Mjölnir - 22.06.1939, Page 1

*
Úígefandi: SÓSÍALSSTAFÉLAG S3GLUF3ARÐAR.
Beiðni bæjarstjórnar um levfi til
að endurbyggja RAUÐKU hefir enn
ekki verið svarað. Fresíurinn, sem
settur var til að svara lánstiiboð-
inu, er nú útrunninn og með því
að gefa ekki játandi svar áður,
hefir ríkisstjórnin raunverulega sagt
nei. Að vísu hefir atvinnumálaráð-
herra reynt að fá frestinn fram-
lengdan til 15. ágúst — eftir því
sem hann segir sjálfur. Raunar er
það dálítið óvenjuleg aðferð, því
að ekki hefir bæjarstjórn beðið
atvinnumálaráðherra um að fá frest-
inn framlengdan, enda er það öll-
um mönnum auðskilið, að ríkis-
stjórnin á ekkert hægara með að
svara 15. ágúst heldur en nú strax,
nema ef það er meiningin að segja
þá formlega nei og nota tímann
þangað til, til að finna einhverjar
afsakanir fyrir svo hneykslanlegri
framkomu.
Siglfirðingar verða nú að láta sér
skiljast það, að þetta verksmiðju-
mál er nú komið á það stig, að
annaðhvort er að gefast upp eða
taka málið fastari tökum en gert
hefir verið. Það er ekkert undar-
legt, þótt mönnum dytti ekki i
hug í byrjun, að mál þetta þyrfti
að sækja með harðfylgi, þar sem
engin skynsamleg rök eru til gegn
því; en það er undarlegt og meira
að segja óafsakanlegt, ef menn
láta sér ekki skiljast nú hvernig
málum er komið. Að bíða rólegur
og síma annað kastið til atvinnu-
málaráðherra, eða fara til Reykja-
víkur til að spjalla við hann um
málið, er héðan af barnaskapur
eintómur. Leyfið fæst ekki héðan
af, nema með baráttn og harð-
fylgi. Það er kannske búið að vera
svarar ekki.
hljótt um málið of lengi og það er
því krafa almennings, að nú verði
þögnin rofin og spilin lögð á
borðið. Almenningur hér í bænum
á heimtingu á því .að fá að fylgj-
ast með í hvernig gengur um
framkvæmd stærstu hagsmunamála
bæjarfélags síns og fá að vita,
hverjir beita sér fyrir þeim og
hverjir eru andvigir. Ef samtök
Siglfirðinga sjálfra ekki bila, eru
nokkrar líkur til að hægt sé að
knýja fram sigur í málinu, en það
má engan tíma missa. Aðgerðar-
leysi af hendi Siglfirðinga og þögn
um málið er til að spilla fyrir því.
Bæjarstjórnin og Rauðkustjórnin
hafa haft forgöngu í málinu. En
það er of þungtí yöfum. Það verð-
ur að kjósa sérstaka nefnd, sem
gerð er ábyrg fyrir að vinna að
framgangi þess, og sú nefnd verð-
ur að gera sér ljóst, að aðeins er
urn tvær leiðir að velja — uppgjöf
eða harðvítuga baráttu.
O. S.
Fasteignaskattsmálið féll á Síldar-
verksmiðjur ríkisins í hæstarétti.
Þann 7. júní kvað hæstiréttur
upp dóm í rnáli síldarverksmiðj-
anna gegn bæjarsjóði, útaf fast-
eignaskattinum, sem þær neituðu
að greiða bænum á síðastl. ári.
Dómur hæstaréttar hljóðaði um
það, að S. R. skyldu greiða kr.
19399,00 í fasteignaskatt til bæjar-
ins og staðfesti auk þess ákvæði
fógetaúrskurðarins urn dráttarvexti
og málskostnað í héraði.
Þessi dómsniðurstaða er í hæsta
máta sorgleg fyrir stjórn síldar-
verksmiðjanna, $em lagði út í
þessi málaferli til þess að reyna
að hafa þessar fasteignaskattstekj-
ur af bæjarsjóði, því í undirrétti
var því haldið fram af hálfu verk-
smiðjanna, að skatturinn væri
ólögmætur og ætti að fellast nið-
ur, en í hæstarétti hafði Jón Ás-
björnsson vit fyrir stjórninni og
neitaði að bera fram svona vit-
leysu.
Einn aðalhvatamaður þess, að
neitað var að greiða þetta lög-
mæta gjald, var Þormóður Eyjólfs-
son form. verksmiðjustjórnarinnar,
sem jafnframt er bæjarfulltrúi
Framsóknarflokksins. Gegnir það
furðu, að honum skyldi takast að
draga hina stjórnarmeðlimina með
út í þessa fjarstæðu.
Framsóknarmenn ættu að fara
að hreinsa af sér þann blett, sem
þeir fá af því að láta Þorrn. Eyj-
ólfsson vera bæjarfulltrúa sinn, þar
sem hann hefir verið staðinn að
því í þessu máli og fleirum, að
reyna að skaða bæjarfélagið. Það
er blettur á bæjarfélaginu, að Þor-
móður Eyjólfsson skuli eiga sæti í
bæjarstjórn.
En hvað hafa svo síldarverk-
smiðjurnar hagnast á þessum til-
raunum sínurn til þess að skaða
bæjaríélagið? Hefðiríkisverksmiðju-
stjórnin viljað láta svo lítið að