Bræðrabandið - 01.04.1965, Qupperneq 6

Bls. 5 - Bræörabandiö - 5» tfbl. 1965
ra m itm atnm am mm mm am mi uimw WIMIWIWWW
leit á þetta sem tákn frá Guöi um aö hann vildi ekki að hann
ynni á helgum stundum hvíldardagsins.
Á bðksalasomkomu höföum viö þá gleöi aö aðstoða viö sklrn þessara
hjðna, sem voru leidd til safnaöar Guös af áöurnafndum bðksala og
presti, Hinn slöarnefndi ted.aöi um mátt verks Guö3, sem er líkt eldi
og "eins og hamar, sem sundur molar klettana." (Jer. 23:29)
Þaö hefur sjaldan veriö jafn tilkomunnkil skirn. Þegar hjónin
stóöu frammi fyrir söfnuðinum til að vera meðtekin 3em meölimir
safnaðarins, sagði presturinn fr.á hinni undarlegu og fögru reynslu
þeirra. Siðan opnaöi hann böggul, sem hafðu einkennilega lögun,
og ták upp gjöf til beirra, frá söfnuðinumf ekki Biblíu ná heldur
eintak af "Vitnisburðunum" , heldur glampandi hamarj
Tájög hrærður rétti hann hinum nýskirða meðlimi hamarinn, meö
þessum oröum: "Minn bróðir, þessi hamár hefur aldrei unnið á hvíldar-
degi og ég er sannfærður um að hann mun aldrei vinna á þeim degi í
þínum höndum." Síðan faðmaði hann slcósmiöinn og bauö hann velkominn
í söfnuðinn. Nær allur söfnuöurinn haföi tár í augunum, tár gleði
og hamingju.
Löörungur;
Systir Garnesecchi, frá Genoa á Italíu, vinnur enn þrátt fyrir
sin 70 ár. Hún kom aö dyrtmi og hringir bjöllunni.
"Hver er þar"? hrópar kona inni 1 húsinu. "Vinur",
svaraði hún hóglátlega. "Ég á enga vini", svaraði óþolinmóð rödd
innanfrá. "Jú, jú", svaraði systirin, "þú átt einn vin."
Dyrunum var hrundiö upp og út kom stðr kona, sem löðrungaði systur
olckar. "Hvaö er aö? En fyrst Kristur, sem var heilagur þoldi
barsmíöar, því skyldi ég ekki geta tekiö þessu"?
Með þessum orðum var konan algerlega afvopnuö, og ekkert nema
afsakanir, Hún hvatti systurina til að koma inn á heimili sitt og
vildi allt fyrir hana geru. Þetta gaf systir Carnesecciii tækifæri
til að segja konunni.frá hinni dýrmætu von .
Konan gerðist áskrifandi að blaöinu "Iif og hreysti", einnig
gaf hún henni 140 lrr. í peningum.
Þessar tvær konur uröu géðir vinir og töluöust oft við í síma.
Þarna var vakinn ahugi fyrir trú okkar og nú er þessi kona
sannur "vinur."
SAMEEIAG MEÐ JESÚ
" Mínir sauðir heyra mína raustu." Jóh. 10 . "Sg'á ég hef byrj.aö
aö tala við Drottinn þótt ég sé duft og aska." 1. Més. 18,27.
Barniö mitt ekki er þaö nauðsynlegt að þekkja mikið, til að vera
mér þéknanlegur, heldur er það nauðsynlegt aö elska mikiö. Tolaðu
viö mig eins og þú myndir gera við rnóður þína, þegar hún dregur
þig að sér 1 kærleika.
Hefur þú nokkurn i-huga, ér þú sérstaklega vilt biðja fyrir?
Nefn mér nöfn allra ættingja þinna og vina, . sem þú vildir gjornan að
ég geröi eitthvað fyrir. Biö án.afláts, Sllkar sálir eru mér
kærar sem gleyma sjálfum sér, vegna annarra,
Talaöu við mig um þá fátæku, sem þú hefur.löngun að styrkja,
og hina veiku, er líða þjáningar er þú hefur samúö með og þær
persónur, er þú þráir að leiða til afturhvarfs. Biö einlæglega