Akranes - 01.03.1950, Blaðsíða 21

ANNÁLL AKPANESS
Gjafir og greiðslur til blaðsins,
sem það þakkar innilega:
Hr. Ragnar Ólafsson, Rvík., 100 kr. Egill Júl-
iusson, útgerðarm., Dalvik too kr. Ólafur Ólafs-
son, vélsmiður, Vestmannaeyjum 100 kr Guð-
mundur Jónsson, útgerðarm. Rafnkelsstöðum 100
kr. Sig. Ágústsson, alþm. Stykkishólmi 100 kr.
Leiðréttingar:
Á bls. 132 í siðasta jólablaði miðdálki hefur
orðið meinleg prentvilla i niðurlagi greinarinnar
„Kveðja til Akumesinga“. Þar stendur svo:
„Landi voru, er ekki lítill fengur og fretnd að
eiga slikt iturmenni meðal fjölmennustu fram-
faraþjóða veraldarinnar. Manna, sem slikt tilfelli
er tekið til o. s. frv.“ En á að yera-.Mnnna, seni
slíkt tillit er tekiS til.
I siðasta jólablaði, bls. 145, í miðdálki, í grein-
inni Sonar-sonur huldujnestsins, — er tvisvar með
stuttu millibili getið um Suðurnes í Staðarlandi.
Þetta á að vera -.SauSanes í StaSarlandi.
ÁVARP forseta bæjarstjórnar.
Þau leiðu mistök hafa oi-ðið í sambandi við
ávarj) þetta i siðasta blaði, (bls. 21, efst í mið-
ilálki), að upphafið, fyrsta málsgrein j)ess, liefur
brenglast gjörsamlega. Upi)hafið á að vera þannig:
„Þegar cg vík úr Jiessu sœti, eftir átta ára sam-
fcllda setu, fiykir mér hlýSa aS ávarpa bœjar-
stjárnina nokkrum orSum“....
Að öðru leyti or ávarpið rétt.
Dánardægur:
4. marz 1950. Kristján Jens Kristjánsson,
drukknaði af m.b. Fylki í fiskiróðri og miklu of
viðri. Kristján var fæddur í Rvík 29. nóv. 1929.
8. marz. Ragnheiður Arnfriður Ásgrímsdóttir á
Neðri-Teig. F. 1. des. 1859 á Hellulandi i Mývatns
sveit. Giftist 24. júni 1890, Sigurði Sigurðssyni
frá Lambhaga. Þau bjuggu lengi i Nýjabæ i
Innra-Hólmshverfinu, en hingað til Akraness
fluttist Ragnheiður 1913, og dvaldi hér til dauða-
dags. Ragnbeiðar er nánar getið i jólablaði 1944.
15. marz. Jónína Gróa Guðmundsdóltir, f. 9.
nóv. 1858 á Brekku i Gilsfirði. Hún giftist 1892
Guðmundi Magnússyni, ættuðum úr Flatey á
á Breiðafirði, en hann andaðist 1935. Þau bjuggu
lengi i Bolungarvik, cn hingað til Akraness flutt-
ist hún 1943.
15. marz. Ingveldur Arnndóttir á Litlabakka. F.
15 júni 1872 á Norðfirði. Fluttist til Akraness
1937-
18. marz. Geirlaug Kristjánsdóttir í Landakoti,
f 1. júni 1866 á Fossi i Arnarfirði. Hún fluttist
að I.andakoti, frá Skarðsbúð 1915 og átti þar
beima siðan. Hennar verður siðar nánar getið i
„Hversu Akranes byggðist“.
31. marz. Lárus Jónsson frá Krossi, f. 19. nóv.
1869 á Bjarteyjársandi. Átti lengst af heima upp
i Reykholtsdal. Hann var jarðsettur i Revkholti
8. april 1950.
12. april. Rannveig Hálfdánardóttir, Kirkju-
braut 3. Hún var fædd í Bolungavík 27. júni
1879. Bjó lengi i Hvilft í önundarfirði með manni
sinum Sveini Ámasyni, búfræðingi (d. 1937).
Fluttist til Akraness 1948. Af börnum þeirra
hjóna er Hálfdán Sveinsson, kennari ög forseti
bæjarstjómar Akraneskaupstaðar. Útför Rannveig-
ar fór fram á Flateyri 29. apríl.
14. apríl. Guðrún Jónsdótlir Elliheimilinu. Hún
var f. 23. okt. 1863 á Skálpastöðum i Lunda-
reykjadal. Hennar verður nánar getið hér 1 sam-
bandi við Skuld — eldri — og Fögruvelli.
25. april. Ingimundur Jónsson á Elliheimilinu.
Hann var f. 23. jan. 1870 i Melshúsum á Sel-
tjarnarnesi. Bjó lengst af í Holti i Garði. Fluttist
hirigað 1941. Bálför hans fór fram i Reykjavik.
Hjónaband:
8. april. Guðmundur Magnússon, trésmíðanemi,
Suðurgötu 99, og Ástriður Þórey Þórðardóttir,
ungfrú, Kirkjubraut 16. Séra Jón M. Guðjónsson
gaf brúðhjónin saman.
Til kaupenda blaðsins.
Eg vil mikillega biðja afsökunar á þeim óhæfi-
lega drætti, serri orðið hefur á útkomu blaðsins.
