Alþýðublaðið - 29.11.1923, Blaðsíða 3

ÁLfctfÐtTBLAÐm
3
Söngvar jafnaöarmanna
er Jítil bók, sem hver einasti Al-
þýðuflokksmabur verður að eiga.
í henni eru fáein kvæði, ser: hver
einasti alþýðumaður þarf að kunna,
ekki eitt þeirra. heldur öll. Þeir
aurar og sá tími, sem fer til að
kaupa hana og lesa og læra, ber
ávöxt, ekki þrefaldan, ekki tífaldan,
heldur hundi aðfaldan. Bókin kostar
50 aura og fæst í Sveinabókband-
inu, á afgreiðslu Alþýðublaðsins,
í Yerkamannaskýlinu og á fund-
um verklýðsfélaganna.
Ódýra skóviðgerð geta menn
og konur tengið á Grettisgötu
36 (kjall.).
kaUpa sér lifsnauðsynjar sínar
fyrir kaupið, jafnskjótt og þeir
tá það greitt, og mundi ekki
veita af, þó það væri meira, svo
611 vikuótborgunin eða því sem
næst verður komin inn í bank-
ana áður en næsta útborgun fer
fram. Það er búið að dragast
oí lengi, að bærinn íái lánið, til
þess að geta látið fara að vinna.
Það á ekki að dragast lengur.
Ólafnr íriðrilcsson.
Jólatré
fengum við með Botníu. Þair,
sem hafa í hyggju að senda þau
til vina sinna úti um land tyrir
jólin, ættu að tala við okkur
sem fyrst.
Kanp félagið.
Aðalstrætl 10. — Sími 1026.
Stangasápan með hlámanum
fæ3t mjög ódýr í
Kaupfélaginu.
Seðlaútgáfa og at-
vinnnliætur.
Jón Björnsson blaðritari er
undir ýmsum nöfnum í Morg-
unblaðinu og stöðugt roeð það
á lofti, að ég h»fi ýmist >í bæj-
arstjórn< eða á >oplnberum fundi<
gert >þá tillögu, að meira sé
Nýtt grænmeti.
Hvítkál. Púrrur.
Ráuðkál. Selleri.
Gulrætur. Gulrótur.
Rauðbeður. Laukur.
Matarverzlun
Tómasar Jónssonar.
S. R. F. I.
Fundur í Sálarrannsóknafélagi ís-
lands flmtudagskvöldið 29. nóv.
kl. 8V2 í Bárunni.
Mlkilvæg félagsmál rædd.
Einar E. Evaran flytnr erindi.
Stjórnin.
gefið út af seðlum<. Þessu hefir
hann haldið á lotti síðan á at-
vinnubótafundi bæjarstjórnar og
virðist hafa það þaðan. Enda
þótt þessi Jón sýni með öllum
fréttaburði sínum af bæjarstjórn-
arfundum, hversu ótrúlega lítið
skyn hann ber á mál þau, sem þar
eru rædd, og flytji um þau hinar
fátróðustu og hlægilegustu frá-
sagnir í Morgunbl., vil ég þó
nota tilefnið tll að taka fram
Edgar Ries Burrougb*: Sonur Tarzano.
Stórt tré óx yflr garðinn, þar sem málii) heyrðist. Kórak
las sig upp i það. Spjóti hans var brugðið. Eyru hans
sög’ðu honum, að manneskja væri i núnd. Hann þurfti
að eins augnablik að sjá skotspæni sínum bregða fyrir.
Þá myndi spjótið fljúga úr liendi hans eins og leiftur.
Hann skreið eftir trónu með spjótið á lofti og leitaði
þess, er röddina átti, ( :
Loksins sá hann bak á manneskju. Höndin, er hélt á
spjótinu, bjóst til þess að varpa þvi. En Kórak stanzaði.
Hann hallaði sér áfram til þess að sjá markið dálitið
betur. Yar það til þess að liæfa betur, eða höfðu hinir
fögru, unglegu drættir áhrif á morðhug hans?
Hann lót spjótið siga hljóðlega. Hann hnipraði sig
saman á sterkri grein og g’óndi undrandi á þann, sem
liann hafði ætlað að myrða; — hann horfði á litla
stúlku, litla, brúna stúlku. Hann hætti að bretta grönum.
Svipur hans lýsti stakri eftirtekt; — hann var að reyna
að uppgötva., hvað stúlkan hefðist að. Ált i einu brosti
hann rit undir eyrn, þvi að stúlkan snéri sér svo mikið
við, að hann sá Giku með filaboinshausimi og i rottu-
skinnsfeldinum. Stiilkubarnið lyfti brúðunni upp að
andliti sér og róri fram og’ aftur og söng arabiska
vögguvisn. Augu Kóraks mýktust. Hann lú langan
tima og liorföi á barnið leika sér. Hann hafði ekki
séð framan i stúlkuna. Hann sú varla annað en þykt,
svart hár, bera öxl, er stóð undan fatinu, som skýldi
nokt hennar, og annað huéð, er sast vegna þess, að
hún sat á hækjum sinum. Þegar hiin ri ri til, brá stund-
pm fyrir fallega lagaðri höku eða sæflegri kinn.
Kórak var búkm að gleyma erindi sinu, og spjótið
var að renna úr hendi hans. Þá rámkaði hann við sér.
Það minti hann á, að hann var hingað kominn til þess
að stytta þeim aldur, er röddina átti. Hann leit á spjótið.
Af þvi leit hann á litlu stúlkuna. Hann sá spjótið i hug-
anum fljúga gegnum loftið. Hann sá það smjúga gegn-
um holdið á hol. Hann sá hina hlægileg'u brúðu detta
úr örmum eigandans, er titringur fór um likama litlu
stúlkunnar, 0g hún féll úfram. Hrollur fór um Kórak, og
hann gaut hornauga til stúlodds spjótsins, eins og i
honum byggi illur andi.
Kórak hugsaði um, hvað stúllcan myndi gera, ef hann
stæði alt i einu hjá henni. Liklega myndi lnin æpa og

| ©D|r Tarzans®
m
m m
~ m
m
m
g
:
E
m
m
m
mmmmmmmBMmmmm
m
m
m
m
þriðja sagan af hinum ágætu Tarzan-
sögum nýútkomin. Verð 3 kr. og 4 kr.
Vitjið hennar sem fyrst á afgreiðslu
Alþýðublaðsins.
I> og % sagan enn páanlegarY