Framsóknarblaðið - 06.04.1946, Blaðsíða 2

4

framsöknarblaðW
^RAMSÖKNARBLAÐIÐ
Útgefandi:
Haraldur Viggó Björnsson
bankastjóri
Framsóknarfélag Vestmannaeyja
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Sigurjón Sigurbjörnsson.
Prentsmiðjan Eyrún h.f.
Á kaldri braut
í síðasta Framsóknarblað skrif-
aði ég stuttan pistil um úrslit
kosninganna hér. Um valdatöku
vinstri flokkanna og sérstaklega
liinn mikla kosningasigur Al-
þýðuflokksins, sem trauðla yrði
skýrður, þar sem forystumaður
Iians, samkv. fenginni reynslu,
virtist ekki, þrátt fyrir ma;rga
góða kosti, á réttri hillu sem leið-
andi maður í fjármálastjórn.
Páll Þorbjörnsson virðist, Jjví
miður, hafa verið mjög illa fyr-
irkallaður, þegar þessi hóværi
leiðari kom honum fyrir sjónir,
og að því er virðist, alls ekki ■
getað gert sér grein fyrir efni
hans. Því samkvæmt grein Páls
í Brautinni 14. f. m. hefur hann
talið sig lesa þar ýmislegt, sem
engir aðrir hafa getað komið
auga á. Segir hann meðal ann-
ars, að ég hafi þar skorið hreint
upp úr með ófarnaðaróskir til
lianda Bœjarútgerðinni.
Við þetta er í fyrsta lagi það
að athuga, að hvergi í nefndu
Framsóknarblaði er Bæjarút-
gerðin nefnd á nafn. Og til þess
að Páll vildi nú frekar reyna
að leita uppi ummæli sem þau,
er hann þykist taka upp úr blað-
inu, skal ég borga honum 100 kr.
í peningum lyrir Iivert orð, er
hann finnur Jiar um Bæjarút-
gerðina eftir mig. Aftur á móti
eru í fyrrgreindum leiðara óskir
um það, að hinni nýju bæjar-
stjórn megí farnast vel í störfum
sínum, og er Jjar ekkert undan-
skilið, hvorki bæjarútgerð né
annað. - Fyrir 300 áruin var
uppi stjórnmálamaður er sagði:
„Ríkið, það er ég sjálfur“. Og
þótt Páll vildi hafa hann til fyr-
irmyndar og segja: „Bæjarút-
gerðin, ])að er ég sjálfur", sem
hann reyndar gefur í skyn með
Jjví að auglýsa: „Bæjarútgerðin,
heima sími 41“. Þá eru ekki held
ur í umræddu Framsóknarblaði
neinar bölbænir í garð Páls, þótt
geiið sé í skyn, að Jiaðan sé lítils
að vænta til t iðreisnar fjárhagn-
um.
Hitt er svo auðskilið mál, að
ef óhöpp vilja til, með einhver
fyrirtæki bæjarins, þá er Jjað
allra skaði, sem í bænum búa, og
Hann andaðist að heimili sínu,
Heimagötu 1, hinn 14. marz s. 1.
eftir þriggja mánaða þunga legu.
Hann var fæddur 30. október
1889 í Reykjavík.
Viggó Björnsson réðst aðeins
14 ára gamall í þjónustu íslands-
ban'ka, og starfaði óslitið við þá
stofnun til æviloka. Hinn 30.
október 1944 átti hann Jjrefalt
afmæli: 55 ára aldursafmæjh 40
ára starfsafmæli, sem bankamað-
ur, og 25 ára bankastjóraafmæli.
Hann var elzti bankamaður hér
á landi, og sá eini, sem óslitið
starfaði við sömu stofnun alla
ævi. — Hann var skipaður hér
bankastjóri árið 1919. Uppeldi
sitt hlaut Viggó að mestu í ís-
landsbanka. Hann naut lítillar
skólamenntunar, en í tómstund-
um lagði Iiann stund á tungumál
og stærðfræði, enda var hann
hneigður til hvors tveggja. Viggó
var prýðilega gefinn, ágætur
málamaður, og lagði mikla stund
á ensku og frönsku, en franskan
mun hafa verið honum hugleikn-
ari, að því er hann sjálfur taldi.
Viggó Björnsson var vararæð-
ismaður Breta frá 1931.
F.ftirlifandi kona hans er Rann-
veig Vilhjálmsdóttir, hin ágæt-
asta kona.
Viggó Björnsson var söngelsk-
ur og vel músíkalskur. Á yngri
árum var hann i kvartett, ásamt
Jóni Halldórssyni söngstjóra o.
fl„ og fór orð af „Fóstbræðrum“,
en svo hét kvartettinn, fyrir
prýðilega meðferð þeirra félaga
á sönglögum. — Eftir að Viggó
fluttist hingað söng hann fyrstu
árin opinberlega við ýmis tæki-
færi. Hann hafði mikið tónsvið
og hreimmikla bassbariton rödd.
t hópi kunningja hafði hann
jafnan yndi af að taka lag.
Af þcirri kynningu, cr ég hafði
það er tilgangslaust fyrirPál, að
reyna að telja líæjarbúum- trú
um, að það sé mér eða öðrum
fagnaðarefni.
Hitt má svo Páll vita, að hann
er kominn út á kalda braut, er
hann fer að gera mönnum upp
orð, og hugsanir, og fer síðan
að glítna við að ltrekja Jjessa upp
vakninga í blaði sínu. Þannig
löguð málsmeðferð getur komið
honutn að haldi á kjaftafundi
undir Geirseyrargaflinum eða
annars staðar,. en sem fyrrver-
andi þiitgmaður og núverandi
varaforseti í bæjarstjórn Vest-
mannaeyja ætti hann ckki að láta
slíkt frá sér fara á prenti.
