Geislinn - 01.01.1930, Blaðsíða 18

18
GEISLINN
mánaðarins" í 1. Mós. 7, 11., og þegar sagt
er að á „priðja degi hafi Abraham liafið upp
augu sín og sjeð staðinn álengdar, par sem
hann átti að fórna syni sínum“. 1. Mós. 22, 4.
Og á öðrum stöðum svo hundruðum skiftir).
Degar Guðs orð segir, að skaparinn „talaði,
og pað varð, hann bauð, og pá stóð pað par“
(Sálm. 33, 9), eða pegar liann sagði: „Verði
ljós“ o. s. frv., pá er pað skilið pannig — ef
nokkur skilningur er á annað borð lagður í
pað — að petta hafi skeð smámsaman á afar-
löngu tímabili — enginn veit hve jöngu og
vita, að pcir, sem reyna með pessum ráðunr
að samrýma sköpunarsögu Biblíunnar vísinda-
legum hugmyndum nranna, eru oftast, ef ekki
ætíð peir hinir sömu sem pykjast trúa Heil-
agri ritningu sem Guðs orði. Sjerhver slík
tilraun til að halda uppi vörn fyrir Biblíuna
hlýtur að verða til pess eins, að trufla og af-
vegaleiða.
Sú stefna sem margir innan kristninnar hafa
tekið á vorum dögum er pessi: sumir hafna
henni afdráttarlaust og bera pað fyrir sig að
nýjar rannsóknir og ný vísindi hafi nú leitt
Fjórir ungir „hámentaöir" Chimpansar sitja aö snœðingi, En hvilíkt ósegjan-
legt djúp er ekki á milli þeirra og mannsins þrátt fyrir „mentunina“/
fyrir óendanlegar breytingar og gegnum öll
proskastig alt frá hinu smæsta írumdýri, og
niður í gegnum langar raðir aí jurtum, skrið-
dýrum, risavöxnum eðlum, æðri dýrum o. s.
frv. (hvernig röðunin á pessu er heíir ekki
mikla pýðingu), pangað til að próunin loks er
komin að hinum virðulega ættingja vorum
apanum, hvort heldur hann er forfaðir vor,
bróðir eða frændi. Orði Drottins er snúið við,
pað er pýtt og útskýrt pangað til að hin upp-
haflega og rjetta meining pess er horfin og
menn hyggja að peir sjeu komnir í nokkurn-
vegin samræmi við pað, sem kallast vísindi.
Eða pá að menn fara i kring um sköpunar-
söguna með pví að segja, að pað sem sagt
er sje líkingar. Dað er alveg eins og Drott-
inn megnað hafi ekki að klæða hugsanir sínar i
veruleg orð, pcgar hann vill tala við mennina
og upplýsa pá. Og sorglegt er til pess að
i ljós óáreiðanlegleik hennar; aðrir, sem af
einni eða annari ástæðu vilja gjarna láta pað
líta svo út, að peir trúi Heilagri ritningu, pó
að peir samtfmis íinni sig knúða til að beygja
knje frammi fyrir altari vísindanna, reyna að
fara milliveg og koma par með fram eins og
nokkurs konar sáttasemjarar eða milligöngu-
menn, er leitast við að sameina tvær slíkar
andstæður sem sköpunarsaga Biblíunnar og
frampróunarhugmyndir mannanna eru. Slíkt
ætlunarverk verður með öllu áframkvæmanlegt.
Dað má með rjettu heimfæra orð Frelsarans í
Matt. 6, 24. upp á petta og segja: „Engin
getur pjónað sköpunarsögu Biblíunnar og fram-
próunarkenningunni; pví að annaðhvort mun
hann hata annan og elska hinn, eða aðhyll-
ast annan og lítilsvirða hinn.“ Annaðhvort
eða.