Akranes - 01.04.1952, Blaðsíða 15

Handritamálið
sona og dætra Vestmannaeyinga, sem
heiðruð er með þessu allsherjar tákni.
Hann ætlast ekki til að þetta sé gert í eitt
skipti fyrir öll og verði dautt tákn. Nei,
hann vill búa svo um hnútana, að það
verði lifandi, tengiliður milli horfinna
hetja, sem létu lífið, og þeirra, sem í dag
berjast fyrir fjölskyldu sina og föðurland.
Þessa lifandi tilfinningu og tryggðatengsl
ætlar Páll að skapa með lifandi virku
árlegu starfi i sköpun og viðhaldi þess
reits, sem þarna hefur verið helgaður hin-
um horfnu á þennan hátt. Hann hefur
þegar gert ráðstafanir til að þarna verði
gróðursett mikið til að bera vitni feg-
urð og lífi. Hann ætlast og til að árlega
verði þarna kveiktir töfra-eldar á hátíð-
legum eða helgum augnablikum.
Er mér sagt að þessu sé mjög fagurlega
fyrirkomið, en jafnframt vera hugðnæmt
og yndislegt á að líta.
Með sorglega sviplegum hætti hvarf
nýlega af þessum heimi maður að nafni
Vilhjálmur, Guðjónsson Faxastíg 33, sem
verið hefur hugstætt hérumrætt verkefni
Páls og framganga í þessu máli. Hann
hvarf fyrir fullt og allt, en bað mann
fyrir 10 þúsund krónur i Minningarsjóð-
inn. Hann sýndi fagurlega hug sinn til
þessa máls og reisti sér þar um leið veg-
legan bautastein. Vona ég að Páll —' og
þeir, sem hér ráða, — noti þennan digra
sjóð hins horfna ágætismanns þann veg,
að nafn hans megi menn lengi muna i
þessu sambandi.
Að lokum hefur Páll Oddgeirsson svo
gefið út hið snotrasta og vandaðasta minn-
ingarrit um alla þessa menn, sem kunn-
ugt er um að hafi látið lífið í baráttunni
— fyrir lífsafkomu sinni — við sjó og
björg í Vestmannaeyjum. 1 þvi er ýmislegt
í sambandi við aðdraganda þessa mikla
minnisvarða, sem hér hefur verið minnst
á. Um Björgunarfélag Vestmannaeyja. Um
Skipa- og Bátaábyrgðarfélag þeirra, um
Slysavarnadeild kvenna, kvenfélög þeirra
og skrá um drukknaða og hrapaða i björg-
um Eyja — og‘ þeirra, sem látið hafa lifið
í flugferðum. Ymislegt fleira er í ritinu,
svo og mikill fjöldi mynda af ýmsum þeim,
sem farizt hafa, svo og Landakirkju og
minnismerkinu ofl. Það er erfitt og taf-
samt verk að safna saman myndum, og
dýrt að gera mikið af þeim nú. Með hlið-
sjón af þessu undrar mig hve mikið er
þama af myndum, þegar þess er þá líka
gætt, að fyrst og fremst hefur þetta rit
verið gefið út til þess að afla fjár til að
ljúka kostnaði við minnismerkið og efla
þann sjóð, sem enn á að halda áfram að
fullkomna ýmislegt í kringum hið fagra
minnismerki.
Rit þetta er prentað á góðan pappír og
frágangur allur hinn snotrasti. Hefur ritið
inni að halda mikinn fróðleik og er hið
eigulegasta. Mega Vestmannaeyingar vera
Nú er hafin almenn fjarsöfnun i því
skyni að byggja yfir hin gömlu handrit og
skinnbækur á Islandi. Hér í blaðinu hefur
nokkrum sinnum verið minnst á þetta
merkilega nauðsynjamál. Vill AKRANES
þvi mæla hið bezta með þessum ágæta
undirbúningi að móttöku handi-itanna. En
F. h. AlþýSusambands Islands
Ólafur Pálsson.
F. h. Bandalags starfsmanna ríkis og bæja
Arngrímur Kristjánsson.
F. h. Farmanna- og fiskimannasambands Islands
Gudbjartur Ólafsson.
