Alþýðublaðið - 17.12.1923, Blaðsíða 4

ALS^SOBLAÐm
'I . __ ____
J, „nnTT-n— n--f—'.»■■.,.m, nnnimm -v ■' ■ v .-. -.- ... '■
—= Federation' gerhveiti er bezt Kanpfélagið. =—
og bún virðist vaka fyrir henni
nú, að verkamenn leggi iyrir sig
heimilisiðnað á atvinnuieysistím-
um, því að í fyrsta lagi hafa
þeir þá ekki fé fyrir mat sínum,
auk héidur fyrir verkefni; í öðru
lagi hafa þeir ekki húsakynni,
sem leyfi slíka starfsemi, og í
þriðja lagi: Hvar er markaður-
inn? Enginn lifir á hrúga upp
kring um sig burstum og mott-
um, sem enginn getur keypt
eða vili, og eigin þörf er lítil
og fljótfylt. — Heimiiisiðnaður
verkamanna getur því ekki
komið til greina nema þá ef tii
vill hjá einhleypum mönnum, en
ait um það er nauðsynlegt að
efna tii smáiðnaðar. Yrði það
þá líkt og útgerðin að gerast á
þann hátt, að bæjarfélagið og
ríkið annaðhvort rækju slíkar-
iðnstofnanir eða hjálpuðu verka-
lýðnum að koma þeim upp sem
samvinnufyrirtækjum, en líkiega
yrði þó að reka þær að stað-
aldri, ef útiend sámkeppni ætti
ekki að ríða þær niður. En
hvað sem um það er, er melra
um hitt vert, að slfkur iðnaður
myndi draga úr vinnuframboði
við aðrar atvinnugreinir, en það, að
hann fylti f vinnueyður manna
í öðrum atvinnugreinum; þær
eiga líka að greiða svo hátt
kaup, að menn þoli stutt at-
vinnuleysi, eða að öðrum kosti
að kosta atvinnuleysisstyrki. En
auk þess verður að hafa áhrif
á að efla kaupgetu mánna tii
smágripakaupa af inntendum
iðnaði; eila fellur alt um sjálft
sig.
Betra ráð en þessi tvö er þó að
breyta öllu atvinnusklpulagi í
það horf, sem jafnaðarmenn vilja,
þvf að vísindin sýna, að það er
hið eina rétta, þótt um það þýði
litið áð tala f bili, en hvað sem
því lfður, þá má það ekki eiga
sér stað, að verktærir menn
gangi nokkurn tíma iðjulausir,
meðan nokkuð vantar, sem á
mannlegri vinnu er reist. E>á
værl nær að draga úr eða at-
nema með öllu vinnu unglinga
og barna, sem þrátt fyrir at-
vinnuleysið á sér stað, og fá því
fóiki heldur tækifæri til náms og
Allir verzla þar, sem bezt er, og jiá
ekki síst fyrir jölin.
Sendið oss því pant.anir yðar á: Postejer, stórum og litlum,
/
Tertum, Kransabökum, Promage og ís. — Auk hinna vana-
legu góðu brauðtegunda okkar höfum við fyrirliggjándi:
Hunangskökur, Myndabrauð á jólatré, Pebernödder, í jólapoka
o. m. fl. — Öll brauð og kökur sent heim, hvert sem er í bæinn.
< HappdrSÐttismiði með hrerjnm Bja kr. kanpnm.
Gísli & Kristinn,
Þingholtsstvætl 23. — S í m i 1275.
eftir sápuverzlun rninni í Eimskipafélags-
húsinu. Pað eru engin ósannindi, þó ég
segi, að það só ódýrasta sápuveizlúnin
í bænurn. — Sparið peninga og kaupið þar, sem verðið er lægst.
Gannpörunn Halldörsddttir.
Símt 332 Verzlun Þörðar frá Hjalla Síml 332.
selur meðal annars: 4 teg. Hveiti, frá 30 au. ^/2 kg., þar á meðal
Gterhveiti. ^Miilennium í smápokum á 2,90 pr pokann; og alt til
bökunar úr Reykjavíkur Apóteki. Enn fremur Rúsínur, sédega góðar.
SveBkjur, Gráíikjur, Döðlur og alls konar þurkaða Ávexti. Kúrennur
og Kúmen. Sultutau, 2 teg. Spil og Kerti, margar teg. Smjörlíki,
2 teg : Smára og Hjartaásinn. Plöntufeiti. Súkkulaði, 3 teg. Brent
og malað Kaffi, það bezta, sem fæst. Einnig margar teg. Fægilög.
Ofnlög og Zebra í dósum, stórum og smáum. Skósveita, >Hreins<
og >Venus< 0. fl. 0. fl. — í*etta er og verður ætíð bezt að kaupa í
Verzlun Þóvðar ivá Hjalla. ,
Simi 332. Laugavegi 4S. Simi 332.
Munið
leiks, til virkrar þátttöku fremj-
andans, en ekki að eins óvirkrar
hluttöku áhorfandans, eins og nú
er tíðara fyrir áhrif tíðaranda
peningavaldsins.
E»að væri líka vit í þvi.
V. K. F. >Fram8Ókn<. Fundur
í kvöid kl. 8 Va í Iðnó (nppi).
Maltextrakt frá ölgerð-
inni Egill Skallagrfmsson er bezt
og ódýrast.
Jólakertin, misl. og stór, hvít
kerti, er bezt aÖ kaupa í Konfekt-
búðinni, Laugavegi 33.
Dernókrat er á Ieiðinni.
Eltstjóri ®g ábyrgðarmaður: Halibjörn Haiidóresen.
Pr«ntsnúðja Háílgrítne ®en«dikt*sonar. Bergstaðastræti iq,