Dagblaðið Vísir - DV - 24.02.2005, Side 31

i
DV Siðasten ekkisist
FIMMTUDAGUR 24. FEBRÚAR 2005 31
Ég þykist finna fnyk
Óperan íslenska hefur verið í
deiglunni að undanförnu. Nýjasta
afurð hennar, óperan Tosca, hefur
þótt misheppnuð og leiðinleg. Það
er reyndar nokkuð sem kemur mér
ekkert á óvart. Mér hefur alltaf þótt
óperur leiðinlegar. Eina óperan sem
ég hef haft ánægju af var La Teigar-
gata en það var skets í skaupinu árið
1985.
Ópera er ekkert merkileg og
framandi. Ópera er leikrit sem er
sungið. Yfirleitt leiðinlegt leikrit sem
var skrifað fyrir 200 árum eða svo.
Látum vera að það bresti stundum í
söng eins og í söngleikjum, en að all-
ur texti sé sunginn - það á eiginlega
meira skylt við absúrdleikhús en
nokkuð annað. Ópera er eiginlega
ekki boðleg nema sem skaup eða til-
raunaleikhús. Ég skil ekki hvernig á
að vera hægt að kreista dramatik út
úr óperu. Gólandi fólk í skraudegum
búningum að syngja um að annað
þeirra sé dautt eða á leiðinni í gröf-
ina. Hvaða vitíeysa er þetta eigin-
lega? Samt, á einhvern furðulegan
hátt, hefur óperan alltaf skipað
ákveðinn virðingarsess meðal fína
fólksins.
Opinberun í leiðindum
Nú ætía ég að koma með fullyrð-
ingu sem er sönn. Hún er þessi: Fólk
fer ekki á óperu vegna þess að það er
svo gaman. Það fer í óperu vegna
þess að það heldur að það sé svo
fint!
Ópera sem slík hefur ekkert list-
rænt gildi í dag, en hún hefur hins
vegar félagslegt gildi. Það má varla
greina á milli hvor sé meiri flauta-
þyrill, óperusöngvarinn eða áhorf-
andinn. Ég fór á óperu fyrir
nokkrum misserum síðan. Ég man
ekki hvað þessi ópera hét en hún var
Teitur Atlason
segir óperuna svo leiðin-
lega að hún sé stein-
dauð. Áhorfendur mæti
aðeins i óperuna því þeir
halda að það sé fínt.
Kiallari
Ég fór á óperu fyrir
nokkrum misserum
síðan. Ég man ekki
hvað þessi ópera hét
en hún var mjög leið-
inleg eins og gefur að
skilja.
mjög leiðinleg eins og gefur að
skilja. Þar varð ég fyrir ákaflega ein-
kennilegri reynslu. Á sviðinu voru
nokkrir söngvarar, einn þeirra var í
hlutverki flónsins. Hans flónska
gekk út á það að hann stamaði. Voða
fyndið. Eg er gamall stamari og
fannst ekkert fyndið að stama og
fannst heldur ekkert fyndið að sjá
óperusöngvarann stama. En þá
gerðist það! Ailir hlógu. Almennur
yfirlætislegur hlátur sem ein-
kenndist af bælingu, meðvirkni og
hópþrýsingi. Áhorfendur hlógu
svona eins og þegar forstjórinn segir
misheppnaðan brandara. Hlátur
sem fylgir misheppnuðum bröndur-
um er, ef vel er að gáð, ekki hlátur.
Hann er þykjustuhlátur. Ég var
þarna einn innan um fullt hús af
fínu fólki sem þóttíst hlæja að
manni sem stamar. Þetta var í stíl
við óperuna sjálfa. Fullkomlega
absúrd.
Hin raunverulega sýning
Ef einhvern vantar hugmynd að
leikverki eða smásögu þá ættí sá
hinn sami að drífa sig í óperuna.