F. h. Félags íslenzkra iSnrekenda
Pétur Sœmundsen.
F. h. Félags íslenzkra stórkaupmanna
Egill Guttormsson.
F. h. 1þróttasambands Islands
Þorgils Gu&mundsson.
F. h. Kvenfélagasambands Islands
Gu&rún Pétursdóttir.
þakklátir Páli Oddgeirssyni fyrir framtak
hans hugsjónir og dugnað í þessu máli.
Hafi hann sæll sorfið og allir þeir, sem
hér hafa lagt hönd að verki, það er þeim
mikill heiður um leið og það er fagurt
það vill einu sinni minna á, að taka engum
smánarboðum af hendi Dana. Það er þá
eins gott að hið fyrirhugaða hús standi
ónotað um nokkur ár, þar til þeir sjá sóma
sínum bezt borgið með því að afhenda
handritin öll.
F. h. Landssambands íslenzkra útvegsmanna
Ingimar Einarsson.
F. h. Sambands íslenzkra sveitarfélaga
Eirikur Pálsson.
F. h. Sambands smásöluverzlana
Jón Ó. Hjörleifsson.
F. h. Stéttarsambands bænda
Sœmundur FriSriksson.
F. h. VerzlunarráSs Islands
Eggert Kristjánsson.
F. h. Vinnuveitendasambands Islands
Bar&i Fri&riksson.
F. h. TJngmennafélags Islands
Stefán Ólafur Jónsson.
fordæmi öðrum héruðum, sem lítt eða
ekkert eru á veg komnir um að feta í
fótspor Eyjamanna um þessi efni.
. Ól. B. Björnsson.
Ávarp til íslendinga
Fyrir skömmu hófst fjársöfnun í þvi skyni að byggja hús yfir væntanlegt hand-
ritasafn á íslandi. Að tilhlutun Stúdentafélags Reykjavíkur hafa ýms félög og sam-
tök heitið þessu máli liðsinni og hafa myndað nefnd, sem hafa á með höndum al-
menna fjársöfnun meðal þjóðarinnar.
Á þessu sumri má gera ráð fyrir þvi, að til úrslita dragi um það, livort íslendingar
fái afhent sin fornu handrit frá Danmörku. Það er utan verkahrings fjársöfnunar-
nefndar, hvort íslendingar fallast á þá málamiðlun, sem stungið kann að verða upp
á, eða ekki. Á hitt vill nefndin leggja áherzlu, að íslendingar geri nú þegar þær ráð-
stafanir heima fyrir, sem viðeigandi mega teljast í því skyni að taka á móti þeim
þjóðardýrgripum, sem þeir telja sína veigamestu. Fyrsta skrefið í þvi eftni verður
hiklaust að telja það, að nægilegt fé verði fyrir hendi til þess að reisa handritasafninu
vegleg húsakynni og sjá því fyrir nokkru stofnfé til áhaldakaupa.
Landsnefndin er þeirrar skoðunar, að bezt fari á því, að fslendingar reisi slikt
hús sjálfir án þess að þurfa í því efni að leita til fjárveitingavaldsins. Talið hefur ver-
ið, að tíu króna framlag frá hverjum Islendingi myndi nægja til þess að reisa bygg-
inguna. fslendingar hafa oft sýnt höfðingsskap, þegar minni kröfur voru gerðar íil
þjóðarsóma og oft og tíðum safnað miklu fé á skömmum tíma.
Reynslan hefur orðið sú, að undirtektir hafa orðið mjög góðar við fjársöfnun
þessa. Hafa mörg sveitarfélög fofað að leggja fram fjárhæðir. Auk þess hafa einstak-
lingar og félagshópar þegar látið mikið fé af hendi rakna.
Um leið og landsnefndin tekur nú til starfa, heitir hún á liðsinni allra góðra
Islendinga og skorar á þá að láta samskot þessi ganga fljótt og vel, svo að til sóma
megi verða.
F. h. Stúdentafélags Reykjavíkur F. h. Landssambands iSnáSarmanna
Páll Ásg. Tryggvason. Eggert Jónsson.
AKBANES
5i