Geislinn - 01.09.1930, Blaðsíða 9
GEISLINN
Dví næst sagði hann henni alla söguna um
krossinn. Detta var alt nýtt og áhrifamikið í
hugskoti stúlkunnar, en fyrir listamanninum
var pað svo vanalegt, að pað hafði ekki nein
áhrif á hann. Hann gat svo vel málað and-
litsdrætti Jesú í dauðastríðinu á krossinum,
án pess pað hefði hin minstu áhrif á tilfinn-
ingar hans. En aðeins hugsunin um pað, stakk
hana í hjartað. Augu hennar fyltust tárum, og
hún gat næstum ekki stjórnað tilfinningum
sínum.
Listmálarinn hafði nú lokið við myndina,
sem Pepita átti að fyrirmynda, og var hún
komin í málarastofuna í síðasta sinni. Og nú
stóð hún fyrir framan stóru myndina, sem
hún pekti söguna um, og var mjög pungt um
að fara frá henni.
„Sjáðu, hjerna eru launin pín og eitt gull-
stykki að auki,“ sagði listamaðurinn.
„Innilegt pakklæti, meistari.“ Og um leið
og hún snjeri sjer aftur við og leit enn einu
sinni á myndina, sagði hún: „Djer hljótið pá
að elska hann mjög mikið, par sem hann
hefir gjört alt petta fyrir yður. Er ekki svo?“
Stenburg pagði. Hann gat ekki svarað pess-
ari spurningu. Pepita fór pví næst til heim-
kynna sinna. En síðustu orðin hennar höfðu
smogið í gegnum hjarta hans eins og hár-
beitt ör. Hann gat ekki gleymt peim. Orðin
„alt petta fyrir yður“ hljómuðu í sífellu fyrir
eyrum hans.
Hann var ekki lengur ánægður með sjálfan
sig. Það tók að myndast hið innra með hon-
um prá, einhver ólýsanleg löngun, sem hann
aldrei áður hafði pekt, eftir einhverju, sem
gerði sál hans ánægða.
Eitt sinn, er hann tók sjer göngu, gekk
hann fram hjá fátæklega klæddu fólki, er var
saman komið á afviknum stað, til að hlusta
á orð Biblíunnar lesin, og fagnaðarboðskap-
inn um Krist. Hann settist niður til að hlusta
á. Alt f einu rann upp ljós fyrir honum og
hann skildi nú, hvers vegna Kristur hjekk á
krossinum fyrir syndarana. Hann sá nú og
varð sannfærður um, að hann sjálfur væri
syndari. Dað var pví hans vegna, að Kristur
hjekk á krossinum, og pað voru einmitt hans
syndir, sem Frelsarinn bar.
57
Á pessum kyrláta stað íann Stenburg frelsið
í Jesú Kristi. Degar hann pannig fór að skilja
kærleika Krists, vaknaði í hjarta hans innileg
löngun til að fara og segja öðrum frá pessum
undursamlega kærleika. Meðan hann var að
hugsa um petta fram og aítur, rann pað alt
í einu upp fyrir honum, að hann best gæti
lýst pví á ljereftinu, sem Jesús gjörði fyrir
hann. Hann gæti nú fullgjört myndina af kross-
festingunni.
Með nýtt takmark fyrir augum og innilega
hjartans ósk um að vitna um Jesú, málaði
hann nú af meira kappi en nokkuru sinni fyr.
Mynd pessi var svo látin meðal ýmsra annara
málverka á hið fræga málverkasafn Díissel-
dorf bæjar. Undir myndina setti hann eftir-
farandi orð: „Alt petta gjörði jeg fyrir pig.
Hvað gjörir pú fyrir mig?“ Dað mun eilífðin
ein opinbera, hve margar manneskjur hafa
fundið leiðina til KristS fyrir pessa mynd, og
orð pau, er letruð voru undir henni.
Dag nokkurn, er Stenburg gekk fram hjá
mynd sinni, sá hann fátæklega klædda stúlku,
sem stóð fyrir framan myndina og grjet beisk-
lega. Sjer til mikillar undrunar pekti hann, að
par var Pepita aftur komin.
„Ó, kæri herra, bara að jeg mætti trúa pví,
að hann hafi elskað mig líka,“ sagði hún
grátandi.
Nú var listmálarinn sannarlega fús til að
svara öllum hennar spurningum. Hann var
jafn sólginn í að segja henni frá kærleika
Krists til allra manna, eins og hún práði að
heyra pað og meðtaka.
Mörgum árum síðar bar svo til, að ungur
og ríkur aðalsmaður tók eftir mynd pessari.
Degar hann horfði. á myndina og las letrið
undir henni, fengu orð pessi alveg nýja pýð-
ingu einnig fyrir hann. Maður pessi var Zin-
zindorf greifi; og upp frá peim degi var hann
mikill máttarstólpi í starfinu við að útbreiða
fagnaðarerindið um Krist um víða veröld.
Kæri lesari, pekkir pú Krist aðeins sem sögu-
hetju, eða stofnanda peirra trúarbragða, er
kristindómur kallast? Eða er hann pinn Frels-
ari? Ert pú fullviss um, að hann dó fyrir pig,
jafnvel eins og pú værir sá eini, er purftir á
dauða hans að halda?