Freyr - 15.02.1987, Blaðsíða 13

Ærin 76-685 á Hæli í Torfalœkjarhreppi. Myndin er tekin vorið 1983 en þá varð hún
fjórlembd. Ærin eignaðist alls 21 lamb á 7 árum.
lagningar, því að neytendur í dag
vilja fleiri rétti á sitt borð en
saltkjöt og hangikjöt, við skulum
muna það.
Ágúst hræðist III. flokks Iömb-
in, heldur að þeim fari fjölgandi í
kjölfar þess að vænu lömbunum sé
útrýmt. Þessir flokkar verða báðir
að minnka í framtíðinni og er það
tiltölulega auðvelt víðast hvar,
t. d. með tilfærslu á burðartíma og
sláturtíma, sem verður að breytast
í samræmi við þessar aðstæður og
með ræktun haustbeitar sem ekki
verður misnotuð. Það er aldrei
nauðsynlegra en nú að vera með
kál til haustbeitar til að jafna gæði
framleiðslunnar og sleppa engu
lambi í slátrun undir 12 kg og
fáum yfir 16 kg.
Fjárbókinni flett.
Það fór fyrir mér eins og Ágústi
að ég fletti mikið fjárbókinni eftir
sláturtíðina. Þar komst ég að
mörgu mjög skemmtilegu, sem
gladdi mig mikið og fyllti mig
bjartsýni um fjárræktina í framtíð-
inni, um að fljótlega verði að laga
fjárstofninn að breyttum mark-
aðskröfum, því að mismunurinn á
milli einstaklinga í hjörðinni er
svo mikill. Af þessum 12 hrútum
sem ég notaði síðastliðinn vetur,
munaði rúmlega 40% milli hrúta
hvað þeir gáfu mörg lömb í O-
flokk, miðað við jafnþung lömb.
Meðalþunginn á lömbunum hér í
haust var 16,0 kg og var ég með
rúm 24% í O-flokk. Af þessum
hrútum voru tveir hrútar sem gáfu
50% af lömbunum í O—flokk en
svo voru 3 hrútar sem gáfu innan
við 10% í O—flokkinn, og þar
sem ég fékk öll lömbin fitumæld,
kom einnig í ljós, að þessir sem
voru með fá lömb í O-flokk fóru
rétt yfir 12 mm fitu á síðu, en hjá
hinum var fjöldi yfir 15 mm.
Þá kom það í ljós að kjötmatið
1985 hefur verið mjög gott, og
sterkt samhengi milli ára, því að
þeir hrútar sem þá gáfu flest lömb-
in í stjörnuflokk gáfu nú flest í I.
flokk og minnstu síðufituna, en
þeir sem gáfu mörg lömb 1985
með umsögninni „of feitur í
stjörnuflokk" fengu fjölda af
lömbum í O-flokk. Allir hrútar
hér eru mjög lágfættir og vel gerð-
ir en misstórir, en merkilegast var
að tveir minnstu og samanþjöpp-
uðustu hrútarnir gáfu fæst lömb í
O-flokk.
Eftir þessari niðurstöðu hér,
ætti þessi ræktun að vera tiltölu-
lega auðveld sem og með góðu
bókhaldi og réttu vali á hrútum
Frh. afbls. 139.
Eru þið ekki stundum
skammaðir hér hjá
Byggingastofnuninni?
Skammaðir, já, það má kannski
orða það svo. Við verðum oft fyrr
gagnrýni, sem okkur finnst ekki
alltaf á rökum reist, enda hefur
það borið við, að hún hafi horfið
við það eitt, að viðkomandi fékk
að koma til okkar í heimsókn og
sjá, hvað við erum í rauninni að
gera. En það vantar ekki, við
eigum að hafa eyðilagt sveitirnar,
hvorki meira né minna. Þess ber
þó að geta, að við ráðum ekki t.d.
staðsetningu húsa, þar er valdið
annarra manna, en einmitt niður-
röðun húsa er oft aðalatriðið.
inn á sæðingarstöðvarnar. Við
skulum hvergi kvika frá fyrri
stefnu, um að hafa féð lágfætt og
þykkvaxið með mikla vöðva en
velja á móti óeðlilegri fitusöfnun,
en um þessa þætti fara bændur
ekki að hugsa nema það komi við
pyngju þeirra. Því fagna ég ennþá
þeirri ákvörðun Sexmannanefndar
í haust, að verðfella O-flokkinn,
en betur má ef duga skal.
Bændur sjálfir eru vægari við okk-
ur í dómum sínum, enda teljum
við okkur vinna í þeirra þágu og
með þeim, sagði Gunnar Jón-
asson.
Því má svo bæta hér við, að fyrir
þá, sem áhuga hefðu á að kynna
sér byggingasögu sveitanna síð-
ustu 60 árin a.m.k., er úr miklu að
moða hjá Byggingastofnuninni.
Trúlega má finna allar þær
teikningar sem gerðar hafa verið
þar af byggingum í sveitum allt frá
því að Teiknistofa Bygginga- og
landnámssjóðs tók til starfa árið
1929, auk mikil fjölda mynda af
húsum í sveit.
-mhg.
Útsjónarsemi þarf við endurbætur á byggingum.
Freyr 141