Dagblaðið Vísir - DV - 18.05.2005, Blaðsíða 37

r»v Lífíð
MIÐVIKUDAGUR 18. MAÍ2005 37
Leikhópurinn Vesturport hefur verið að gera byltingarkennda hluti í íslenska leikhúslífinu. Jaðraði
við að Lundúnir yrðu brenndar til grunna í fagnaðarlátunum sem áttu sér stað þegar hópurinn setti
Rómeó og Júlíu í nýjan búning. Nýjasta verkefnið er leikritið Rambó 7 sem sýnt verður á Smíðaverk-
stæði Þjóðleikhússins. DV ræddi við leikstjórann, Egil Heiðar Anton Pálsson.
Hæfileikarikur
hópur FM-pian,
listahomminn,
dópsalinn og fleiii
takast tí við helvitis
liliðiRambó 7.

útúr því. Þegar maour
lendir í helvítis lífinu.
Maður kemst nefnilega
ekki hjá því að lenda í hel-
vítis lífinu."
■

Fimmtudagskvöldið mtjánda
þessa mánaðar verður frumsýnt
leikritið Rambó 7 eftir Jón Atla Jón-
asson. Verkið er í leikstjórn Egils
Heiðars Antons Pálssonar. Hann er
einn heitasti leikstjórinn á íslandi í
dag og hefur verið að gera stóra hluti
úti í hinum stóra heimi.
Rambó?
„Titillinn Rambó 7 er tilvitnun í
bróðurást og bróðurmissi," Segir
Egill Anton. „Leikritið er samtíma-
verk og fjallar um dag í lífi ungs
manns sem kallar sig Johnny. Þenn-
an ákveðna dag kemst hann að því
að bróðir hans hafi e.t.v. látið lífið
sem friðargæsluliði. Það setur af
stað stóra og mikla atburðarás. Við
fylgjumst með því þegar vegið er að
sjálfsímynd Johnnys og félaga hans
og stjörnu sem var búin að lúlla hjá
karlinum. Dópsalinn Pési kemur
líka í heimssókn. Þetta fjallar eigin-
lega um þegar maður lendir í helvíti
og hvað gerist þegar maður kemur
Helvítis lífið
Handritshöfundurinn,
Jón Ath Jónasson, vann
sem útvarpsmaður og er
orðinn mjög virt leikrita-
skáld þrátt fyrir að vera
ungur að árum. Talað er um
að textasmíðar Jóns Atía séu
ferskur andvari í íslenskri leikgerð.
„Þetta er reyndar eitt af fyrstu verk-
um hans og það er loksins að kom-
ast á svið. Það langt síðan hann skil-
aði þessu af sér og þetta átti alltaf að
fara upp á svið en það gerist ekki fyrr
en núna,“ segir Egill.
Hann segir að í handritinu sé að
finna persónur sem flestír lands-
menn ættu að kannast við. „Þarna
hittast staðah'myndir af manngerð-
um sem við sköpum okkur, sem
óvart eru þvingaðar saman. Það er
FM-pían, Iistahomminn og Dópsal-
inn og o.s.frv. Þau lenda í helvítís líf-
inu. Eg vil eiginlega ekki segja of
mikið um persónurnar, það skemm-
ir fyrir."
Hæfileikarnir drjúpa af
hverju strái
Hæfileikafólk héðan og þaðan úr
íslensku menningarflórunni tekur
þátt í sýningunni. Til dæmis sér Ami
Sveinsson kvikmyndagerðarmaður
um vídeó sem notast er við í verk-
inu, Ólafur Jónsson, gítarleikarinn í
Funerals, sér um sviðsmyndina. Tón-
Ust er í höndum Gísla „Galdurs" Þor-
geirssonar og Viðars Hákonar Gísla-
sonar úr hljómsveitnni Trabant.
„Tónlistin er alls konar blanda úr hel-
vítis síbyljimni og teiknum úr sam-
tímanum. Það má eiginlega segja að
þetta sé sambland af kitch, samtíma
og uppskrúfaðri síbylju," segir Egill.
Baðað í ruslahaug lífsins
Það er einnig mikið um dýrðir
innan leikarahópsins. Þetta er fólk
sem getur brotið niður persónur á
frumeindastig, gert þær að sínum
eigin og byggt þær svo upp á ný.
Þetta eru m.a. Ólafur Darri Ólafs-
son, Nína Dögg Fillippusdóttir,
Ólafur Egill Egilsson og Gísli Örn
Garðarsson. „Þetta er eðal hópur af
fólki sem þekkist mjög vel og er
hægt að fara mjög langt með," segir
leikstjórinn stolti. „Þetta er mjög
iðjusamt og duglegt fólk. Við erum
búin að gera ýmislegt. Höfum bað-
að okkur saman í eigin þykkni og
ruslahaug í tæpa tvo mánuöi.
Ruslahaug lífsins."
Kemur þetta á lokaprófinu?
Egill Anton Heiðar Pálsson fékk
nýlega kennarastöðu við Listahá-
skóla íslands. Þar mun hann fræða
komandi kynslóðir um grímurnar
tvær: „Það er mjög skemmtilegt
verkefni. Spennandi tímar fram-
undan hjá LHÍ. Nú er verið að
stækka deildina bæði út í dans og
„fræði og framkvæmd". Þarna eru
góðir kennarar og þetta verður bara
feikilega spennandi verkefni að
takast á við."
Pönk hvað?
Nú fer að styttast í ffumsýn-
inguna og segir Egill sýninguna svo
gott sem tilbúna. „Við vorum að
renna í dag og þetta eru alveg geggj-
uð læti. Það er ekkert í heimi plats og
einnota hluta og merkingarleysu
sem hjálpar okkur að takast á við
helvítis h'fið. Þegar þú verður fyrir
bróðurmissi í einnota heimi þá er
best að vera gerður úr sleipiefni svo
að það nái ekki taki á þér, lífið. Þar
eru svona meginátökin."
Öll sætí voru rifin út úr áhorf-
endasalnum og það eina sem eftir
situr er bert og varnarlaust. Er þetta
eitthvert pönk-rokk? „Eigum við að
kaila það pönk? Eigum við ekki bara
kalla það samtíma?"
Fólkið sem kemur að þessari sýn-
ingu er flest þekkt fyrir að gera hlut-
ina á óhefðbundinn hátt og að-
spurður hvaða reglur yrðu brotnar í
þessari sýningu svaraði Egill: „Ég
veit ekki hvaða reglur við erum að
brjóta. Ég held að reglur séu til að
brjóta ef maður bara skapar sínar
reglur. Ég myndi hvetja fóÚc til þess
að losa sig við fordómana um hvað
leikhús sé áður en það mætir."
f góðu sambandi Hand-
ritshöfundurinn Jón Atli
Jónasson og Egill Heiðar
Anton Pálsson leikstjóri.
ír-r'