Freyr - 01.02.1987, Blaðsíða 10
og öllu inn“ þá þarf mjög stórar
einingar. Við þurfum að fá út í
einu 5—10 þús. hænur. Hérlendis
er engin útungunarstöð, sem getur
annað því. Við erum bara með
smástöðvar, sem reknar eru á
undanþágu. Því er það, að Sam-
band eggjaframleiðenda ákveður
að stofna fyrirtækið ísunga í því
augnamiði að leysa þetta vanda-
mál.
Og þá þarf að svara tveimur
spurningum. Hvað á stöðin að
vera stór og hvar á að staðsetja
hana? Ef við víkjum þá fyrst að
stærðinni þá sýndist rétt að reikna
með því, að við þyrftum að fá fast
að 10 þúsund hænur út úr einni
útungun. Áhöfnin mátti þá ekki
vera minni en 3000 verpandi hæn-
ur og vélarnar þyrftu að taka 40
þús. egg. Við þurftum því uppeld-
ishús fyrir þennan fjölda auk varp-
húss fyrir fuglana og svo útungun-
arstöð, sem væri í a. m. k. 500 m
fjarlægð frá öðrum húsum, svo
sem fyrir er mælt í reglugerð.
Næst var þá að fá varpfugla,
„foreldradýr“, og í ársbyrjun 1985
var farið að þreifa fyrir sér um
það, enda þótt húsnæðismálin
væru enn óleyst. Þá gerist það að
Alifuglabúið á Reykjum kemur
upp útungunrstöð þar sem ætlað
var að klekja út innfluttum eggj-
um. f fyrrasumar fær stöðin svo
egg, þeim er ungað út og ungarnir
aldir þarna áfram. En þessi tilraun
mistókst. Út úr henni komu að-
eins 1000 hænur, sem að auki voru
ekki heilbrigðari en svo, að ekki
þótti ráðlegt að flytja þær hingað
að Hvanneyri. Varð því að ráði að
flytja þær í Brautarholt við Borg-
arnes, þar sem við gátum fengið
pláss fyrir þær. Til að byrja með
voru ungarnir undan þeim hafðir í
einangruðu húsi í Mosfellssveit-
inni en síðan fluttir í uppeldishúsið
hér. Síðan hafa þeir verið hér í
sumar og ættum við að fá unga út
af þeim nú um áramótin. Pá
eigum við að vera komnir með um
3000 hænur. Og þá er loksins hægt
að fara að tala um eitthvað hér,
sem heitir útungun.
Útungunarstöð tsunga á Hvanneyri. (Ljósm. M.E.).
Uppeldishús tsunga á Hvanneyri. (Ljósm. M.E.).
um þá ákvörðun. Stóru fram-
leiðendurnir, sem höfðu á bak við
sig meirihluta framleiðslunnar en
voru í minnihluta í Sambandinu,
voru henni andvígir og klufu sig út
úr samtökunum. Þegar svo var
komið áttu hinir smærri um tvo
kosti að velja, að gefast upp eða
koma upp dreifingarstöð á eigin
spýtur. Síðari kosturinn var
valinn.
Næsta skref var svo það, að
sumarið 1984 var komið upp
eggjadreifingarstöð í Kópavogi, á
vegum Sambands eggjaframleið-
enda. Pá urðum við fyrir nýrri
hindrun því að í reglugerð, sem
gefin var út um þessi mál segir að
hagsmunafélag megi ekki vera
dreifingar- og söluaðili. Þá er það,
sem fyrirtækið Isegg er stofnað
um eggjadreifingarstöðina í Kópa-
vogi.
Nú er ísegg í Kópavogi en ísungi
hér á Hvanneyri.
Já, það er annar þáttur þessa
máls. Þegar við stöndum frammi
fyrir því að þurfa að „skipta öllu út
98 Freyr