Freyr - 01.11.1966, Blaðsíða 43

FREYR
493
MINNKANDl HAGVÖXTUR
ÞRÓUNARLANDANNA
Hagvöxtur þróunarlandanna í heild hetur minnkað
fyrri hluta þessa árs, segir í skýrslu UNCTAD, ráðs,
sem fjallar á vegum Sameinuðu þjóðanna um utan-
ríkisverzlun og þróunarmál.
Ástæðurnar fyrir því, að efnahagslegar framfarir
þessara landa hafa verið minni en vonir stóðu til,
eru höfuðefni þessarar skýrslu, sem fjallar um áhrif
þau, er tillögurnar frá verzlunar- og þróunarráð-
stefnunni 1964 hafa haft.
í skýrslunni eru könnuð nokkur hinna ytri afla,
sem geta hafa átt þátt í að hægja á hagþróuninni í
þróunarlöndunum: — Alþjóðlegt fjármagn er af
skornum skammti og innflutningur þróuarlandanna
heldur smám saman áfram að vaxa. í skýrslunni
segir einnig, að leggja þurfi mikla áherzlu á að
nýta auðlindir þessara landa.
Áhyggjurnar, sem koma fram í skýrslunni, stafa
af því, að verg þjóðarframleiðsla þróunarlandanna
jókst um rúmlcga 4% á ári fyrstu fjögur ár þessa
áratugs, og er sá vöxtur miklu minni en lágmarks-
krafan um 5% vöxt á ári.
Af hinum 47 löndum, sem tölur eru til frá, höfðu
30 minna en 5% aukningu þjóðarframleiðslu, og að-
eins 17 lönd náðu eða komust yfir 5% markið.
Enn betur kemur í ljós, hve hörmulega lágar
þessar tölur eru, ef vöxtur þjóðarframleiðslunnar er
miðaður við hvern íbúa. Á þessum fjórum árum
jókst þjóðarframleiðslan þannig reiknuð aðeins um
1,5% hjá þróunarlöndunum en um 4% hjá iðnaðar-
löndunum.
Viðskiptajöfnuðurinn varð neikvæður
Árið 1960 fluttu þróunarlöndin inn fyrir 2,7 millj-
arða dollara meira en þau fluttu út fyrir. Hinn ár-
legi vöxtur influtningsins hefur samt minnkað úr
5,1% fyrra helming sjötta tugs aldarinnar í 4,1%
síðari helming hans og áfram niður í 4% fyrra helm-
ing sjötta tugsins.
Síðan 1961 hefur fjármagnsflutningur frá iðnað-
arlöndunum til þróunarlandanna ekki aukizt og það
hefur haft áhrif á fjármagnsstöðu þróunarlandanna
út á við. Síðari hluta sjötta áratugsins jókst fjár-
mangsstraumurinn um 300 milljónir dollara á ári,
en síðan 1961 hefur hann staðið kyrr í 8 milljörðum
dollara á ári, þrátt fyrir vaxandi þjóðarframleiðslu
iðnaðarlandanna. Mörg iðnaðarlönd eru en langt
frá því takmarki Sameinuðu þjóðanna að leggja
1% þjóðarframleiðslu sinnar til þróunarhjálpar, og
lánaskilyrðin fara jafnframt stöðugt harðandi.
Skuldabyrðin
Onnur þungvæg ástæða fyrir vaxandi skuldasöfnun
þróunarlandannaa eru hin stöðugt hækkandi vaxta-
gjöld. Alþjóðabankinn hefur reiknað út, að ríkis-
lán eða ríkistryggð Ián til langs tíma, sem þróunar-
löndin hafa tekið, hafi numið 9 milljörðum dollara
1955, 28 milljörðum dollara 1963 og ekki minna en
33 milljörðum dollara árið 1964. Ef ýmsar aðrar
skuldir eru taldar með, nam skuldabyrðin 38 millj-
örðum dollara árið 1964.
Kostnaður þróunarlandanna við þessi lán nam 4
milljörðum króna árið 1964 og er það ekki minna
en 12% af útflutningstekjum landanna, en var að-
eins 4% árið 1950. Er nú reiknað með, að yfir helm-
ingur fjármagnsstraumsins til þróunarlandanna
hverfi í greiðslur skulda, vaxta og arðs.
UPPREISN GEGN HUNGRINU
í HEIMINUM
Alls staðar á jörðinni gera hinir ungu uppreisn gegn
hugmyndaheimi hinna fullorðnu. En þessar upp-
reisnir koma ekki alltaf fram í eyðileggjandi orku
eins og við heyrum svo oft talað um. í kyrrþey er
oft um að ræða uppbyggjandi uppreisn gegn ríkj-
andi óréttlæti, eins og til dæmis gegn því ástandi,
að helmingi mannkynsins sé stöðugt ógnað af sulti
og hungursneyð.
Misræmið er mest í þróunarlöndunum. En þar
býr líka mesti hluti unga fólksins. í mörgum þessara
landa eru um það bil 60% íbúanna innan við 20 ára
aldur.
Ef hægt væri að virkja kraft æskunnar, væri ef til
vill hægt að leysa hið ógurlega vandamál, sem mann-
kynið stendur augliti til auglitis við: Matvælafram-
leiðslan verður að ferfaldast í þróunarlöndunum á
næstu 35 árum, ef komast á hjá algeru öngþveiti.
Herferð gegn hungri
Eitt nýlegt dæmi sýnir, hve möguleikarnir eru
miklir.
Fyrir tíu árum heimsóttu nokkrir ungir indverskir
bændur Bandaríkin og fengu mikinn áhuga á HGH-
hreyfingunni, — Herferð gegn hungri. Þegar þeir
komu heim, ákváðu þeir að reyna hliðstætt starf