Dagblaðið Vísir - DV - 24.11.2004, Síða 15

I>V Fréttir
MIÐVIKUDAGUR 24. NÓVEMBER 2004 75
Settu þér langtímamarkmið
í DV á miðvikudöaum
Til aö markmiðin sem við setjum okk-
ur virki verðum við að horfa á heild-
armyndina og vinna að hlutum sem
við högnumst á til lengri tlma litið
frekar en þeim sem liggur á strax. Sál-
fræðingar segja fólk vera alltofupp-
tekið við að vinna verkefni dagsins I
stað þess að horfa fram á við og
skipuleggja það sem koma skal.
Þannig nær fólk aldrei að vinna í
mikilvægustu markmiðum sínum og
festist í smærri og áhrifaminni atrið-
um. Effólk horfir aðeins fram á veg-
inn nær það að vera undirbúið fyrir
allt sem framundan er. Fólki er bent á
að setja sér markmið sem eru áskor-
un en þó raunsæ, frekar en auðveld
markmið sem lítið þarfað hafa fyrir
að uppfylla. Fólk stendur sig almennt
betur efþað hefur langtímamarkmið
að vinna að. Það er hvatning í llfinu
og gefurþv! ríkari tilgang.
Ljóskubrand-
arar bannaðir
Eftir öflugan mótmæla-
fund þúsunda ljóshærðra
kvenna fyrir framan þing-
húsið í Búdapest í Ung-
verjalandi á dögunum eru
miklar líkur á því að ljósku-
brándarar verði bannaðir
með lögum þar í landi. í lok
fundarins aflienti Zsuzsa
Kovacs, forvígiskona mót-
mælanna, Kingu Goncz,
jafnréttisráðherra Ung-
verjalands, áskorun þar
sem þess er farið á leit að
skoðað verði hvort ekki sé
hægt að banna ljósku-
brandara á sama grundvelh
og t.d. mismunun gegn trú
eða kynþáttum. „Við ljósk-
ur þurfum að þola þessa
brandara heima við, á
vinnumarkaðnum og jafn-
vel á götum úti,“ sagði frú
Kovacs. Á kröfuspjöldum
ljóshærðu kvennanna stóð
m.a. „Við erum ljóskur - en
ekki heimskar" og „Elskið
okkur vegna sálar okkar.“
Næturathvarf
fyrir konur
Konukot, næturathvarf
fyrir heimilislausar konur,
hefur verið opnað í höfuð-
borginni. Konukot er til
húsa í Eskihlíð 4 og er
opið frá kl.
21 ákvöldin
til kl. 10 á
morgnana
en nætur-
gestimir
þurfa að
vera komnir í hús fyrir
miðnætti. Konunum er
boðið upp á létta máltíð
og í athvarfinu er bæði
þvotta- og hreinlætis-
aðstaða fyrir þær. Reykja-
vfkurdeild Rauða kross
fslands rekur athvarfið en
Félagsþjónustan í Reykja-
vík útvegaði húsnæðið.
Ahril verklallsins
börnin okkar
Að öllum líkindum mun stúlkan
þín þó jafna sig fljótlega og
geta farið að njóta þess aftur
og hlakka til að fara í skólann.
Þorbjörg spyr:
Sæl!
Nú er verkfalli
kennara loks lokið en
ég sit eftir með þung-
ar áhyggjur af hvemig áhrif
mér finnst þetta hafa haft á
dóttur mína, 6 ára. Hún
hlakkaði rosalega til að
byrja í skólanum í
haust og var svo sann-
arleg tilbúin að kveðja
leikskólann. Fyrstu
vikurnar gengu mjög
vel en eftir verkfallið
virðist hún hafa misst áhug-
ann á skólanum og sagðist
frekar vilja bara vera heima og
leika sér. Hún hefúr átt svolítið
erfitt félagslega, er frekar feim-
in og á erfitt með að kynnast
nýjum krökkum. Mér finnst
hún líka orðin svo óörugg með
flest sem á sér stað í skólanum
- hún vill helst ekki fara í leik-
fimi, tónlist, eða neitt sem
krefst þess að hún fari út úr
skólastofunni. Hvað eigum við
að gera til að hjálpa henni til
að líða vel aftur í skólanum?
Kveðja, Þorbjörg.
Sæl, Þorbjörg!
Ansi mikið hefur verið fjallað um
þau áhrif sem verkfall kennara hef-
ur haft eða getur hafa haft á þau
böm sem eiga við einhvers konar
frávik að stríða. Minna finnst mér
hafa verið fjaliað um hvaða áhrif
verkfall, sem þetta, getur haft á
„venjuleg" böm. Mér finnst það
gefa auga leið að veruleg röskun á
hversdagsleika bama hlýtur að hafa
einhver áhrif á þau, bara mismikil.
Ég vil taka það fram hér, að nú er ég
ekki að áfellast kennara fyrir að hafa
þurft að fara í verkfaU heldur ræða
þessa hluti eins og þeir em - veruleg
röskun á hversdagleika barna getur
haft neikvæð áhrif á böm!
Grátgjörn og lítil í sér
„ Það sem skiptir máh £ þessu tiUiti
,eftíma.íg er að flestum bömum finnst gott
nalltmilli h,l™"s að hafa ákveðna ramma, þ.e.
'gurbókmenn y reyf_ að þau yjti að hverju þau
Þeim öryggi. Þeg-
aðlesaáhverjume^^^ ar rammamir
áS,Mstákvöldin,
em teknir í
lafðdí1* annars alltofMð afþ burtu get.
Jd,UO ' aösækjamennmgar-og
jC - í Hstaviðburði, það er helst ao

ciu ---- . ,hai,tad ur bam-
ílistaviðburði.þaðerhestao
, !V»S'
gsasöSSá
»S£í’"«Slo»eí««Þ‘,eJ“
húnerbúm.
miklu óöryggi, sem getur leitt af sér
grát, reiði, kvíða, hræðslu, osfrv.
Eins og flest okkar, sem eigum börn
á skólaaldri, hafa væntanlega upp-
lifað urðu þessar aðstæður tU þess
að hverdagsleikinn varð „losaraleg-
ur“ og margir þurftu að finna böm-
um sínum stað á meðan þeir stund-
uðu vinnu. Bara það eitt, að bömin
hafi ekki aðgang að skólanum, stað
sem þau flest þekkja vel og gefur
þeim „ramma“ um hvemig dagam-
ir eiga að líta út, getur orðið tU þess
að þau fyUist óöryggi.
Eins og ég nefndi áðan, getur óör-
yggið svo alið af sér mismunandi við-
brögð, þ.e. óöryggi bama getur birst
á ólíkan hátt - sum verða reið, æst og
pirmð, önnur grátgjöm og „lítU í sér“
og enn önnur geta orðið þögul og far-
ið eins og „irmí sig“. Að sjálfsögðu
geta þessi viðbrögð blandast á annan
hátt, t.d. getur bam líka orðið grát-
gjamt og pirrað, eða reitt og þögult -
þetta em aðeins fá dæmi um hvemig
böm geta bmgðist við óöryggi.
Þarf að byrja upp á nýtt
í þínu tilfeUi getur það verið að
stúlkan þín sé svolítið viðkvæmari
fyrir rasld en mörg önnur böm. Þú
lýsir henni sem hún sé frekar feimin
og eigi erfitt með að kynnast nýjum
krökkum. Kannski hefur verið smá
kvíði til staðar hjá henni í byrjun
skólaárs, sem hjá svo mörgum 6 ára
krflum sem em að byrja í skóla, og
þegar skólinn var svo byrjaður af
fuUum krafti og hún farin að þekkja
Björn Harðarson og
Eygló Guðmundsdóttir
sálfræðingar
gefa lesendum góð
ráðtilaöviöhalda
sálarheill.
skólann sinn örlítið,
var aUt í einu enginn
skóU.
Þegar skólinn svo
byrjar aftur þarf
stúlkan þín í raun og
vem að ganga í gegn-
um aUt byrjunarferl-
ið aftur. SkUið á þann
hátt, að hún hefur
kannski þurft lengri
tíma fil að uppUfa öryggi í skólanum
en mörg önnur böm og því er eins
og hún lendi á byrjunarreit aftur.
Stúlkan þín upplifir það kannski
sem yfirþyrmandi að þurfa að
„byrja upp á nýtt“ í skóianum og
það getur að hluta tU skýrt hvers
vegna hún vill frekar vera í skóla-
stofunni en ekki fara á aðra staði á
skólalóðinni - skólastofan getur
verið „ömggt“ athvarf en gangar
skólans og skólastofan hafa enn
ekki fest sig í sessi sem „öruggir"
staðir að vera á.
Stuðningur innan skólans
Að öllum lfldndum mun stúlkan
Spyrjið
sálfræðingana
DV hvetur lesendur til að senda inn
spurningar til Eyglóar og Björns.
Þau svara spurningum lesenda í DV
á miðvikudögum. Netfangið er
kaerisali@dv.is.
Sálfr æðingahj ónin
þín þó jafria sig fljótlega og geta
farið að njóta þess aftur og hlakkað
tU að fara í skólann. Það sem þið,
foreldramir, getið gert til að hjálpa
henni er að styðja hana með því að
hlusta á það sem hún hefur að segja
um kvíða sinn og taka það alvar-
lega. Jafnframt er mikUvægt að
leyfa henni að feta sig áfram í skól-
anum og passa sig á að þrýsta ekki
um of á að hún „eigi“ að finnast
hún vera ömgg í skólaumhverfinu -
það mun koma með reynslunni.
í skólunum okkar er nefnilega
mikið um frábært fagfólk sem áttar
sig á þessari stöðu sem mörg börn
hafa lent í eftir verkfaUið og gmnar
mig sterklega að sérstaklega sé hlúð
að þessum litlu krflum, sem rétt
voru byrjuð í skóla þegar verkfallið
skaU á. Því tel ég að með ykkar
stuðningi og starfsfólks skólans
ykkar muni stúlkan þín jafna sig á
þessu og öðlast öryggistUfinningu
og fara að líða aftur vel í skólanum.
Gangiþérvel,
Eygló Guðmundsdóttir
sálfræðingur.