Geislinn - 01.12.1930, Blaðsíða 13

GEISLINN
85
gleðjumst yfir hjálpræði hans.“ Jes. 25, 9. Á
peim degi mun stórkostleg breyting eiga sjer
stað: Sjúkdómar hverfa og harmur er ekki
framar til. ,,Dá munu auga hinna blindu upp-
ljúkast og opnast eyru hinna daufu; pá mun
hinn halti Ijetta sjer sem hjörtur og tunga
hins mállausa fagna lofsyngjandi.“ Jes. 33,
24. 35, 5. 6. ,,Og enginn borgarbúi mun
segja: Jeg er sjúkur.“ Jes. 33, 24.
Sumir munu þó skelfast.
Dví miður bíða ekki allir með eftirvæntingu.
Dað eru margir — bæði englar og menn,
sem ekki vænta lausnar við komu Drottins.
Hinn mikli fjöldi óguðlegra manna, og hinir
föllnu englar, sjá einungis „hefnd og endur-
gjald“ I „endurlausn Guðs barna“ — endur-
gjald fyrir líf, sem sóað hefir verið i synd.
Fyrir pessa er lausnardagurinn ekki annað
en ótti og skelfing. Á hinni gagnslausu æfi
sinni — hún er gagnslaus vegna pess að líf-
inu hefir verið lifað í eigingirni — hafa peir
safnað sjer „reiði á reiðidegi og opinberunar
Guðs rjettláta dóms.“ (Róm. 2, 5). Drottinn
mun láta pá „neyta ávaxtar breytni sinnar og
mettast af sínum eigin vjelráðum.“ (Orðs. 1,
31.) Andlit hinna óguðlegu verða „sem elds-
logar“ — „harmkvæli og prautir gagntaka
pá“ — angistarfullir stara peir hver á annan.“
(Jes. 13, 8). Drottinn mun einnig „vitja hers
hæðanna á hæðum.“ (Jes. 24, 21). Drotnarinn
yfir andaverum vonskunnar I himingeimnum
— „á hæðum“ . . . mun missa yfirráð sín
yfir mönnunum. Dómstíminn, er svo lengi
hefir verið frestað, er kominn. Guð mun leysa
skepnuna undan grimd og kúgun djöfulsins
og syndarinnar — alheimurinn verður hreins-
aður og verður eins og hann var fyrir synda-
fallið.
Hvernig mun þetta ske?
„Jeg fer burt að búa yður stað. Og þegar
jeg er farinn burt, og hefi búið yður stað,
kem jeg aftur og mun taka yður til mín,
til pess að pjer sjeuð og par sem jeg er.“
Jóh. 14, 2. 3. — Petta eru Jesú eigin orð.
Hann, sem dó á Golgata-krossi, mun koma
aftur; ekki til pess að dvelja hjer, heldur til
að taka oss til sín — til föðurhúsanna, pang-
að, sem hann segir sjálfur að sjeu „mörg hí-
býli.“ Degar hann fór burt af jörðunni, fór
hann heim til Föðurins til pess að búa oss
stað hjá sjer. Degar pessi staður er tilbúinn,
kemur hann aftur. „Því að sjálfur Drottinn
mun með kalli, með höfuð engils raust og
með básúnu Guðs, stíga niður af himni.“
(1. Dess. 4, 16).
Er hann yfirgaf jörðina, gekk hann inn í
„sjálfan himininn, til pess að birtast fyrir
augliti Guðs oss til heilla.“ (Hebr. 9, 24).
Dar hefir hann verið alt til pessa og beðið
fyrir oss. Sem „æðsti prestur vor“ og sem
„manns-sonur“ getur hann sampinst veikleika
vorum. Af pví að hans hefir verið „freistað á
(rteikn munu sjást á tungli' og sól; c
|i titrandi þjóöir af ótta J)
'4 hrópa i neyö á hjálp og skjól, 4
3? hamstola leggja á flótta, $
4 þegar að degi dómsins á \
v Drottinn vor scekir alla þá, |r
4 sem hafa sofnað i friði. é
I I
Sj Himnanna krafta kanna menn,
p kœnir að rannsóknum vinna; ý
d svo var það fyr, svo er það enn, d
t alls enga hœttu þeir finna. t
Jf Heimurinn allra scetast svaf Jj?
:i sökkvandi er hann fór á kaf 'é
forðum, i syndanna flóði. j|
f Frumefnum sundrar feiknaglóð, Í>
d fallvalta heiminum eyðir. d
\ Frelsarinn móti foldar þjóð f
Jf faðminn i kœrleika breiðir. v
Í Honum vjer mcetum hœðum i,
himinn og jörð þá verða ný.
Sannleikans konungur sigrar. f