Tímarit Verkfræðingafélags Íslands - 01.02.1981, Blaðsíða 15
upp. Til samanburðar yrði nýting jarð-
varmans unt 70—80%, ef bakrennslis-
vatni væri dælt til Svartsengis 40°C
heitu. Til samanburðar er rétt að taka
fram, að nýtni jarðvarnta við raforku-
framleiðslu, þar sem gufa er notuð beint
á hverfla, er einungis um 10%, en nýt-
ing lághitavatns til hitaveitna aftur á
móti því sem næst 100%.
Tekið skal fram, að þessar tölur eru
ekki nákvæmar, heldur er þeim einungis
ætlað að gefa grófa mynd.
1.3. Bein liitun/óbein hitun.
I inngangi þessarar greinar var þess
getið, að tilraunir Orkustofnunar hefðu
gefið fullnægjandi afloftun, jafnvel
þótt bein hitun væri notuð. Með beinni
hitun er átt við blöndun hitagjafa (jarð-
gufu) og hitaþega (ferskvatns), sem að
öðru jöfnu er hagkvæmasti kostur hit-
unar. Það, sem ræður því, hvort afloft-
un verður fullnægjandi eða ekki, þegar
um beina hitun er að ræða, er magn
óþéttanlegra gastegunda í jarðgufunni.
Gufuhola H-3 var notuð við tilraunir
Orkustofnunar. Hún er fremur grunn
og gasinnihald í gufu minna en síðar
reyndist í öðrum dýpri holurn, sem bor-
aðar voru fyrir orkuverið. Gasinnihald í
háþrýstigufu er margfalt rneira en í lág-
þrýstigufu. Af þessum sökum varð það
úr, að varmaorkuver 1 var látið nýta
lágþrýstigufu til beinnar hitunar, en há-
þrýstigufu til óbeinnar hitunar.
2. TÆKJABÚNAÐUR
Tæki þau, sem til varmaskiptanna
þarf, eru fremur einföld, eins og með-
fylgjandi myndir bera með sér.
Háþrýsti- og lágþrýstiskiljur eru síval-
ir stálgeymar, þar sem gufu-jarðsjávar-
blöndunni er komið á hringhreyfingu til
aðskilnaðar.
Forhitari er einnig stálgeymir. Köldu
vatni er dælt gegnurn úðara í toppi
geymisins en lágþrýstigufa kemur inn
ttm stórt op neðarlega á belgnum. Upp-
hituðu vatni er svo dælt frá geyminum
gegnum pípu frá botni.
Eftirhitari er af svokallaðri plötuhit-
aragerð, þ.e. varmaskiptaflöturinn er
myndaður úr stafla af riffluðum plötum
með þéttingum á milli.
Afloftari er sívalur geymir með úður-
uni í toppi, líkt og forhitarinn, en hann
er gildari og inniheldur plastfyllingu,
sem eykur yfirborð vatnsins og hjálpar
þannig til við afloftunina.
Gufuhverfill er af svokallaðri Curtis-
gerð, þ.e. hverfilhjól er með tveimur
Mynd 3. Varmaorkuver 2. Tækjabúnaður í stöðvarhúsi i uppsetningu.
Mynd 4. Varmaorkuver 2. Afloftunarturn.
TÍMARIT VFÍ 1981 - 7