Freyr - 01.11.1966, Blaðsíða 31

FREYR
481
saman um flest meginatriði. Þær sýndu,
að framleiðslumagn mjólkur er að meðal-
tali nokkru meira á hvern meðalbónda en
er í grundvellinum, en magn annarra fram-
leiðsluvara er mjög svipað og þar er. En
niðurstöðurnar sýndu jafnframt, að nær
allir kostnaðarliðir við búrekstur eru
hærri en í grundvellinum, hvort sem mið-
að er við meðalbóndann eða við fjölda
framleiddra vörueininga.
í frum tillögum okkar, fulltrúa framleið-
enda í sex-manna-nefnd, í sumar, gerðum
ráð fyrir að taka tillit til þessara stað-
reynda.
Við lögðum því til að stækka grundvall-
arbúið og auka mjólkurmagn þess til sam-
ræmis við niðurstöður úrtakanna og jafn-
fram yrði rekstrarvörumagn og annar
reksturkostnaður færður upp til samraémis
við raunveruleikann í þessu efni, en vinnu-
magn yrði tekið eftir vinnuskýrslum bú-
reikninga og vinnu bóndans 1 skiptum í
dagvinnu, eftirvinnu og næturvinnu í sam-
ræmi við þær reglur, sem gilda í launa-
samningum verkamanna og atvinnurek-
enda, en laun á hverja vinnustund yrðu
miðuð við vélamannataxta Dagsbrúnar-
manna. Þessar tillögur fólu í sér verulega
hækkun á vöruverði frá því, sem gilt hafði.
Það kom strax í Ijós í viðræðum í nefnd-
inni, að ekki gat orðið af samningum á
þessum grundvelli. Fulltrúar neytenda-
samtakanna töldu sig ekki geta viðurkennt
vinnuskýrslum búreikninga sem undir-
stöðu um ákvörðun vinnumagns við bú-
vöruframleiðslu, né heldur að verðreikna
vinnuna á bann hátt, sem við lögðum til.
Það var því fljótlega ljóst, að ef hugsan-
legt yrði að ná samningum í þetta sinn,
yrði það að gerast í svipuðu formi og not-
að hefur verið undanfarin ár. Stéttarsam-
bandsfundurinn í sumar samþykkti heim-
ild til að semja á þeim grundvelli. Okkur
var Ijóst, að nokkur óvissa gat verið um
niðurstöður um verðlagið, ef því væri vís-
að til yfirnefndar til úrskurðar, þax sem
engin reynsla var kómin á hvernig unnið
yrði þar eftir hinum nýju lagáákvæðum.
Það varð því að ráði að kanna mögu-
leika á að fá sérstaka fyrirgreiðslu af
hálfu stjórnarvalda um nokkur þýðingar-
mikil atriði fyrir landbúnaðinn og bænda-
stéttina, ef það gæti greitt fyrir því, að
samið yrði ujn verðlagið sjálft áður en
tekin yrði ákvörðun um að láta málið
gar.ga til úrskurðar.. Upp úr þeim viðræð-
um komú samningar um verðlagsgrund-
völl, sem birtur er hér í blaðinu. Hann fel-
ur í sér 10,84%.,hækkun frá verðlagsgrund-
velli í september 1965, þ.e. gamli grund-
völlurinn með óbreyttri bústærð, óbreyttu
afurðamagni' og óbreýttu magni rekstrar-
vara, en framreiknaður með þeim verð-
iagsbreytingum, sem orðið hafa slðan í
fyrra og kaupgjaldsliðurinn- framreiknað-
ur með breytingum kaupgjalds bæði varð-
andi grunnkaupshækkanir og hækkanir á
kaupgj aldsvísitölu.
Framreikningur á verði rekstrarvara er
gerður af Hagstofu íslands samkv. útreikn-
ingsreglum, sem samþykktar voru í sex-
manna-nefnd 1959. Þær eru í sumum at-
riðum orðnar í ósamræmi við verðlagsá-
standið eins og það nú er .
Sumir'gjaldaliðir taka ekki breytingum
skv. útréíkningsreglúm t.d. annar rekstrar-
kostnaður. Sá gjaldaliður er samansettur
af ýmsum- koStnaði og ékki auðvelt að
mæla breytingar á honum. Þessi liður var
því hSekkaður sérstaklega í samningunum.
Um leið og- þessi samningur var gerður,
gaf landbúnaðarráðherra yfirlýsingu í
bréfi til fulltrúa bænda í sex-manna-nefnd
um fyrirgreiðslu við landbúnaðinn í fjór-
um liðum svohljóðandi.
Reykjavík, 19. september 1966.
GEB/H
Róðuneytið skírskotar til viðtala við fulltrúa í Sexmanna-
nefnd um verðlagningu búvöru 1966 og vill staðfesta eftir-
farandi: