Tímarit Verkfræðingafélags Íslands - 01.04.1949, Blaðsíða 15

TÍMARIT V.F.I. 1949
21
Hér hefur verið gert ráð fyrir, að dýpkað yrði
svo, að skipið geti farið um hafnarsvæðið um stór-
straums f jöru og væri því að öllu leyti óháð sjávar-
föllum. Ef skipið hins vegar fer að eða frá bryggju,
þegar sjór er háffallinn til flóðs eða nær flóði, er
að minnsta kosti 0,8 m meira dýpi í höfninni, en um
fjöru. Þarf þá ekki að dýpka rásina, ef skipið ristir
minna en 18 fet, og svæðin, þar sem skipinu er snú-
ið, þarf lítið að dýpka bæði í I og II. Hins vegar
verður að' sjálfsögðu að hafa nægilega djúpan legu-
poll fyrir skipið við bryggjurnar, svo að það fljóti
þar um fjöru. — Við þetta sparast mikill hluti af
þeim 1.070.000 kr. í I og 630.000 kr. í II, sem öli
dýpkunin nemur, miðað við 18 feta notdýpi, en dýpk-
unin við bryggjurnar gæti þó orðið hlutfallslega
dýr vegna þess, hve lítið magn yrði grafið upp og
þó aðeins það botnlag, sem harðast er.
Þá má einnig haga dýpkuninni þannig, að grafa
legupollinn við bryggjurnar og dýpka vendisvæði
skipsins og rásina svo, að skipið geti flotið við
bryggjurnar um fjöruna og komizt leiðar sinnar um
hafnarsvæðið, þegar sjór er hálffalinn til flóðs eða
nær flóði.
Nokkrar líkur benda til þess, að á bryggjustæð-
unum muni klapparbotninum halla um 1:7 fram í
höfnina, en að sjálfsögðu verður ekkert fullyrt um,
að svo sé. En ef svo væri, yrði að lengja bryggj-
urnar um rúmlega 2.0 m við hvert dýpkað fet við
bryggjuendana. Hef ég reiknað með þessu, þótt mér
sé ljóst, að þar fer ég eftir ágizkun.
Með þeim forsendum, sem ég hér hef nefnt, um
dýpkunarmöguleika og verð á efni og vinnu, hef ég
gert eftirfarandi skrá yfir djúpristu og farm skips-
ins og áætlun um dýpkun og kostnað. Má af þessu
yfirliti sjá hlutfallið milli kostnaðar og farms bæði
með tilhögun I og tilhögun II. (Sjá töflu I).
Af þeim samanburði, sem hér hefur verið gerður
á tilhögun I og tilh. II, virðist mér augljóst, að þeg-
ar velja skal milli þessara tveggja afgreiðslustaða
fyrir skipið, muni tilhögun I að flestu leyti henta
betur en tilhögun II.
Ef skjólgarðurinn er gerður á Kotflúð, sem lík-
lega er nauðsynlegt, er kostnaðurinn líkur á báðum
stöðum, en innri staðurinn, tilhögun I, er að öðru
leyti haganlegri. Þaðan er talsvert skemmra að þeim
mannvirkjum, sem reist hafa verið í sambandi við
síldarverksmiðjuna, og dýpkun hafnarinnar inn að
fyrirhuguðum bryggjum Hærings kæmi þar að meiri
notum fyrir skip, sem afgreidd eru við bryggjur
síldarverksmiðjunnar. Auk þess er þar betra skjól
og miklar líkur til þess, að unnt verði að hafa legu-
poll skipsins nær landi, en samkvæmt tilhögun II.
Ég mun því í eftirfarandi áætlunum miða kostnað-
inn á Raufarhöfn við tilhögun I.
Þótt ég hér hafi gert áætlun um allt að 3 feta
djúpa rás um hafnarsvæðið og enn dýpri legupoll
fyrir skipið, vil ég vekja athygli á því, að ekki er
víst að unnt sé að framkvæma þessa dýpkun með
grafvél. I þessari fyrirhuguðu rás hafa botnrann-
sóknir verið gerðar í 7 stöðum og í 4 þeirra hefur
ekki verið borað eins djúpt í botninn og hér er gert
ráð fyrir að grafa. Ég tel þó miklar líkur til þess,
að takast megi að grafa 3 feta djúpa rás um hafn-
arsvæðið. Hins vegar er mjög vafasamt, að unnt
verði að dýpka legupoll fyrir skipið eins nærri landi
og hér hefur verið gert ráð fyrir, þar sem hann verð-
ur að vera mun dýpri en rásin. Ef skipið t. d. flýt-
ur aðeins inn á legupollinn þegar sjávarhæðin er 0,8
eða meiri, verður hann að minnsta kosti að vera 0,8
m dýpri en vendisvæði skipsins og rásin um hafnar-
svæðið.
Til þess að geta hagað dýpkuninni eins og bezt
hentar, verður að 'gera ítarlegar rannsóknir á því
svæði, sem fyrirhugað er að dýpka, og þótt botn-
rannsókn með borun verði ekki treyst að fullu, þar
sem talsvert laust grjót er í jarðlögunum, mætti
þó með því að bora um allt dýpkunarsvæðið, með
stuttu millibili, fá fullkomnari upplýsingar um dýpk-
unarmöguleika en nú liggja fyrir. Ég tel því nauð-
synlegt, að slík rannsókn verði gerð, áður en ákvörð-
un er tekin um dýpkun í Raufarhöfn, enda yrði of
dýrt að gera þær botnrannsóknir með grafvél.
I Raufarhöfn er góð aðstaða fyrir síldveiðiskipin
og afgreiðslu þeirra við Hæring.
2. Aðstaða við land.
Eins og kunnugt er, hefur á undanförnum árum
verið starfrækt á Raufarhöfn síldarverksmiðja með
um 5000 mála afköstum á sólarhring. I sambandi
við verksmiðjuna hafa meðal annars verið reist þessi
mannvirki:
Síldarþrær, 36000—40000 mál.
Lýsisgeymar (3), samtals 6000 tonn.
Mjölhús, 50000—60000 pokar.
Jarðolíugeymir, 1400—1500 tonn.
Hráolíugeymir, 1100 tonn.
Á bryggjum verksm. eru þessi löndunartæki:
2 skóflulöndunartæki,
2 kranar,
1 hremmiskófla.
Mér virðist nægilegt landrými og góð aðstaða til
þess að stækka þró og mjölhús eins og bezt hentar
fyrir verksmiðju og skip, t. d. mætti á ódýran og
einfaldan hátt hækka þróarveggina með timburþili.
Byggingarefni er gott á Raufarhöfn. Tunna af
steypusandi kostar um 1,25 og af möl um 6,00 kr.
3. Vatnsveita.
í Raufarhöfn hefur verið lögð vatnsveita fyrir
verksmiðjuna. Stofnæðin er 6” víð, og fjarlægð frá