Ekki til að horfa á leikritið á sviðinu
(sem er mjög leiðinlegt) heldur til að
fylgjast með leikritinu sem á sér stað
í salnum. Leikritíð i hléinu er reynd-
ar hápunktur kvöldsins því þá losn-
ar fólk loksins frá leiðindunum á
sviðinu og getur hitt fólk í sömu
sporum og það sjálft. Allir að þykjast
hafa það voða gaman bera saman
bækur sína og brækur sínar. Þetta er
kjami óperunnar ef vel er að gáð,
allir að þykjast. Söngvarinn að þykj-
ast leika, leikarinn að þykjast syng-
ja, leikstjórinn að þykjast leikstýra
þessari vitíeysu og áhorfandinn að
þykjast hafa gaman af þessu sjónar-
spili. í hléinu fara allir að þykjast
vera eitthvað.
Óþarfa áhyggjur Jónasar Sen
Jónas Sen skrifaði áhugaverða
Gestir íslensku óperunnar
„Leikritið I hléinu er reyndar hápunktur
kvöidsins því þá losnar fólk loksins frá leiö-
indunum á sviöinu og getur hitt fólk I sömu
sporum og þaö sjálft, “ segir Teitur Atlason.
grein i Morgunblaðið um helgina.
Þar bendir hann á þá kreppu sem
íslenska óperan stendur frammi
fyrir. Lausn Jónasar er að nýtt
óperuhús þurfi til þess að hressa
upp á sýningarnar. Stærra svið og
dýpri gryfju. Jónas er einn af örfáum
íslendingum sem hafa gaman af óp-
erum og mér finnst áhyggjur hans
skiljanlegar í því ljósi. Fyrirsögn
greinar Jónasar í Morgunblaðinu var
eftirfarandi: Er íslenska óperan
dauðadæmd? Svarið við þessari
beinskeyttu spurningu liggur ekki í
augum uppi því gefið er í skyn að
óperan lifi einhvers konar lífi. Til
þess að vera dauðadæmdur þarf
maður að vera lifandi. Það er óperan
ekki. Hún er steindauð.
GoldQuest er
heiðarlegt fyrirtæki
Guðberg Guðmundsson hringdi.
Það er- leiðinlegt þegar fólk rakkar
allt og alla niður. Ég þekki GoldQuest
og tek upp hanskann fyrir það fýrir-
tæki. Sjálfur hef ég keypt peninga af
þeim og alltaf fengið þá. Mér finnst
skrýtið að sá góði maður sem skrifaði
í blaðið 22. febrúar hafi aldrei fengið
peningana sína. Það er eitthvað bog-
ið við það. Þetta félag er hundrað
prósent heiðarlegt, en það var þannig
í byrjun að fólk keypti pening, greiddi
helming og lofaði vinnuframlagi í
skiptum fyrir hinn helminginn. Ég
veit að margir stóðu ekki við það og
þeir geta ekki búist við að fá það sem
þeir keyptu nema borga það. Pening-
ur með páfanum sem ég keypti á sín-
um tíma hefur ellefu faldast að verð-
gildi og er löngu upþseldur. Ég held
að fólk ættí að segja söguna alla en
Lesendur
vera ekki að hnýta í GoldQuest.
Svona eru íslendingar alltaf, geta
aldrei haft það sem sannara reynist.
Peningum stolið
úr flugvél
Ferðamaður skrifar.
Vegna fréttar um að ræstingar-
maður hafi stolið peningum úr flug-
vél, langar mig að segja litía sögu.
Við fjölskyldan fórum til Frank-
furt með LTU í gegnum ferðaskrif-
Lesendur
stofuna Terra Nova. Dóttir mín
gleymdi veskinu í vasa fyrir framan
sæti sitt og voru í því rúmar 40.000
krónu, mest í evrum. Þetta
uppgötvaðist skömmu eftir að við
komum út úr flugstöðinni. Ég
hugðist sækja veskið en það fannst
ekki. Ekki var kannað hvort veskið
væri í Tapað-fundið á flugvellinum.
Það var fullyrt af starfsmönnum
LTU eftir leit að það fyndist ekki.
