Alþýðublaðið - 01.12.1923, Blaðsíða 2

a
ALÞYÐUBL A'Ð IÐ
liMðrtriBlgerto
framleiðir að allra dómi
beztu brauðln í bænum.
Notar að eina bezta mjöl og hveiti frá þektum erlendum
mylnum og aðrar vérur frá helztu flrmum í Ameríku,
Englandi, Danmörku og Hollandi. Alt efni til brauð- og köku-
gerðar, smátt og stórt, eru beztu vörutegundirnar, sem á
heimsmarkaðinum fást.
Te,
Atvinnamálin enn.
n.
L4tum okkur svo iíta á at-
vinnuieysismálið, eins og það
liggur nú fyrir.
Hér sveltur orðið heiil hópur
manna, — gerir það heldur en
missa mannréttindi sín, það dýr-
mætasta, sem þeir eiga næst líf-
in?j, ef lff skyldi kalla.
En það getur ekki lengi staðið.
Mótstaðan þverr, því að maginn
kallar, og fyrr eða síðar leita
þeir á náðir bæjarins. Hvaðan á
þá bærinn að taka íé til fram-
færslu þessu fólki, hvað fær hann
f staðinn, og hvað getur hann
fengið i staðinn, ef komið væri
af stað vinnu og hún borguð
sæmilegu verði í stað þess að
veiti fjo'da manni sveifrstyrk?
í stjórnarskránni er skýittekið
fram, að hver maður eigi heimt-
ingu á nægilegum styrk af opin-
beru fé tii framfærslu sér og
sinni fjölskyldu, ef hann geti
ekki séð henni borglð á annan
hátt.
Þegar veittur er fátækrastyrk-
ur, fara peningarnir burt úr
sveitasjóðnum, en í staðinn eign-
att þjóðin réttindalausa ómaga.
Til þess að veita þvílíkan styrk
þarf þó fé, og ekki verður hjá
því komist að taka það úr þjóð-
arbúinu á einn eða annan hátt.
Et' artar á móti um atvinnu-
bætur er að ræða, getur þjóðin
(í þessu tilfelli bæjarfélagið) slegið
tvær flugur í einu höggi, hjálp-
að hinutn atvinnulausu og eign-
ast verðmæti, sem þjóðin þarfn-
ast mjög.
Við megum okki vera smeikir
við að >festa féð< í þeim fyrir-
tækjum, sem geta orðið til að
bjarga við atvinnu manna og
bæta lífsskilyrðin, jafnvel þótt
það yrði >fast< f nokkur ár, því
að þegar við áthugum, hvernig
þeirri >festu< er varið, sjáum við
brátt, að peningarnir ganga úr
bankanum tii bæjarsjóðsins eða
til þeirra manna, er kynnu að
lána bæjarsjóði fé eða sjálfir
stofnuðu til einhverrar atvinnu;
þaðan fara þeir til verkamann-
anna, frá þeim til kaupmannanna,
hvoit sem þeir verzla með 1 usa
yíírning eða húsnæði á leigu;
Russet nr. 19,
Númer 40,
Númer 24,
Royal Scarlet,
Salada,
H. M.
Ceylon.
Kaupfélagið.
Bazla og billegasta kaffið og
ölið fæst á Nýja kafflhúsinu á
Hverflsgötu 34.
Nýkomið:
Sjálfvirk þvottaefni:
Persil, Giants, Solvo,
Rinso, Sóda, Sápu-
spænir, Sápuduft. —
Kanpfélagtð.
Herbergi með góðum forstofu-
inDgangi til leigu á Þórsgötu 9.
Nýkomlðt
Skósverta, Skóguia,
Ocnsverta (fljótandi),
Kerti, — Eldspftur.
Kanpféiagið.
sfðan lendir féð í bönkunum
aftur og er þá tilbúið til þess
að hefja þaðan álíka hrlngferð
á ný.
Gáifto svo að, hvað þessi
imyndaöi kraftur (o: peningárnir)
hefir afrekað 'rneð hringrásinni.
Sé ekkext unnið, eru atrekin
auðsæ, en ef unnið er og írarn-
Konur!
Munlð eftlr að blðja
um Smára smfðrliklð.
Dæmið sjálfar nm gæðin.
Hjálparstðð hjúkrunarfélags-
ins >Líknar< er opin:
Mánudaga . . . kl. 11—12 f. h.
Þrlðjudagá ... — 5—6 -
Miðvikudaga . . — 3—4 e, —
Föstudaga ... — 5—6 e. -
Laugardaga . . — 3—4 0. -
Búðir Kaupfélagsins
Aðalstræti 10,
Bergstaðastræti 49,
Bræðraborgarstíg 1,
Hólatorgi,
Laugaveg 43 og
Laugaveg 76
eru búðlrnar þínar.
leitt eitthvað af því, sem þjóðin
þarfnast, hefir hringrásin auðg-
að þjóðarbúið, sem nemur verð-
mæti þess, sem framleitt er. Þess
vegna verður að vinna þau verk,
sem þjóðin þarf að látá vinna,
hvort sem peningar eru >festir< í
þeim eða ekki.
Ég heyri menn segja, ad ali-