Tímarit Verkfræðingafélags Íslands - 01.08.1984, Qupperneq 33

; AÐKEYRSLUGÖNG
Mviul 6. I'raim'iiula i viiwslu aðreniislisuaituu.
FÓORAÐ t
0.6
ii
UJ
, 10.0 ,
AORENNSLISGÖNG
TSf:' 1 fe
J l*
AOKEYRSLUGÖNG
Rrýstivatnsgöng
Jamiar/Mars 1968: Á þessu tímabili
var sprengdur 150 m kafli af göngunum
milli stöðva 490 og 340. Farið var í
gegnum seinna sprungusvæðið, F-3 við
stöð 340, fyrst með könnunargöng og
síðan sprengt í fullt þversnið. Hér var
ekki talin þörf á stálbogum og dugði að
styrkja með boltum og neti enda var
þessi sprungukafli mun áhættuminni en
sá fyrri. í lok tímabilsins hafði verið
lokið við 62% af göngunum.
dd
'67-2 '67-1 '66 '67-i '67-2 '
....n.'.i-:*2SB£BZ5QBe
aJ
'68-2 '68-2l T
Y/ZZJ.//ZZ/777////ZZZ7ZS//ZA PZ/Lj
'67- 1 : 1. ÁRSFJ. 1967
hafðir til taks áður en lengra yrði hald-
ið. Var biiið að sprengja um 43% af
göngunum i lok tímabilsins.
Október/Desember 1976: Unnið var
á sprungusvæðinu við bráðabirgða-
styrkingu og að sprengja 20 m löng
könnunargöng. Þekjan var styrkt kerf-
isbundið með neti og 6,0 m fleygboltum
með 3,0 m bili en oft reyndist erfitt að fá
festu. Síðan var sprautað 5 cm þykku
steypulagi á þekjuna. í desember konni
stáibogarnir smíðaðir úr 240 mm
H-prófíl og var þá haldið áfrarn að
sprengja göngin. Sett voru upp þrjú pör
af stálbogum eða alls sex bogar á 20 m
kafla. Eftir á að hyggja var reynslan af
þessum bogum umdeild. Bæði var tíma-
frekt og erfitt að setja bogana upp og
raunveruleg styrking með þeim var varla
í samrænti við burðargetu þeirra og
kom of seint ef um verulega hreyfingu á
berginu var að ræða. Á nteðan á styrk-
ingu stóð var umfang sprungusvæðisins
kannað með því að bora 20 m langa
kjarnaholu. í lok tímabilsins voru göng-
in komin í gegnunt versta kaflann að
stöð 490 og voru þá 48% búin af göng-
unum.
hverfis hann áður cn sprengt var út i
fullt þversnið. í öryggisskyni var skilinn
eftir 9 m ósprengdur tappi milli stöðva
49 og 58, sent ekki var fjarlægður fyrr
en stjórnlokum hafði verið komið fyrir í
veituskurði. Bestu afköst við spreng-
ingu ganganna náðust á þessu tímabili,
43 m á viku. Þar með var sprengingu
lengstu og stærstu jarðganga á íslandi
lokið á alls um 18 mánuðum.
Við útkeyrslu notaði verktakinn
hjólaskóflur og grjótflutningsbíla. í
fyrstu var notuð CAT 966 hjólaskófla
og 12 t bilar af gerðinni Volvo N88 en
síðar þegar akstursleiðir urðu lcngri og
afköst jukust var notuð CAT 988 hjóla-
skófla og 16 t bilar af gerðinni Kockums
KL-420. Grjóti var ekið á haug framan
við munna aðkeyrsluganga.
Heildarmagn sem greitt var fyrir nam
Apríl/Júní 1968: Á þessu tímabili
miðaði göngunum vel og voru sprengdir
alls 314 m frá stöð 340 til 58 og frá
gangamunna við stöð 17 að stöð 49.
Inntaksskurður var sprengdur 17 m
lengra en upphaflega var ráðgert til að
forðast að lenda með gangamunna í
sprungusvæði F-4. Gangamunninn lenti
í góðu kubbabergi og var boltað um-
Alimak borkarfa, jií/í 1967.
TÍMARIT VFÍ 1984 — 49