Geislinn - 01.12.1930, Page 22

Geislinn - 01.12.1930, Page 22
GEISLINN 94 ina. Við vorum ekki nema nokkurar mínútur að þessu, en samt heyrðum við öskrið oft á meðan, og varð það alt af hærra og greini- legra og sannfærði okkur um það að ljónið nálgaðist. Við kveiktum nú tvö mikil bál sitt hvoru megin við tjaldið. Og með hlaðnar byssur við hlið okkar, lásum við í Quðs orði og báðum kvöldbænir vorar og lögðumst svo til svefns. Ekki höfðum við sofið meira en hálfa klukku- stund, er við vöknuðum við það að James hvíslaði: „Bawana, Ijónin eru hjer. Darna stend- ur eitt við vagninn; þau voru tvö eða þrjú alls. Jeg heyri til hinna milli trjánna inni í skóginum!" Jeg settist upp og njeri augun, og um leið og jeg horfði gegnum mýflugnanetið, ætlaði jeg að fara að segja: „James, þetta er bara brakið í eldinum", þegar Boger hvíslaði: „Jeg sje það.“ í sama bili sáum við afarstórt ljón í bjarmanum af eldinum. Jeg greip á auga- bragði byssuna, en áður en jeg gæti hleypt af, dróg ljónið sig I hlje í skugganum og fór að ganga hringinn í kringum tjaldið. Við gátum ekki framar komið auga á það nje fjelaga þess, við heyrðum aðeins hið hæga fótatak þess, er það gekk fram og aftur, stundum spölkorn burtu, stundum rjett við hengirúin okkar. Auðvitað var það hætt að öskra; en af framferði þess vissum við, að það var farið að sitja um okkur. Ljónið öskr- ar, er það röltir um til að leita sjer að fæðu, en aldrei, þegar það situr um bráð sína. E>á læðist það, eins og köttur og er kænt, sem höggormur. Nú var Matteus orðinn svo hræddur að hann reyndi að skríða undir eitt hengirúmið til að verja sig; en er hann sá að það var ómögulegt, hnipraði hann sig saman til fóta minna og ljet ekkert á sjer bæra. Stundum liðu margar mínútur án þess að við heyrðum nokkuð, og þá ríkti alstaðar dauðaþögn. Deg- ar ljón er nálægt, þorir ekkert dýr, hvorki stórt nje lítið, að hreyfa sig, og því ríkti nú dauðakyrð í skóginum; og kyrðina í skóg- um Afríku verður maður sjálfur að reyna, til að geta gjört sjer nokkura rjetta hugmynd um hana. Nú heyrðum við að trjágrein brotnaði og það skrjáfaði í laufinu í annari átt en áður, og af því vissum við, að óvinurinn hafði breytt stefnunni. Ráðþrota út af því að hafa biðið þarna kvíðafullir í tvær klukkustundir, án pess að hafa getað unnið á ljóninu, hlóðum við nýjan bálköst, ef vera kynni að okkur tækist að fæla það burtu. Er eldurinn magnaðist og loginn reis hærra og hærra, og við fórum að hafa okkur á kreik, urðum við þess varir, að það breytti á ný stefnu sinni, og eftir nokkur augnablik heyrðum við það öskra mörg hundruð metra burtu. Maki þess svar- aði, en enn lengra burtu. Með byssurnar við hlið vora lögðum við okkur til hvíldar og sofnuðum skjótt. Ljóns- öskrið heyrðum við næstum alla nóttina, og oft vöknuðum við við það, að trjágrein datt niður eða fugl flögraði í trjánum yfir okkur. Einu sinni heyrði jeg Boger segja upp úr svefninum: „Parna sje jeg augu þess tindra í bjarmanum af eldinum! Nú ætla jeg að reyna að fella það!“ Er birta tók af degi vöknuðum við, og sá- um þá spor tveggja ljóna og eins leóparda I blautum sandinum kringum tjaldið; sum þeirra voru aðeins 16 fet frá þeim stað, ervið höfð- um legið. Við vorum Guði þakklátir fyrir að hann hafði látið okkur vakna í tæka tíð til að vera á verði, því að það var það eina, er sýnilega gat bjargað okkur frá því að missa að minsta kosti einn mann úr hóp vorum. Það sem eftir var leiðarinnar til Elizabeth- ville fórum við án þess að nokkuð markvert skeði, og með því að vegurinn var góður það sem eftir var, vorum við ekki nema 6 daga frá Lepi og þangað. Við komum heim með næmri tilfinningu fyrir stærð og mikilvægi þess verks, er liggur fyrir oss í mörgum hjeruðum Miðafríku, þar sem fagnaðarerindið hefir enn ekki hljómað, og frá hjörtum vorum steig bæn upp í hæð- irnar um að herra uppskerunnar sendi skjótt verkamenn til þess að safna hinu þroskaða korni í hina himnesku kornhlöðu.

x

Geislinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Geislinn
https://timarit.is/publication/870

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.