Geislinn - 01.01.1930, Page 24

24
hefir lesið bók pessa á enda, f>á bind pú við
hana stein og kasta pú henni út í Evfrat, og
seg: Svo skal Babel sökkva og ekki rísa upp
aftur, vegna peirrar ógæfu er eg læt yfir hana
koma.“ Jer. 51, 60—64.
Borgin átti ekki aðeins að vera í eyði alla
tíma, heldur átti hún að eyðast og verða
að engu:
„Sjá eg vek hugmóð eyðanda nokkurs gegn
Babel og gegn íbúum Kaldeu og sendi vins-
ara gegn Babel, að peir vinsi hana og
tæmi land liennar, pegar peir umkringja hana
á óheilla degi. . . Dá nötrar jörðin og bifast
pví fyrirætlanir Drottins gegn Babel rætast,
með pví að hann gjörir Babel-land að auðn svo
að enginn býr par. . . borgir hcnnar urðu að
auðn, að purru Iandi og heiði; enginn maður
mun framar búa par nje nokkurt mannsbarn
fara par um.“ Jer. 51, 2. 29. 43.
Síðar var gert við múrana til pess að loka
par inni villidýr og hægra væri fyrir Persa-
konunga að veiða par. Detta sagði spámað-
urinn Iíka fyrir:
„Svo skal fara fyrir Babel pessari prýði kon-
ungsríkjanna og drembidjásni Kaldea, sem pá
er Quð umturnaði Sódómu og Qomorru. Hún
skal aldrei framar aí mönnum bygð vera;
kynslóð eftir kynslóð skal par enginn búa;
enginn Arabi skal slá par tjöldum sínum og
engir hjarðmenn bæla par fjenað sinn. Urðar-
kettir skulu liggja par og húsin fyllast af ugl-
um; strútsfuglar skulu halda par til og skóg-
artröll stökkva par um. Sjakalar skulu kallast
á í höllunum og úlfar i bílifissölunum.“ Jes.
13, 19—22.
„Fyrir pví munu urðarkettir búa hjá sjökul-
um og strútsfuglar búa í henní; og hún skal
ekki framar bygð vera að eilifu, nje par verða
búið frá kyni til kyns. Eins og Guð umturn-
aði Sódómu og Gómorru og nágrannaborg-
unum, segir Drottinn, svo skal enginn mað-
ur búa par nje nokkurt mannsbarn hafast við
I henni.“ Jer. 50, 39. 40.
Að borgin að síðusti mundi ekki verða ann-
að én stórir grjóthólar, sem reyndust vera rústir
af hinni glæsilegu borg, er farið væri að grafa
1 pá, var einnig sagt fyrir:
„Og Babel skal verða að grjóhrúgu, að
GEISLINN
sjakalabæli, að skelfing og háði, enginn skal
par búa.“ Jer. 51, 37.
Hvað segja landkönnuðir um Babel?
Landkönnuður nokkur að nafni Mignan,
sem ferðaðist meðal pessara rústa segir: „Við
fórum gegnum feikna stórar hrúgur af rústum
Babýlonar. Mjer er ómögulegt að finna orð til
pess að lýsa pví hve ömurlegt var parna
umhorfs."
Annar ferðamaður, Porter að nafni segir:
„Dögn eins og í kirkjugarði ríkti milli rúst-
anna. Babýlon er nú kyrlát, hún er yfirgefin
algjörlega."
Rauwolf skrifar: „Auganu mætir ekki annað
en auðn, og rústadyngjurnar eru pað eina, sem
benda á að einhverntíma hafi veriðbúið parna.“
Og Rich segir: „í næstum hverri gjótu er
fult af uglum og leðurblökum."
Hjer við bætir Mignan: „Mikið er af eitruð-
um kvikindum í rústunum.“
Hinn frægi landkönnuður Sven Hedin skrif-
ar í bók sinni, Bagdad Babýlon, Ninive:
„Aldrei hefi eg lesið Gamlatestamentið með
meiri athygli og áhuga, en pegar eg fór um
rústir Babels, Assúrs og Níníve. Frásagnir,
sem fyr ljetu í eyrum sem munnmæli, urðu
að virkileika. Konungar, sem maður hafði að-
eins heyrt getið um í injög ófullkomnum frá-
sögum: Tiglat-Pileser, Salmanassar, Senakerib,
Nebúkadnesar, fóru nú ekki frani fyrir augu
hugskotsins eins og skuggar, heldur sem lif-
andi persónur er hefðu starfað parna.“
Eftir að hafa vísað til spádómanna (Jes. 13,
19 — 22 Jer. 51, 37 o. m. fl.) segir Dr.
Heidin ennfremur:
„Degar maður stendur meðal rústa Babýlon-
ar, fær maður greinilega hugmynd um hve
spádómarnir hafa rætst nákvæmlega, og hvernig
hin skrautlega borg hefir algjörlega verið eyð-
ilögð. Jafnvel eyðimörkin, sem er alt í kring
er ekki eins einmanaleg og rustirnar. . . .
Enginn Bedúíni reisir tjald sitt parna. En par
vantar ekki sjakala, jafnvel á daginn sjást
peir læðast um. Jeremía gat ekki talað grein-
ilegar um petta en maður finnur hjá honum
í spádómsbók hans.“
PRENTSMIDJA GEISLANS, REYKJAVtK