S. V
af Viggó Björnssyni síðustu árin,
virtist mér öll störf hans bera
vitni um mann, senr ekki mátti
vamm sitt vita í starfi sínu. —
ReglusemT hans og nákvæmni
var við brugðið, svo að ekki var
lengra til jafnað.
Viggó var gervilegur maður og
hafði mikla persónu til að bera,
og hvar sem hann fór vakti hann
á sér athygli, enda naut hann og
óskoraðrar virðingar allra, er um
gengust hann. Skapgerð hans var
heilsteypt. Fn hann var dulur,
fáskiptinn og óáleitinn, en í hópi
kunningja var hann gleðimaður.
Við fráfall hans finnst mér, að
horfinn sé af sjónarsviðinu einn
svipmesti borgari þessa bæjar —
merkur maður með ósvikið ís-
lendingseðli: Fáskiptinn og sein-
tekinn, en vinafastur og. trygg-
lyndur, og drengur góður.
S. G.
Flugmál
Við þurfum að eignast
okkar eigin flugvél
Með byggingu flugvallarins
hér í Eyjum verða sennilega
miklar breytingar á samgöngum
hjá okkur eyjabúum, og Jiað
hlýtur að marka stór tímamót í
samgöngum okkar, sem oft hafa
verið slæmar.
En til þess að Jretta komt aö
fullum notum fyrir okkur, ætt-
um við nú Jiegar að hefjast
handa, allir sem einn, og eignast
okkar eigin flugvél, sem okkur
hentaði bezt, að áliti sérfróðra
manna, við okkar staðhætti.
Það mun nú kannske þykja
mikið í ráðizt, að kaupa flugvél,
en spá mín er sú, að flestir eyja-
búar mundu vilja leggja; eitf-
hvað af mörkurn, eftir efnum og
ástæðum, til |æsj> að eignast sitt
cigið farártæki.
Það er vitað mál, að við höl-
um ekki hálft gagn af Jieim sam-
göngumöguleikum sem llugvöll-
urinn skapar okkur, ef við eig-
um að búa við áætlunarferðir
frá Reykjavík, þvi að við vitum
af gamalli og nýrri reynslu, að
þeir eru, eins og fleiri. fyrst fyrir
sjálfa sig.
Til þess að almenningur geti
notað þetta dásamlega og fljóta
farartæki — ílugvélina — þurfa
targjöldin aó vcra það ódýr, að
allir eyjabúar geti þeirra vegna
farið flugleiðis. Og ef við stönd-
um.vel saman og legðum fram
verulegan hluta af stofnfé, ]>á
Bæjarmál
Fins og ég vék að í fyrri grein
minni, þá er viðhorf bæjarinála
hér slíkt, að fyrst og fremst er
Jrörf athafna- og framkvæmda-
samrar bæjarstjórnar, sem setu*'
sér Jiað markmið, að gera Vest-
mannaeyjar eftirsóttan og jafn-
góðan bústað og bezt Jrekkist
annars staðar. En mest aðkall-
andi verkefni erú ekki þannig * 1 * * * 5
eðli sínu, að þau skipti niönnum
í Ilokka. Hefði Jjví í sjálfu sér
verið heppilegra, ef allir flokk-
arnir hefðu getað sameinazt uflí
ákveðnar framkvæmdir, eins og
gert hefur verið á Akureyri, en
að slíkt Lókst ekki, er sennilegá
ekki sízt si)k fráfarandi bæjav*
s t j órnarme ir ih 1 u ta.
Fins og nú er komið máhuu
liér, þá virðist vera sívaxandi
burtflutningsstraumur héðan til
Reykjavíkur, og það ekki síz.t
meðal þess fólks, sem fylgir að
inálum þeim flokkum, sem uu
mynda hér bæjarstjórnarmeirt-
hluta. Það eru ekki líkur til þess
að þetta breytist, nema sú að-
stáða verði sköpuð hér, að het
verði jafn fýsilegt, eða helzt fýsl‘
legra, að búa heldur en annars
staðar.
Sú bæjarmálastefna hefur ríkt
hér á valdatímabili Sjállstæðis-
flokksins, að kvelja allt áfratu
með óhæfilega hárri gjaldaálag11'
ingu, og bókstaflega að láta menn
gjalda Jjess, að hala hér búsetu-
— Hafnarframkvæmdirnar hafa
Framh. á 3. síðu.
ætti að \era hægt að stilla far-
gjöldunum svo í hóf, að alln
mættu við una. En með því verð1
sem nú er hjá flugfélögunutn hé1
innanlands, cr það ckki allra að
nota sér flugvélar. — Það ætu
ekki að vera meira átak fyrn
okkur Eyjabúa að eignast llug'
vél núrya, en Jtaö var :í sínutn
u'ma að kaupa björgunarskipio
„Þór“.
Það hefur oft sýnt sig, að niel111
:ta mikið, Jjegar Jreir vilja, (,c
mstilltur fjöldi getur 1V11 Sf()1
n verkelnum, þar scm hvev
rm leggur sitt fram cl’lir
; þ;i gctur hver og einn nie
ttu eignað sér sinn lrlut í þel111
amkvæmduin, sern gerðar etu-
Eg ætla J)á að cnda þcssar h'"
• með þeirri ósk okkur Fyjab11
:n fil handa, að við getum sta
i saman sem einn maður un
f eignast flugvél.
Þetta er mál, sem okkur aG
irðar. Og flugvél hljótum vl<
5 eignast fyrr eða síðar sjau11
J)ví fyrr, þess betra.
Oddgeirshólum, 31. marz 4h
Fri ð'f in 11 u r Fi nnsso.n ■