Við höfðum verið síðustu farþeg-
arnir úr vélinni og það var klárt að
veskið átti að vera þarna. Að lokum
gáfumst við þó upp og fórum.
Nokkrum dögum síðar var haft
samband við okkur með rafpósti og
okkur sagt að veskið hefði fundist
peningalaust.
Strax og heim var komið var
skrifuð athugasemd til Ferðaskrif-
stofunnar Terra Nova. Þeir svöruðu
ekki fyrr en eftír ítrekanir og sögðust
hafa tilkynnt þetta til LTU og annað
ekki.
Það er furðulegt að Terra Nova og
LTU geti ekki ábyrgst verðmæti
þegar starfsmenn þeirra eru annars
vegar. Hvað með flugöryggið?

í
1 ■k
Sandk orn
með Eiríki Jónssyni
• Svava Johansen í
Sautján sló í gegn í
sjónvarpinu um
daginn þegar hún
kom þar fram og
söng í Idol-leik fyr-
irtækja. Þetta sýnir
að það er mikill hiti
í Svövu og ekki einasta beitir hún
sér nú mjög fyrir uppbyggingu á
Laugavegi heldur er hún líka kom-
in í persónulegt átak og steinhætt
að borða súkkulaði á kvöldin. Sér
þess þegarmerki...
• íslandsbanki auglýsir stíft þessa
dagana í sjónvarpi og leggur
áherslu á að bankinn sé hundrað
prósent banki. Aug-
lýsingarnar eru hag-
anlega gerðar en at-
hygli vekur að þegar
minnst er á hund-
rað prósent fag-
mennsku með
mynd af hljómsveit-
arstjóra kemur í ljós að þar er á
ferðinni bólstrari í Reykjavík sem
heitir Theódór Óskarsson. Þegar
svo bankinn
minnir á
hundrað
prósent
traust er
það Ingvi Hrafii Óskarsson,
fyrrverandi aðstoðarmaður Sól-
veigar Pétursdóttur dómsmálaráð-
herra, sem sýnir það...
ÍSLANDSBANKI
[m
> 4
• Með vorinu frumsýnir Borgar-
leikhúsið leikritið
Terroristarnir eftir
þá Presuyakov-
bræður. Stefán
Jónsson leikstýrir
ffíðum flokki leikara
sem nú hafa tekið
sig saman um að
drekka sítrónute með sérvöldu
hunangi í tíu daga til að búa sig
undir hlutverkin. Verður einskis
annars neytt þessa tíu daga í leik-
arahópnum...
• Margir muna eftir
því þegar fjórar
súludansmeyjar
leituðu til Stígamóta
fyrir nokkrum árum
og sögðust vera lá-
tnar stunda vændi
samhliða súludans-
inum. Vakti málið mikla athgli en
tengdist reyndar þeirri nýbreytni
yfirvalda að láta dansmeyjar greiða
skatta eins og aðra. Yfirgáfu meyj-
arnar landið skömmu síðar en nú
bregður svo við að ein þeira er
komin aftur og stígur nú dansinn á
Bóhem við Grensáveg. Sú heitir
Rakel og virðist ekki hafa líkað
vændið verr en svo að hún er mætt
aftur til leiks...
• Jósef Stalín lætur
í sér heyra á sam-
komu sem haldin
verður á Vatnsstíg á
laugardaginn til að
minnast þess að 60
ár eru liðin frá lok-
um síðari heims-
styrjaldarinnar. Verður sigurræða
Stalíns leikin af seg-
ulbandi svo og
gamlar upptökur úr
Ríkisútvarpinu með
fréttum af gangi
stríðsins og dauða
Adolfs Hitíer. Það er
félagsskapurinn
Menningartengsl ís-
lands og Rússlands sem stendur
fyrir fundinum og þar verður líka
kynnt hópferð til Rússlands svo
ekki sé minnst á rússnesk byltinga-
veggspjöld sem prýða munu alla
veggi. Vatnsstígur 10 á laugardag-
inn...