unnin afrek er svo Jón er-
indreki kominn hingað á Siglu-
fjörð. Síðan hann kom er búið að
halda 3 fundi í »Þrótti«, á fundar-
boði 2ja þeirra var auglýst til
umræðu úrsögn »Þróttar« úr Al-
þýðusambandinu. Erindrekinn þorði
ekki að mæta.' Eftir langa mæðu
herðir hann upp hugann og skrif-
ar óhróðursgrein um siglfirska
verkamenn og félagsskap þeirra,
afneitar flokksmönnum sínum, en
þorir ekki aö setja nafn sitt
undir- — í sannleika verðugur
erindreki þeirra manna, sem gerst
hafa liðhlaupar í baráttu alþýð-
unnar fyrir bættum kjörum. Mann-
anna sem aljrýðan kaus í æðstu
trúnaðarstöður til þess að rétta
hlut þess minnimáttar í jDjóðfélag-
inu og framkvæma kjörorðin um
frelsi, jafnrétti og bræðralag. —
Mannanna sem launuðu trúnað
alþýðunnar með gengislækkun og
réttindaskerðingu. Mannanna sem
nú hafa fyrir fullt og allt yfirgefið
alþýðuna og hennar málstað og
valið sér hinstu hvíld í flatsæng-
inni hjá Ólafi Thors.
Hin sósíalistiska alþýða lætur
ekki bugast af slíkum áföllum.
Hún mun Iæra af dýrkeyptri
reynslu og forðast þau sker, sem
áður var á steitt. Hún mun treysta
samtök sín sem best. Frjáls og
óháð verkalýðshreyfing, þar sem
allir meðlimir er jafn réttháir. —
Einnig neytendahreyfing á sama
grundvelli.
Stjórnmálaflokkur alþýðunnar
sjálfrar, Sósíalistaflokkurinn, er
vopnið sem duga mun í barátt-
unni sem framundan er.
Jón Jóhannsson.