Akranes - 01.04.1952, Blaðsíða 11

arisgöngur á hverjum sunnudegi og fjöl-
sóttar samkomui', stundum mörg kvöld í
viku.
Sr Bjarni hefur farið margar ferðir
til útlanda. Hefur kona hans þá oftast
verið með í förinni sér til gleði og mikils
ávinnings i hennar mikilvæga starfi.
Eina slika för fór hann um alla Dan-
mörku 1913, og tflutti þá mjög viða mess-
ur og erindi. öðru sinni fór hann slíka
för í boði dönsku prestamna 1923, þá pré-
dikaði hann og flutti fyrirlestra á fjöl-
mörgum stöðum. 1 þessari ferð var honum
boðið að flytja Guðsþjónustu í hinni frægu
dómkirkju Hróarskeldu, í Haderslev-dóm-
kirkju, á Suður-Jótlandi, er hann hélt
Guðsþjónustu með Ammundsen, biskupi,
fyrr kennara sinum í kirkjusögu við
Kaupmaxmahafnarháskóla. Einnig fór sr.
Bjarni til Berlínar í þessari ferð og flutti
þar erindi.
Enn fór síra Bjarni utan 1925, til setu
á alheimskirkjuþingi í Stokkhólmi, það-
an fór hann til Rómar og víðar, telur hann
sér þessa för í heild mikinn ávinning.
Síra Bjarni telur það mikla nauðsyn
ísl. prestum í starfi sínu, að fá tækifæri
— helzt oftar en einu sinni -— til að ferð-
ast til útlanda og kynna sér starfsaðferðir
okkar kirkjudeildar og presta hennar í hin-
um ýmsu löndum. Af því og, að kynnast
mörgum merkum mönnum megi mikið
læra. Af persónulegum kynnum við marga
ísl. presta, sem dvalið hafa erlendis, seg-
ist hann vita, að margir þeirra hafi bein-
linis vaxið mikið i sínu prestlega starfi
fyrir þau kynni, sem þeir höfðu af slikum
utanferðum.
Það er lærdómsríkt að kynnast
mikilmennum.
, Ein kvöldstund, er ég var með Feng-
er prófasti, er mér ógleymanleg, og veitti
mér svo mikla prestlega fræðslu, að mér
fannst ég vera nýr maður, er ég fór út frá
honum. Þar var ekki verið að tala um
smámuni eða einhverjar ávirðingar koll-
eganna eða náungann. Allt talið snerist
um hið vandasama og veigamikla starf,
sem inna þyrfti af hendi meðal mannanna.
Um hvernig bezt mætti vera við því búinn
að flytja þeim fagnaðarboðskapinn í gleði
og sorg. Þannig er lifið — og starfið —
i sólarbirtu, og eins er skugga ber yfir.“
Þessi mikli prestahöfðingi, Fenger pró-
fastur, sagðist hafa verið áheyrandi — þá
ungur maður, — á prestafundi, þeim er
landi okkar Magnús Eiríksson lýsti guð-
fræðiskoðunum sínum, og margir hinir
merkustu kirkjunnar menn tóku til máls.
Meðal þeirra, sem Fenger heyrði þar tala,
var hinn gamli Gruntvig, sem þá var
orðinn svo gamall, að styðja þurfti hann
1 ræðustólinn. Þegar gamli maðurinn var
k'minn í stólinn og farinn að tala af hin-
GuSsþjónusta í Dómkirkjunni 2. ágúst 1874. / stólnum er Pétur Pétursson biskup, en frrir altari
séra Hallgrímur Sveinsson. Á lofti, vinstra megin, sést Kristján konungur IX.
mikla eldmóði, gat engum dottið í hug,
að þar talaði sami maðurinn, sem studdur
var upp í stólinn. Áhrif ræðu Gruntvigs
voru svo stórkostleg, að hinum harðsvir-
uðu heimsmönnum, sem þarna voru,
hrundu tár af augum undir ræðu hans.
, Þá minnist ég samfunda við hinn mikla
mann og kirkjuhöfðingja, Söderblom erki-
biskup. Þar var hin starfandi trú, víðfeðm
í orðsins beztu merkingu talað. Þar fór
saman lærdómur, f jör mælska og kraftur.“
Ekki hafði þessi heimsfrægi maður allt-
af marga áheyrendm’. Á yngri árum
gegndi hann starfi í París. Átti hann þá
einhverju sinni að tala í kirkju í Calais
við sænska sjómannamessu. 1 þetta skipti
kom aðeins einn áheyrandi, sænskur sjó-
maður. Þrátt fyrir þetta flutti Söderblom
sína messu svo sem húsfyllir væri.
Árin liðu og Söderblom biskup var löngu
búinn að gleyma hinni fámennu sjó-
mannamessu i Calais. Þegar svo Söder-
blom átti sextugsafmæli, var honum sýnd-
ui margvíslegm' sómi víð6 vegar að úr
heiminum og með mörgum hætti. En eitt
af því, sem gladdi hann mest á þeim degi,
var skeyti eitt, er haim fékk frá vestur-
strönd Ameríku, en i því fólst magn-
þrungið þakklæti fyrir hina ógleyman-
legu stund við sjómannamessuna i kirkj-
unni í Calais, en sá, sem skeytið sendi,
var eini áheyrandi biskupsins í það sinn.
Skuggarnir fylgja birtunni.
Það er haft eftir einhverjum presti, að
það sé gott að vera prestur á páskum.
Eins og hér hefur mátt sjá, telur sr. Bjarni,
að.hann hafi átt margar yndis og ánægju-
stundir í dómkirkjunni, en þar hefur hann
líka orðið að standa oft á ótrúlega erfið-
um augnablikum, sem og við hliðstætt
prestsstarf á miklum fjölda heimila víðs-
vegar um bæinn, svo og í sjúkrahúsum.
Framhald á síSu 67.
47
AKRANES