Alþýðublaðið - 14.12.1923, Blaðsíða 2
ALPYÐUBLAÐIÖ
4
S m ás ölu verð
á t ð b a k i
niá ebki rera hærra en Iiér segir:
Vindlar.
Flora Danioa 50 stk. kassi á kr. 21 65
Nihil sine labore 50 — — > •— 2015
Figaro 50 — — > — 17.25
Bonaparte 50 — — > — 16.10
Hafnia 50 — — > — 16.10
Casino 50 — • — > — 15.80
Utan Reykjavíkur má verðiö vera þvi hærra, sem nemur flutnings-
kostnaði frá Reykjavík til sölustabar, þó ekki yfir 2 °/0.
Landsverzlun.
AiþýðnbraaðBerðin
framleiðir að allra dómi
beztu brauðln i bænum.
Notar að eins bezta mjöl og hveiti frá þektum erlendum
mylnum og aðrar vðrur frá helztu firmum í Ameríku,
Englandi, Danmörku og Hollandi. Alt efni til brauð- og köku-
gerðar, smátt og stórt, eru beztu vörutegundirnar, sem á
heimsmarkaðinum fást.
1500 krónur í peningum í jölagjOf
í 50—200 kr, vinningum (24 vinnÍDgar alls). Gerið innkaup yðar
til jólanna f þeim verzlunum, sem gefa yður (ef heppnin er með
tækifæri til að öðlast meira eða minna af ofannefndri upphæð.
Athugið auglýsingar í Vísi og Alþýðublaðinu. — Dregið verður
hjá bæjarfógeta.
Samtai.
Sæmi: Komdunúsæll, NonnU
Nonni: Sæll, Sæmi!
Sæmi: Hvar varst þú í sumar,
Nonnl?
Nonni: Ég var í vegavionu.
Sæmi: Hvernig iíkaði þér það?
Nonni: Jæja, svona. Það var
ekki svo bölvað. Ég hagaði mér
eins og hinir. Ég lá á hliðinni
við að tína grjót, þegar ég var
vlð þá vinnu.
Sæmi: Það á sér ekfkl stað,
að þið hafið legið við að tfna
grjót nema því að eins, að þið
hafið ekki haft neinn verkstjóra;
Nonni: Ef þú heldur það, Sæmi!
skjátlast þér, því að þeir voru
nú ekki færri en tveir.
Sæmi: Þú meinar flokksstjóra,
en þeir eru nú ekki vanalega
kallaðir verkstjórar.
Nonni: Þú mátt vita það, Sæmi
minn! að ég veit, hvað ég er að
segja, og ég get sagt þér það,
að annar var Tommi, en hinn
var norskur, — var pantaður
upp í vor og ráðinn tU þisggja
ára, hefi ég heyrt. Hefir hann
líklega átt að kenna hinum. Þú
heíðir haft gaman af því, Sæmi!
að sjá karlana — ég meina
verkstjórana —, þegar þeir sátu
hvor sfnum megin við veginn á
steini og voru að »snakka< saman.
Sæmi: Hvar er sá norski nú?
Nonni: Hann er farinn.
Sæmi: Þú sagðir áðan, að þú
hefðir heyrt, að hann væri ráð-
inn til þriggja ára.
Nonni: Já; en það fór járn-
stykki upp í augað á honum,
svo að þeir urðu að senda hann
út til iækninga, og heyrt hefi ég,
að landssjóður borgaði alt saman.
Sæmi: Hvað hafði hann í kaup?
Nonni: Það veit ég ekki með
vissu, en ég hygg, að það hafi
þó ekki verið minna en það, að
vel hefði mátt láta tíu menn
vinna fyrir þá upphseð í
mánuð, og ekki þætti mér ótrú-
legt, að önnur eins upphæð færi
í legukostnað og uppbót fyrir
slysið. Ég skal segja þér það,
Sæml! að verkfræðingurinn er
hygginn.
Sæmi: Hvað hefir þú fyrir
þér 1 því?
Nonni: Sérða það ekki, að
það eru hyggindi fyrir sig að
hafa alls staðar verkstjóra á
hverri braut fyrir sig og svo í
því atvinnuleysi, sem nú er f
Noregi, að >skaffá< þó ekki sé
nema elnum verkstjóra þaðan
atvinnu, — Ilka þó ekki væri
nema tii þess að tala við hina
þeim til skemtunar. Svo eru nú
hyggindin og sparsemln á lands-
té í fleiru fólgin en þessu. Ég
skal segja þér, Sæmi! að nú er
hann búinn að seljá hánn Max-
weíl.
Sæmi: Það er þó ómögulegt!
Þá hefir hann enga bifreið til
þess @ð skemta sér í á landsins
kostnað.
Nonni: Já, en sjáðu, Sæmi!
Hann kom aldrei í Maxwell
eftir að Beggi fór. Hánn hefir
að lfkindum ekki treyst hinum
til þess áð aka skriflinu, og svo
varð nú >landskassinn< tómur,
en eins og þú veizt, þá þurtti
Mexi ait af töiuverða viðgerð
eftir hvórn >túr<.
Sæmi: Þar fór stór ómagi af