Alþýðublaðið - 01.12.1923, Blaðsíða 3

ALPYÐ ti,B tAÐÍÐ
3
Strausykur, f(nn og hvítur,
Molasykur (^rót'ur og unn). —
Kaupfélagið.
Útbreíðlð Alþýðublaðíð
hwar sem þlð eruð og
hwert aem þlð farlðl
Ostar, Gouda- og Ejdamer-,
nýkomnir í Kaupfélagið.
Nýkomið:
Krystalssápa, i lausri vigt
í pökkum og i dÓ8um —
sérstaklega góð tegund.
Kaopíéiagið.
oítast þurfi að setja veð fyrir
lánum, sem tekln eru í peninga-
stofnunum landsins, þó notuð
séu til oplnberra fyrirtækja. E>ess
vegna skiist mér, að auknar
eignir (o: verðmæti) gefi aukið
lánstraust. Niðurstaðán er því
þessi: Vinnan skapar verðmætið
= eignir = aukið lánstraust.
E>að kemur ekki til mála, að
fólk hætti að flytja til bæjárins
og enn síður úr bænum, nema
þvi sé gert íært að liia annars
staðar.
Nðtur, plðtur,
útlendar og íslenzkar; fjaðrir,
nálar, varahlut.ir, hljóðdósir
fyrirliggjandi.
Hljóðfærahús Reykjavíkur.
Stangasápan með hlámannm
fæst mjög ódýr í
Kanpfélaginn.
Nýkomið:
Stangasápur, hvítar, margar
teg. Karbólsápur. Blæsápa.
Mest úrval i bænum.
Kanpfélagið.
Við flytjum inn mjólk, smjor
og ost, en það eigum við að
framieiða sjáifir, því að við get-
um það, ef við ræktum upp
iandið okkar.
Við eigum ekki að flytja inn
fisk, kjót eða egg, að ógleymd-
um kartóflum, rófum og ýmsu
grænmeti, sem hefir sýnt sig að
þrífst hér mjög vel.
Við eigum sjáífir að smíða
okkar húsgögn, sjálfir að eiga
dráttarbraut fyrir togarana, svo
að hægt sé að draga þá á þurt
Framnesveg 20 C. Fatahreinsun,
afpressun, einnig vent og gert við
föt. Áherzla lögð á vandaða vinnu.
Framnesveg 20 C.
Verkamaðurinn! blað jafnaðar-
manna á Akureyri, er bezta fréttablaðíð
af norðlonzku blöðunum. Flytur góðar
ritgerðir um stjórnmál og atvinnumál.
Komur út einu sinni í viku. Kostar
að eins kr. 6,00 um árið. Gerist áskrif-
endur á aigreiðslu Alþýðublaðsins.
Nýkomlð:
Handsápur, margar tegundir
og góðar, frá 25 aur. stk.
Raksápa og Brilliantine.
Kanpfélaglð.
land tii hreinsunar og viðgerða,
sjálfir að búa til líuurnar okkar,
sjálfir að búa til sjófötin (oliu-
fötin) okkar o. fl. o. fi.
Við höfum ekkert að gera við
silki, silfur- og gulistáss, sem
flutt er inn árlega fyrir hundruð
þúsunda. Burt með það og „fest-
um“ okkar fé í öðru nauðsyn-
legra, t. d. jarðrækt. Sjá um það
efni nánara rltgerðir Héðins
Valdimarssonar í Álþýðublaðinu
og Grímólfs Ólafssonar í >Vísi«.
(Frh.) St, M.
Edgar Biee Bnrronghs: Sonur Tarzans.
var þess vert aö reyna þaö. En bezt var að biða, unz
karlinn hafði heilsað dóttur sinni.
Arabinn gekk hægt til stúlkunnar. Hann var rétt
kominn að henni. Sú yrði vist hissa og glöð! Augu
Kóraks leiftruðu af eftirvæntingu, —1 og nú var karlinn
hjá telpunni. Engin sviphrigði sáust á andliti hans.
Barnið tók ekki eftir komu hans. Hún talaði við Ciku.
Karlinn ræskti sig. Telpan hrökk við og leit um öxl.
Nú sá Kórak andlit hennar. Það var gullfallegt. Hann
sá angn hennar, dökk 0g djúp. Hann beið þess, að
gleðiglampa brygði fyrir i þeim, en árangurslaust. I stað
þess skein úr þeim ótti og sltelfing, og alt atferli hennar
benti ^til hins sama. Ilskuglott kom á andlit Arabans.
Barnið tók að skriða i burtu, en áður en það komst
úr færi, sparkaði karlinn svo óþyrmilega i það, að litla
stúlkan kastaðist til. Svo þreif hann til hennar og tók
að herja hana, eins og hann var vanur.
í trénn fyrir ofan þau bjó nú dýr sig til stökks, þar
sem drengur liafði verið augnabliki áður, — dýr með
þandar nasir og brettar granir, — skjálfandi af bræði.
Arabinn beygði sig ofan að stúlknnni um leið og
Kórak stökk að honum Hann hafði haft spjót sitt i
hendinni, en liafði gleymt þvi. En hann krepti hægri
hnefann, og þegar Arabinn hörfaði hissa aftur á bak,
er hann sá veru þessa detta úr loftinu á jörðina fyrir
frnman sig, skall hnefinn með öllu heljarafii piltsins
undir höku karlsins.
Meðvitundarlans 0g blóði drifinn féll A rabinn til jarðar.
Ivórak snéri sér að stulkunni. Hún var staðin á fætur
og horfði hrædd og hissa fyrst á hann og siðan á Arab-
ann. Osjálfrátt lagði Kórak handlegginn yíir um hana
eins og i verndarskyni 0g beið þess, að Árabinn risi úi
rotinu. Angnablik stóðu þan þannig, unz stúlkan tók
til máls:
„Þegar hann raknar, við drepur hann mig.“
Kórak skildi hana ekki. Hann hristi höfuðið og talaði
fyrst við hana á ensku og siðan á máli stórn apanna;
en hún skildi hvorugt. Hún lant niður 0g snart hnif
Arabans. Því næst hóf hún npp hnefann og lézt reka
hnífinn i hjarta sitt. Kórak skildi hana. Ivarlinn myndi
sálga henni. Stulkan geltk aftur til hans titrandi. Hún
óttaðist hann ekki. Hví skyldi hún lika gera það? Hann
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
©Dyr Tarzans© |
þriðja sagan af hinum ágætu Tarzan-
sögum nýútkomin. Yerð 3 kr. og 4 kr.
Vitjið liennar sem fyrst á afgreiðslu
Alþýðublaðsins.
I. og S. sagan enn fáanlegap.
m
m
m