Alþýðublaðið - 26.11.1923, Blaðsíða 4

&L»VÐ'UBEXÐI&
S
%
— SuðvastanstórvjrSi heflr vald
ið miklu tjóni af sjávarílóði ný
Irga á vesturströnd Jótlands- ,Hafa
flóðgarðar skerast, svo að sjórinn
flæddi yfir akrana, og húr eru í
hættu. Einnig hefir orðið sjótjón
af völdum ofviðrisins.
— Hæsiaréttarraálfærsluc aður
hefir látið Landmandsbankanum í
té það álit, að í ýæsum tilfellum
muni UDt að g*ra kröfu til skaða-
bóta á hendur fyrii stjóm og for-
stjórum bankans, og telja blöðin
slíkar skaðabætur geta numið 15
millj. kr.
Páll.
»Fór haDn þá á fund við Pál.<
>Komið þér nú sælir, Páll
minn! Mikið er nú vandræða-
ástandið hér í bænum! Hvað á
nú að gera?<
»Hvað á að gera, maður!
Vítið þér það ekki? Það á auðj,
vitað að auka framl@iðsluna.<
>Já, ég meina, hvað eigi að
gera núna í vetur?<
>Ski!jlð þér það ekki, maður?
Það á að auJca framleíðslunaU
>Jú, en ég meina, hvað eigi
að gera núna strax fyrir þetta
atvinnulausa fólk?<
»Núna strax? Eruð þér vitlaus,
maður? Ekki nokkurn skapaðan
hlut! Ég. Hjalti og Claessen erum
Iöngu búnir að samþykkja, að
ekkert elgl að gera, og við það
stendur. Annars vísa ég til þess,
sem ég hefi sagt um þetta í
>Morgunblaðinu<.<
>Já; ég skildi það nú ekki al-
mennilega.<
>Hvað? Skiljið þér ekki mælt
mál?<
>Já; mér fánst nú svoná lítil.
bót að því, þó fólkið verði flutt
héðan úr Reykjavík næstu árin.
Mér finst það bæta lítið úr í
vetur.<
»Ekki það? En þér hafið líka
misskilið það, sem ég sagði þar,
og það hefir máske ekki verið
nógu Ijóst. Hafið þér aldrei smaí-
að sauðfé? Jæjr. Þá skiljið þér
mig vonándi. Ég ætlast til þess,
að atvinnulausum mönnum verði
smalað f bænum, og síð. n verði
ftllur hópurinn rekinn út fyrir
20-40°/o afsláttur
af Bllum vðrnm.
Ált á aö seljastl
Helgi Jðnsson, Langavegi 11.
Iðgsagnarumdæmi bæjarins, —
upp fyrír Elliðaár. Skiljið þérnú?<
>Jú; ég skil; en ætli þeir komi
þá ekki aftur?<
>Nei. Hafið þér tekið e tir því,
að Skotfélagið er byrjað á æf-
ingum sinum? Þar eru piltar, sem
myndu fást til að bægja mann-
kindunum írá Reykjavíknr tún-
inu.<
»Það verður þá líklega lítið úr
reitagerðinni bjá bæjarstjórninni.<
>Reitagei ð? Asnaskapur! Hafið
þér ekki heldur skilið það, sem
ég sagði um reitagerðina? Vitið
þér ekki, að nú er alveg hætt
að þurka fiskinn á jörðinni? Þér
skiljið þó líklega, að fiskreitar
úr grjóti verða að vera á jörð-
inni. En ég hefi sagt og skrifað,
að írámvegis verði allur fiskur
þurkaður í loftinu.<
>í lo'tinu? Ja; miklár eru fram-
farirnar! En hvernig má slíkt
vd*ða?<
>Jú; sjáið þér tll. Við togara-
eigendur eigum von á átta tlmb-
urförmum, og þáð á alt að fara
í grindur til að þurka fiskinn á.
Grindurnar eiga áð svífa í lausu
lofti að minsta kosti tvo metra
frá jörðunni og þar af leiðandi
I tveimur metrum nær sólinni, svo
kostirnir eru auðsæir hverjqm
hugsandi manoi.<
>En það kemur þó mikil vlnna
við að gera allar þessar grind-
ur og setja þær upp.<
>Nei; engin vinna. Fram-
kvæmdastjórarnir við togarafé-
lögin ætla að gera þetta alt í
Srfitundum sínum.<
»Ja, sei, seil En hvernig geng-
ur nú með togarana?<
»Með togarána! Minnist þér
tkki á það. ÖIl þáu feiknaút-
gjöid, sem þeir verða að bera!
Það eru þetta 50 fjölskyldur á
hverjum togará, og alt þetta
verða framkvæmdarstjórarnir að
launa úr sínum eigin vasa, og
svo er alt af tekinn einn togeri á
ári í landhelgi til sð þóknást
Englendingum og Þjóðverjum.
Svo erum við sektaðir fyrir að
flytja út fiskinn og líka sektaðir,
ef við flyijum inn >sprútt< nema
réit það, sem Pétur Sóff álítur
hæfilegt til að gera menn >þrosk-
aðii< í kosningunum,<
»Mikið segið þér, Páll miun!<
>J4. En þetta skál nú ekki
ganga svona til lengur. Nú höf-
um við fengið meiri hluta á
þingi og okkar >kailar< skulu
>nok< verða að »lystra<. — En
nú má ég ekki vera að þessu
iengur. Ég hcfi !ofað >Vísi< og
»Kvöldblaðinu< >viðtali< um at-
vinnuhorfurnar og ástandið, og
svo hefi ég lofað að hafa fram-
sögu í Stefni um þetta samá og
verið þér nú sælir!<
>Verið þér nú sælir, Páll minnl
og þakka yður kærlega fyrir
allan fróðleikinn,< —
Mikill maður er Páll. Það ter
beinlínis hroliur um mig, þegar
ég hugsa til þess, að slík þekk-
ing á atvlnnumáíum skuli vera
látln liggja ónotuð og í þagnar-
gildi á sltkum alyörutímum. Og
mikið, að maðurinn skuli ekki
vera löngu káfnaður í mannviti!
Pétur.
Framleiöslntækln eiga sð
vera þjóðareíg-n.
Rtetjóri og ábyrgðarinaður: Halíbjöm Haifdórðson,
Pr«ntsmlðja Halfgríms Eer;ediktssonar, Bergstaðagtræti 19.