Mörg blöð eru búin að liggja fullsett i jirent-
smiðjunni siðan i haust, en pappirsleysi liefur
varnað útkomu þess. Eg hef skrifað mörg biéf
og beiðnir til innflutningsyfirvaldanna um sér-
stakt pajipirsleyfi fyrir blaðið. Reynt að ná tali
af ráðamönnunum, — sem stundum hefur tekist
og stundum ekki. — Gert út aðra menn þeim
til Iiöfuðs, og farið suður •— sjö vikur í röð, —
alveg sérstaklega til þess að knýja út þetta litil-
fjörlega leyfi. Eftir allt þetta umstang og erfiði,
fékkst svo hálf lausn við það sem þurft hefði.
Þetta er svei mér ekki striðlaust, í viðbót við
ýmsa aðra erfiðleika.
Þegar þér fáið nú mörg blöð i einu, sjáið þér
að ég hef þó ekki alveg legið á liði mínu um að
sjá fyrir efni i blaðið, hvernig sem yður kann að
líka sú „matreiðsla". Eg mun þvi enn, — vegna
þeirra mörgu sein annt er um blaðið — reyna
að herja út pappir, — og vona að bæði nienn
og möguleikar fari batnandi i þeim efnum. ——
Og nú treysti ég alveg sérstaklega þeim, sem
'skulda einn eða fleiri árganga að gera fljót skil
á gjaldinu, ]>vi án þess að allir borgi skilvislega
er útgáfan óhugsandi. Ef einhverjum er hins vegar
um tönn að kaupa blaðið, og telur það ekki þess
virði að það sé greitt með þessu litla gjaldi, þá
væri mér ]>ökk á að fá að vita það, svo ekki þurfi
að scnda það til ónýtis og angra þá með rukkun-
um, sem ekki vilja lesa blaðið eða eiga.
Að siðustu jiakka ég hinum trúföstu vinum
blaðsins viðsvegar um land. Þeiin, sem hafa sent
greiðslu, þrátt fyrir drátt á útkomu þess, og þeim
mörgu sem hafa skrifað, og á annan liátt spurst
fyrir um möguleika þess til útkomu.
Vinsamlegast.
Ól. B. Björnsson.
Til kaupenda í Reykjavík.
Ágætur maður, Jón Ólafsson, á Bræðraborgar-
stig 24, hefur sýnt blaðinu þá miklu vinsemd,
að bjóðast til að innheimta árgjöld fyrir það í
Reykjavík og næsta nágrenni.
Vil ég vinsamlegast beína þeim tihnæium til
kaupendanna, að koma greiðslu til hans, eða
bregðast vel við er hann kemur í heimsókn til
þeirra, þessara erinda, svo ekki þurfi hann að
eyða óeðlilegum tíma og ónauðsynlegum göng-
um til þessa.
Öl. B. Björnsson.
KIRKJA OG KRISTNI
Framh. af bls. 40.
breyting og stuðla að betri umhirðu kirkju-
garða, og væri þá mikið unnið.
Ýmsum mun sjálfsagt þykja þetta næsta
óþarft hjal. Annars vegar af því, að á-
standið sé ekki eins bölvað og af er látið,
og hins vegar aí því, að ýms vandkvæði
séu á framkvæmd þeirra úrræða, sem
greinin fjallar um sérstaklega. Eigi er
ætlunin að ræða hugsanlegar mótbárur
að þessu sinni, enda gefst sjálfsagt tæki-
færi til þess síðar. Aðeins skal bent á þetta:
1 strjálbýlinu er kirkjusókn svo að segja
engin orðin mjög víða, messur að mestu
niður fallnar og framkvæmd þeirra í ýmsu
ábótavant. Það er því ekki úr háum söðli
að detta hvað þetta snertir. Með höfuð-
kirkjuhugmyndinni ætti að verða komið á
a. m. k. 7—8 messum á ári, sem undan-
tekningarlítið yrðu fjölmennar. Því frem-
ur, sem nú er yfirleitt ekki um að kenna
vegaleysi eða farartækja til þess að kom-
ast nokkrar bæjarleiðir. Enda mætti sjálf-
sagt eitthvað gera til að tryggja fólki far-
kost, þá sjaldan yrði á komið fjölmennum
messum með viðeigandi viðhafnar-guðs-
þjónustum í höfuðkirkjum.
Fækkun fólks i sveitunum, svo og stöð-
ugt batnandi vegir, gera þessa breytingu
bæði sjálfsagða og mögulega. Með henni
gæti prestunum einnig gefist betra tæki-
læri til viðtækara starfs i söfnuðunum,
kirkju og kristindómi til eflingar, svo sem
að er vikið í þessari grein.
Flestum þeim, sem í alvöru og af ein-
lægni fara að hugsa ástand og horfur í
þessum málum, sem hér er fjallað um,
munu sannfærast um, að þetta eru nú
mál málanna með vorri þjóð. Að það sé
ekki lengur hollt eða lieillavænlegt að
leiða þau hjá sér, eða ef bezt lætur, stimp-
ast eitthvað áfram með veikii vörn. Það
verður einmitt að hefja nýja sókn á öllum
sviðum kirkju- og kristindómsmála. Eigi
aðeins vegna einstaklinganna, heldur fyrst
og fremsl vegna þjóðarinnar í heild, vegna
frelsis hennar og framtiðar.
Ó. B. B.
Óheppileg mistök.
„Ég lenti þokkalega i þvi i gærkvöldi,
þegar ég kom heim úr knallinu. Mér varð
nefnilega á að vekja konuna mina.“
„Nú, hvemig fórstu að því?“
„Sko, ég ætlaði að kveikja ljósið í stof-
>mni, en kveikti á útvarpinu í staðinn."
akranes
45