Mjölnir - 18.07.1939, Blaðsíða 1

Útgefandi: SÓSÍALISTAFÉLAG SIGLUF3ARÐAR.
2. árg. S Siglufirdi, þriðjudaginn 18. júlí 1939. g 16. tbl.
R a u ð k a.
hann íer nú að kyta«
»Þetta fer að lagast —
Ríkisstjórnin svarar bæjarstjórn-
inni engu ennþá og hefir nú leitað
álits stjórnar Síldarverksm. ríkis-
ins. Finnur Jónsson ogJónÞórðar
beita sér fyrir að leyfið verði veitt,
en gegn því hefur Þormóður með
sér Svein Ben. og Þorstein M.
Jónsson. En kjarkurinn hjá Þorm.
og Co. var ekki meiri en það, að
þeir óskuðu eftir að fresta afgreiðslu
málsins, og lögðu til að verksmiðju-
stjórnin færi til Reykjavíkur og af-
greiddi málið þar.
Daginn, sem mest barst að af
síld og 30 skip biðu afgreiðslu hjá
ríkisverksmiðjunum hitti undirrit-
aður Þorm. Eyjólfsson á lóð ríkis-
verksmiðjanna, og sagði honum að
verið væri að taka mynd af skip-
unum, sem biðu, en sú mynd ætti
að sýna, hve mikil fjarstæða væri
að halda því fram, að ekki þyrfti
fleiri síldarverksmiðjur og var
Þormóður spurður hvernig hann
héldi að honum myndi ganga að
fá fólk til að trúa sér, ef sama
veiði héldist í 4—5 daga, því þá
myndu sennílega 60—80 skip bíða.
Þormóður svaraði og sagði of
snemmt að hlakka yfir því og
bætti svo við:
»Þetta fer að lagast — hann er
nú að kula«.
Þannig talaði stjórnarformaður
ríkisverksmiðjanna. Varla er hægt
að hugsa sér nokkur orð, sem lýsa
svívirðilegri og spiltari hugsunar-
hætti en þessi, að gleðjast yfir því
að veiðiveður versni. Slíknámenni
ættu ekki að stjórna fyrirtækjum
fyrir útgerðarmenn og sjómenn.
Hvað hugsar Framsóknarflokkurinn
sér með þennan mann. Umboð sitt
í bæjarstjórn hefir hann margsvik-
ið og er nú allra hatramasti fjand-
maður bæjarfélagsins og leggur
fram alla krafta til að vinna gegn
aðaláhugamáli bæjarbúa — endur-
byggingu Rauðku. Hann hefir og
reynt að hafa réttmætar tekjur af
bæjarsjóði, með því að láta ríkis-
verksmiðjurnar leggja út í mála-
ferli til að reyna að komast undan
greiðslu á fasteignaskatti. Hann
reyndi að koma á stað kaupdeilu
við ríkisverksmiðjurnar s. 1. vor,
sem hefði skaðað bæinn, ef af
hefði orðið. Hann hefur með blekk-
ingum og ósannindum reynt að
koma sér undan að greiða sann-
gjarna húsaleigu fyrir vöru-
geymsluhús það, er hann leigir af
Hafnarsjóði og þannig mætti lengi
telja. Getur Framsóknarflokkurinn
haft þennan mann sem fulltrúa
sinn í bæjarstjórn? Heiðarlegur
stjórnmálaflokkur getur ekki haft
svona menn í trúnaðarstöðum.
Siglfirðingar hafa þó búið þann-
ig að þessum manni, að hann
hefir ekki undan að kvarta. Hon-
um hefir verið troðið í hverja
trúnaðarstöðuna eftir aðra, en al.I-
staðar hefir hann brugðizt, enda
er nú traustið á honum á þrotum,
því öll hans störf hafa verið miðuð
við að pota sjálfum sér áfram,
ekkert áhugamál annað hefir hann
átt, eg þá sjaldan að hann hefir
léð góðu máli fylgi, hefirþað ekki
Y firlýsing
úf af fasteigna-
skattsmálinu.
Þann 14. júní 1938 var eg
undirritaður staddur á skrif-
stofu Síldarverksmiðja rikisins
hér i bœnum, og átti þar tal
við framkvœmdarstjórann, hr.
Jón Gunnarsson. Barst þá
liinn ngi fasteignaskattur með-
al annars í tal milli okkar,
og sagði framkvœmdarstjórinn
að skatturinn vœri verksmiðj-
unum óviðkomandi, þar eð
þcer vœru undanþegnar öðru
utsvari en hálfu prósenti af
seldum afurðum. En er eg
hélt hinu gagnstœða fram,
sagði hann: Það er sama,
þessi skattur er ekkert annað
en grímuklœtt útsvar og verð-
ur aldrei greiddur.
Síðari andstöðu framkvœmd-
arstjórans gegn greiðslu
skattsins hefi eg skoðað í
fullu samrœmi við ofangreind
ummæli hans, og álitið að
hann teldi verksmiðjunum ó-
skylt að gjalda hann.
Siglufirði, 17. júlí 1939
Friðb. Níelsson.
verið málsins vegna, heldur af
einhverjum persónulegum ástæð-
um, t. d. öfund (samanb. Goos-
eignakaupin).
Þormóður á enga pólitíska sann-
færingu, en hefir talið gig geta
haft mest upp úr að látast fylgja
Framsóknarflokknum. Samþykktir
flokksins virðir hann að vettugi,