Tímarit Verkfræðingafélags Íslands - 01.02.1984, Blaðsíða 25

AMERÍSKAR OG EVRÓPSKAR
AÐFERÐIR
í HV og EHV stöðvum í Bandaríkj-
unum er 1 Vi aflrofakerfið hin hefð-
bundna leið. Frá kostnaðarsjónarmiði
er það æskilegra og hefur þann kost að
einungis eina línu eða spenni þarf að af-
tengja við skammhlaup í stöðinni.
í Evrópu hafa fjölteinakerfi hins
vegar orðið vinsæl. Yfirleitt er það tvö-
falt eða þrefalt safnteinakerfi, sem einn-
ig getur verið með safnteinatengirofa
(bus coupler). Línurnar er hægt að
tengja hvoru kerfinu sem er með tein-
rofum. Aflflæðið raskast ekki við að
skipta um safnteina. Margar orkuveitur
hafa tölvubúnað til þess að stjórna
slíkum aðgerðum.
FYRIRKOMULAG
í AÐVEITUSTÖÐ Á GEITHÁLSI
Telja má aðveitustöðina á Geithálsi
mikilvægustu orkuflutningsstöð (eða
„hjarta”) landskerfisins í dag. Þangað
liggja tvær 220 kV línur frá Þjórsár-
virkjunarsvæðinu, ein 220 kV hring-
tenging frá Brennimel, sem er veitu-
punktur fyrir Norðurland, og 220 kV
lína til iðnaðarrisa landsins, ISAL.
Reykjavík og nágrenni fær orku sína frá
132 kV kerfinu, sem tengist Geithálsi.
Bæði 220kV og 132 kV kerfin, sem
tengjast Geithálsi eru annað hvort
hringtengd eða möskvuð. Safnteina-
kerfin, bæði 220 kV og 132 kV á Geit-
hálsi eru einföld safnteinakerfi með
hjáiparleinum. Þetta einfalda safnteina-
kerfi hefur ekki skiptirofa (bus section-
alizer). Jafnvel þó notkun hjálparteina
sé gagnleg til eftirlits og viðhalds getur
það ekki þjónað sem annað safnteina-
kerfi. Frá rekstrarsjónarmiði verður
þetta fyrirkomulag stöðvarinnar að telj-
ast heldur ósveigjanlegt fyrir „hjarta”
aðflutningskerfisins.
Vert er að íhuga uppsetningu annars
safnteinakerfis eða skiptiaflrofakerfis
(bus sectionalizers) bæði á 220 kV og
132 kV teinum. Önnur lausn er að
minnka mikilvægi Geithálsstöðvarinnar
með því að tengja aðra ISAL línuna við
aðra Búrfellslinuna án viðkomu á safn-
teinum, umtengja 220 kV línuna frá
Brennimel að Geithálsi um Korpu, og
færa hluta álagsins frá Geithálsi til
Korpu og ISAL.
Hœttan við að skipuleggja aðveitu-
stöð eins og Geitháls, með ósveigjan-
legu og óáreiðanlegu safnteinakerfi og
einnig það að byggja mikinn ,,orku
kjarna” á óstöðugu jarðskjálftasvœði,
má líkja við hættuna ,,að bera öll eggin
ísömu körfu”.
HEIMILDIR
1. Reliability in thc design of HHV substation
availability as a function of component failure
rate, repair and maintenance times. (CIGRE
23-77). R. J. Cakebread, K. Reichert, H. G.
Schiitte.
2. The philosophy of HV and EHV Relaying in the
USA and Europe. (Siemens Review, May 1979).
G. Schumm.
3. Relaying analysis to improve system reliability.
(Westinghouse Engineer, May 1970). W. E.
Feero, J. A. Juves.
4. New aspects of the construction of outdoor
switchgear installations for voltages up to 765
kV. (Brown Boveri Review, 4-1978). B. Stepin-
ski.
NÝIR FÉLAGSMENN
Hallgrímur Gunnarsson (V
1983), f. 25. sept. 1949 í
Rvík. Foreldrar Gunnar
skrifstofustjóri þar, f. 28.
des. 1911, d. 13. nóv. 1976,
Pálsson kaupmanns í Hrísey
Bergssonar og kona hans
Ingileif Æryndís, f. 10. nóv.
1919, Hallgrímsdóttir stór-
kaupmanns í Rvík Bene-
diktssonar.
Stúdent MR 1969, f. hl.
próf í verkfræði frá HÍ
1973, próf í rafmagnsverk-
fræði frá LTH í Lundi 1982.
Starfaði með námi hjá MA-System AB, Lundi, 1980-82,
verkfr. þar 1982-83 og hjá Ræsi hf í Rvík frá 1983.
Maki 5. jan. 1974, Steinunn Helga, f. 12. mars 1950 í Rvík,
Jónsdóttir framkvæmdastjóra í Ytri-Njarðvík Ásgeirssonar
og konu hans Sigrúnar Helgadóttur bólstrunarmeistara í Rvík
Sigurðssonar. Börn 1) Ingileif Bryndís, f. 6. maí 1975 í Lundi,
Svíþjóð, 2) Sigrún, f. 8 des. 1981 s. st.
Veitt innganga í VFÍ á stjórnarfundi 7. júni 1983.
H. G.
Arinbjörn Friðriksson (V
1981), f. 30. júlí 1956 í Rvík.
Foreldrar Friðrik húsa-
smíðameistari í Bandar., f.
2. apríl 1926, Ingvarsson
húsasmíðameistara í Vest-
mannaeyjum Þórólfssonar
og f. kona hans Pálína
Ágústa skrifstofumaður, f.
2. júlí 1928, Arinbjarnar-
dóttir húsasmíðameistara í
Rvik Þorkelssonar. Þau
skildu.
Stúdent MT 1977, próf í
byggingaverkfræði frá HÍ
1981, civiling. próf í sömu fræðum frá DTH í Khöfn 1983.
Verkfr. hjá Línuhönnun hf. í Rvík frá 1983.
Maki 17. júni 1981, Margrét Guðrún, f. 28. ág. 1956 í Rvík,
Andrésdóttir Más rafeindatæknis þar Vilhjálmssonar og konu
hans Guðrúnar Torfadóttur. Börn: 1) Vilhjálmur Þór, f. 6.
sept. 1976 í Rvík., 2) Þorsteinn Már, f. 31. des. 1981 í Khöfn.
Veitt innganga í VFÍ á stjórnarfundi 24. maí 1983.
H. G.
TÍMARIT VFÍ 1984 — 17