Mjölnir - 29.07.1939, Side 1

Útgefandi: SÓSÍALISTAFÉLAG SIGLUF3ARÐAR.
2. árg.
Siglufirði, laugardaginn 29. júlí 1939.
17, tbl.
Skarðsvegurinn og
samningsbrotin þar
NYJA-BIOÍ
Siglfirðingum er mjög mikið á-
hugamál að komast í vegasam-
band við landið og hafa þeir und-
anfarið mikið á sig lagt til þess,
t. d. lagt fram í gefinni vinnu tugi
þúsunda króna. En valdhafar lands-
ins hafa lítið viljað gera fyrir
Siglufjarðarskarðsveg, svo að hon-
um hefir miðað heldur hægt á-
fram. Síundum hefir Siglfirðingum
gramizt, þegar Alþingi hefur verið
að samþykkja eins há eða hærri
fjárframlög til vegalagninga í strjál-
býlum sveitum, eins og til Skarðs-
vegarins, þess vegar, sem tengir
helzta atvinnubæinn á þessu landi
við þjóðvegakerfi landsins. En það
er nú að verða svo daglegt, að
valdhafarnir níðist á Siglufirði, að
menn eru hættir að vera hissa.
Þó mun hafa gengið fram af
mörgum, þegar allir Siglfirðingar
sem byrjaðir voru að vinna við
Skarðsveginn voru nú nýlega reknir
burtu og aðkomumenn teknir í
staðinn.
Upphaf deilunnar.
Lúðvík Kemp, sem vegamála-
stjóri réði verkstjóra í Skarðsveg-
inn, bað Vinnumiðlunarskrifstofuna
hér að ráða verkamenn í veginn.
Skrifstofan gerði þetta, réði þang-
að 9 menn og tók verkstjóri við
þeim og vinna hófst. En þá vildi
Þormóður Eyólfsson koma að í
veginn einum aðkomumanni og
þegar það ekki gekk greiðlega,
sneri Þormóður sér til vegamála-
stjóra og maðurinn fékk plássið,
en öllum Siglfirðingunum var sagt
upp með þeim forsendum, að þeir
væru »börn og gamalmenni« og9
aðkomumenn ráðnir i þeirra stað.
Framkoma vegamálastjóra.
Vinnumiðlunarskrifstofan mót-
mælti uppsögnunum og bar sig
upp við atvinnumálaráðherra út af
framkomu vegamálastjóra, en at-
vinnumálaráðherra mun hafa tekið
dauflega í þær umkvartanir. Þessir
Siglfirðingar hafa unnið í Skarðs-
veginum undanfarin sumur og
ekkert verið undan þeinr kvartað,
enda eru þeir forsvaranlegir verk-
menn.
En vegamálastjóri vitl ekki taka
það til greina, hann er búinn að
reka mennina og þar með búið.
Verkamannafélagið hér hefir mót-
mælt uppsögnunum og bent á að
samkv. gildandi kaupsamningum
eiga »Þróttar«-menn forgangsrétt
til allrar vinnu á félagssvæðinu,
svo að þegar gengið er fram hjá
félagsmönnum og aðkomumenn
ráðnir til vinnu, er það tvímæla-
laust samningsbrot. En allt kemur
fyrir ekki. Vegamálastjóri fer sínu
fram. Samningsbrot og ódrengileg
framkoma við mennina, sem hjá
honum vinna. Hvað munar hann
um að bæta því við heiður(!) sinn?
Lokaþátturinn.
Vinnumiðlunarskrifstofan heldur
áfram sáttaumleitunum við vega-
málastjóra og stendur til að eitt-
hvað af Siglfirðingum geti fengið
vinnu áfram, en engir aðkomumenn
látnir hætta. Það segir sig sjálft,
Laugard. 29. júlí kl. 8.30:
»Þú ert mitt allt«
Kl. 10.15:
íslandsmyndin.
að þeir af Siglfirðingum sem hætta,
fá hvergi föst sumarpláss héðan
af, svo Vinnumiðlunarskrifstofan
er skuldbundin til að sjá þeim
fyrir einhvérri atvinnu.
Afstaða Verkamannafél.
Fyrir Verkamannafélagið var um
tvenní að velja. í fyrsta lagi að
stöðva vinnu í Skarðsveginum, þar
til samningsbrotin væru leiðrétt. í
• öðru lagi að hindra ekki vinnu en
höfða mál út af samningsbrotum
og krefjast skaðabóta.
Ýmsum fjandmönnum Siglufjarð-
ar hefði verið kærkomið, að fyrri
leiðin hefði verið farin. Þá hefðu
þeir getað sett í gang lyga- og
rógsherferð gegn Siglfirðingum og
dregið athyglina frá málum, sem
eru að verða þeim óþægileg og
notað vinnustöðvunina sem átyllu
til að berjast gegn auknu fram-
lagi til vegarins.
Seinni leiðin er tvímælalaust
skynsamlegri eins og málum er
komið, jafnvel þó reiknað sé með,
hve verkalýðsfélög standa illa að
vígi í málaferlum gegn ríkisvaldinu.
Þ. G.