Alþýðublaðið - 30.11.1923, Blaðsíða 3

XtSYBaBLXBIB
l
Tólg í tunnum
fœst h|á
Sambanði íslenzkra samvinnufélaga.
Sími lOSOi' Sími 1020.
llblMbranðprðm
selur hin ó^ið 1 ainanlegn
hveitibrauð,
Jbökuð ur beztu hveititegundinni (Kanada-korni) frá
stærBtu og fullkomnustu hveitimylnu í Skotlandi,
sem þokt er um alt Bretland fyrir vörugæði.
Jólatré
fengum við með Botníu. Þeir,
sem hafa í hyggju að senda þau
til vina sinna úti um land tyrir
jólin, ættu að tala við okkur
sem fyrst.
Kaup félagið.
Aðalstrætl 10. — Sími 1026.
Söngvar jafnaðarmanna
er Jítil bók, sem hver einasti Al-
þýðufiokksmaður verður að eiga.
í henni eru fáein kvæði, sem hver
einasti alþýðumaður þarf að kunna,
ekki eitt þeirra, heldur öll. Þeir
aurar og sá tími, sem fer til að
kaupa hana og lesa og læra, ber
ávöxt, ekki þrefaldan, ekki tífáidan,
heldur hundi aðfaldan. Bókin kostar
50 aura og fæst í Sveinabókband-
inu, á afgreiðslu Alþýðublaðsins,
í Yerkamannaskýlinu og á fund-
um verklýðsfólaganna.
K j ö t
Nautakjöt (ný tt),
Di kakjöt (irosið)
kaupið þér bezt i
Matarverzlun
Tömasar Jdnssonar
Allir þeir dx*engii>,
er seldu Lögregluljóðin íyrir
tveim árum, komi á Berg-
staðast. 42 eftir kf. 1 á morg-
un til þess að selja II. útg.
af þeim og Fylluljóðunum.
Stttngasápan með hlámannm
fæst mjög ódýr í
Kanpfélaginn.
Bðgsr Rica Burrotighi: Sonup Tapzams.
hlaupa bprtu. Þá myndu þorpsbúar ltoma með spjót ogbyss-
' ur og ráðast á hann. Annaðhvort dræpu þeir liann eða ræltju
liann á brott. Kökkur kom i háls drepgsins. Hann þráði
fólagsskap sins kynbállcs, þótt hann geröi sér þess ekki
fulla grein. Honum hefði þótt gaman að þvi að gefa
sig í ljós og tala við litln stúlliuna, þótt hann vissí af
þeim orðnm, er hann hafði heyrt hana tala, að hún
talaði mál, sem hann skildi ekki. Þau hefðu getað notað
merlti. Honum hefði líka þótt gaman að því að sjá fram-
an i hana. Iíann þóttist viss um, að hún væri fögur;
en það, sem dró hann sterkast að henni, var móðurum-
hygg’jan, sem hún sýndi brúðunni.
Loksins datt honnm ráð 1 hug. Hann ætlaði að velija
athygli hennar á sór og heilsa henni úr fjarlægð bros-
andi. Hann fór hljóðlega bali við lauflð aftur. Hann
ætlaði að kalla til hennar yfir skiðgarðinn, svo að hún
yrði síður hrædd við hann, er garðurinn var á milli.
Varla hafði hann breytt um stað i trónu, er hann tók
eftir hávaða nokkrum hinnm megin í þorpinu. Hann
færði sig ögn til og sá þá hliðið að höfuðgötunni. Karlar,
konur og hörn hlnpu að þvi. Það opnaðist, og sást þá
lest nálgast. Inn kom lestin, — svartir þrælar og svart-
skeggjaðir Arahar norður-öræfanna, bölvandi úlfalda-
rekar, oflilaðnir asuai', leggjandi kollhúfur þolinmóðir
undir harsmiði húsbænda sinna, geitur, sauðfó og hestar.
Þetta stre/mdi inn i þorpið á eftir stórum, illilegum
karli, sem reið án þoss að lcasta kveðju á nokkurn
mánn, að stóru geitarskinnstjaldi i micju þorpsins. Þar
talaði hann við kerlingarhrotu, geysiljó.a.
Kórak sá alt, sem fram fór, úr fylgsni sínu. Haim sá
karlinn spyrja kerlinguna, og benti hún út i eitt horn
skiðgarðsins, se n tjöldin skj'gðu á, þangað, er Kórak
var og litla stú kan lék 'sér. Vafalaust er karlinn faðir
hennar, hugsaði Kórak. Hann heflr verið á ferðalagi, og
fyrsta verk hans er að hitta dóttur sina. Sú yrði vist
glöð! Vafalaust myndi hún hlaupa upp um hálsinn á
I honum og taka við kossum hans. Kórak varp öndinni.,
| . Honum dnttu foreldrar sinir í hug.
Hann fór á sítma stað og áður í trénn fyrir ofan litlu
stúlkúna. Hann langaði til þess að sjá gæfú annara,
! þótt. hann sjálfur gæti eig'i notið sömu gleði. Kann ske
tólc karlinn vel á móti honnm, gæfl hann sig i ljós. Það

m
H i^jj^ Dýr TarzansQ
m
m
m
m
m
þriðja sagan af hinum ágætn Tarzan-
sögum nýútkomin. Verð 3 kr. og 4 kr.
Vitjið hennar sem fyrst á afgreiðslu
Alþýðublaðsins,
I. og !!. sagan enn fáanlegap.
m
m
m
m
m
m
m
m