Mjölnir - 30.06.1939, Síða 1

Útgefandi: SÓSÍALISTAFÉLAG SIGLUF3ARÐAR.
2. árg.
I
Siglufirði, föstudaginn 30. júní 1939.
I
14. tbl.
Fjandmenn Siglufjarðar i Rauðku-
málinu hafa verið að dreifa út
ýmsum sögum upp á síðkastið sér
til varnar, eins og t. d. að stækk-
un »Rauðku« upp í 5000 mál yrði
\ miljón kr. dýrari en jafnmikil
stækkun hjá Ríkisverksmiðjunum.
Þetta hefir verið borið undir
Snorra Stefánsson og segist hann
vera sannfærður um, að 5000 mála
aukning hjá »Rauðku« yrði ekki
dýrari en hjá Ríkisverksm., enda
eru í »Rauðku« katlar, skilvindur,
lýsiskör o. m. fl., sem hægt væri
að nota til nýju verksmiðjunnar.
Bryggjur »Rauðku« j>urfa ekki
nema litla aðgerð og steypugrunn-
inn, sem »Rauðka« stendur á nú,
má nota undir nýju verksmiðjuna.
Við jjeíta sparast feikna fé, sem
sem Rikisverksm. þyrftu að snara
út við jafnmikla aukningu hjá sér.
Því hefir verið dreift út, að Ríkis-
verksm. þyrftu ekki að byggja
»lager«hús og lýsisgeyma þó afköst
þeirra væru aukin um 5000 mál.
Þetta eru helber ósannindi og þó
það yrði látið slarka svo eitt ár,
myndi verða bætt við »lager«hús og
lýsisgeyma strax næsta ár. Aðeins
eitt ár, sem þetta væri trassað,
gæti orðið verksmiðjunum mjög
dýrt. En það sjá allir, að kostnað-
ur við 5000 mála aukningu hjá
Ríkisverksm. er ekkert minni fyrir
það, þótt fyrsta árið verði aðeins
settar niður vélar og vinnsluáhöld,
en nauðsynleg hús og geymar
fyrir mjöl og lýsi fyrst ári seinna.
Það færir aðeins kostnaðinn á tvö
ár. Að sinni skal ekki farið meira
út í þessa hlið málsins og Siglfirð-
ingum látið eftir að dæma um,
hvort þeir trúa betur fullyrðingum
Snorra Stefánssonar eða Þormóðs
Eyjólfssonar, en frá Þormóði mun
vera komin fullyrðingin um, að
aukningin hjá Ríkisverksm. yrði
allt að 4 miljón kr. ódýrari en hjá
»Rauðku«.
Ríkisstjórnin hefir engu svarað
ennþá beiðni bæjarstjórnar um
leyfið til aðendurbyggja »Rauðku«,
og það sem einnkennilegra er, öll
sunnanblöðin, sem að »þjóðstjórn-
inni« standa, eru samtaka um að
steinþegja um málið. Hvað veldur
þessari dularfullu þögn? Dálkar
þessara blaða eru þó oft fullir af
frásögnum um þýðingarminni mál
en þetta, ekki er það ástæðan
fyrir þögninni, að málið sé svo
smávægilegt. Það virðist vera
skipulagt, að stjórnarblöðin þegi,
hvað sem flokksmennirnir kunni
að segja.
Eina andstöðublað stjórnarinnar
af Reykjavíkurdagblöðunum, »Þjóð-
viljinn«, hefir skrifað hverja grein-
ina af annari um »Rauðku«-málið
og haldið vel og drengilega ámál-
stað Siglfirðinga og ættu sem
flestir bæjarbúar að lesa aðal-
greinarnar, en þær komú dagana
13.—18. júní.
Þegar talað er við foringja stjórn-
arflokkanna telja þeir sig allir
hlynnta málinu og ýmsir »fram-
sóknarmenn« hér fullyrða, að Ey-
steinn og Hermann vilji láta veita
leyfið, en það muni eingöngu
standa á Olafi Thors. Aftur á móti
fullyrða »Sjálfstæðismenn«, að Jak-
ob Möller sé ákveðinn með málinu
og muni beita sér fyrir því af öll-
um kröftum, og Ólafur Thors sé
því hlynntur, en það standi bara
á Framsóknarflokksráðherrunum,
sem séu málinu svo andvigir, að
þeir hóti samvinnuslitum í ííkis-
stjórninni, ef leyfið verði veitt.
Urn Stefán Jóhann fullyrða hans
flokksmenn, að ekki muni málið
stranda á honum. En allur þessi
»velvilji« ríkisstjórnarinnar er lítils
virði fyrir Siglfirðinga, ef hans
verður ekki vart nema í orði.
Það er dálítið athyglisvert að
rifja upp í sambandi við »Rauðku«-
málið nokkur atvik, sem gerðust
fyrir rúmum tveim árum síðan. Þá
sótti Kveldúlfur um leyfi til að
byggja síldarverksmiðju á Hjalteyri,
en atvinnumálaráðherra var þá
Haraldur Guðmundsson. Einhver
bið varð á að leyfið fengist, og
rauk þá Morgunblaðið upp til
handa og fóta, réðist á ríkisstjórn-
ina og Harald og heimtaði að
leyfið fengist.
í leiðara Morgunblaðsins 21.
mars 1937 segir svo :
»Ríkið hefði ekki getaö fengið lán er-
lendis. Lánstraust þess var þrottið.
Þá kemur fyrirtœkið Kveldúlfur til
sögunnar. Það hefir lánstraust erlendis.
Það fær stórt, erlent lán til að reisa hér
stórkostlegt framleiðslufyrirtæki . . .
Nú mœtti ætla, að broddar Atþýðu-
flokksins, »vinir verkalýðsins«, fögnuðu
þessu, fögnuðu að upp rís fyrirtœki,
sem veitir 100 verkamönnum atvinnu í
vetur og mörg hundruð framtíðaratvinnu
á sjó og landi, þegar verksmiðjan er
komin upp . . .*
Þegar blaðið er búið að skamma
ríkisstjórnina með stóryrðum fyrir
að veita ekki leyfið strax, endar
það leiðarann með þessum orðum:
»Er unnt að liugsa sér meiri fjand-
skap við alþýðuna?«
Frh. á 4. síðu.