Freyr - 01.03.1987, Blaðsíða 25

að nota ófryst eða ósoðið sem
hunda eða refafóður. Frysting og
suða drepur sullina.
Útbreiðsla vöðvasullsins
Á meðfylgjandi mynd er út-
breiðsla vöðvasullsins sýnd, eins
og hún er samkvæmt sýnum er
send hafa verið úr sláturhúsum
víðsvegar að á Iandinu á árunum
1983 — 1985. AIIs hafa vöðvasull-
ir verið staðfestir í fé frá 40 bæjum
í 8 vamarhólfum. Þegar um kalk-
aða sulli er að ræða eru þeir
sennilega a.m.k. ársgamlir.
Langflest ný tilfelli greindust
haustið 1984 (29 bæir) og mörg
þeirra voru á nýjum svæðum.
Sennilegt er að menn hafi sérstak-
lega verið á varðbergi gagnvart
sullum þá, eftir að fréttist af
sullfundinum haustið áður. Nokk-
ur ný tilfelli (6 bæir) bættust við
haustið 1985, en engin í nýjum
varnarhólfum. Haustið 1986 hafa
fundist nokkrir sullir til viðbótar,
en engir í nýjum varnarhólfum.
Þar sem ekki hafa enn borist sýni
frá öllum sláturhúsum, er árið
1986 ekki tekið með á út-
breiðslukortið. Árin 1984 — 1986
hafa auk þess borist nokkur sýni,
þar sem bæjarnöfn hafa ekki verið
tilgreind, en ekkert þeirra sýna
hefur verið úr nýjum varnar-
hólfum.
Búast má við því að eitthvað af
skrokkum, með einum eða fáum
sullum, sleppi í gegnum kjöt-
skoðun. Þó hafa ekki borist slík
sýni að Keldum frá neytendum
kindakjöts.
Misjafnt er hve sullir hafa fund-
ist í mörgum kindum frá hverjum
bæ, en oftast er um að ræða eina
eða mjög fáar kindur og sullir
finnast oftast aðeins eitt ár. Aftur
á móti finnast sullir oft í fé frá
mörgum bæjum í sömu sveit.
Þetta hvort tveggja gæti bent til að
smitun eigi sér stað á afrétti frekar
en í heimahögum, og er þá líklegt
að það séu einkum villirefir sem
dreifa smiti.
Þar sem sullir þessir fara tæp-
lega til lengdar fram hjá mönnum
við kjötskoðun, má telja víst að
útbreiðslukortið gefi nokkuð góða
mynd af raunverulegri útbreiðslu
sullsins um þessar mundir.
Hvemig barst bandormurinn?
í fyrrnefndri grein í Frey árið
1984 eru nokkrar vangaveltur um
hvernig sullur þessi muni hafa
borist hingað til lands. Þar er
nefnt að hann gæti hafa borist
hingað með refum á ís frá Græn-
landi, þar eð bandormurinn hefði
fundist þar. Nánari eftirgrennslan
hefur þó leitt í ljós að á Grænlandi
er sennilega um annað afbrigði
bandormsins að ræða. Þetta ýtir
undir þá skoðun, að bandormur-
inn hafi borist hingað með inn-
fluttum hundum eða refum.
Bandormur þessi finnst t.d. í
Bandaríkjunum og á Bretlands-
eyjum, en í Skandinavíu fannst
vöðvasullur fyrst í Svíþjóð haustið
1980. Talið var að smit hefði bor-
ist með hundum frá Englandi.
Helstu heimildir:
Rausch, R. L., F. H. Fay, and F. S. L.
Williamson: Helminths of the arctic
fox, Alopex lagopus (L.), in Green-
land. Canadian Journal of Zoology,
Vol. 61, 8, pp. 1847—1851, 1983.
Sigurður H. Richter, Matthías Eydal og
Sigurður Sigurðarson: Taenia (Cystic-
ercus) ovis; nýr sullur í sauðfé á
Islandi. Freyr, 80. árg., nr. 17, bls.
658—661, 1984.
Skagerfált, Gunnar, Nils-Gunnar Nils-
son, Otto Ronéus: Fárdynt — ett kött-
besiktningsfynd. Svensk Veterinar-
tidning, 36, 10, 447—449, 1984.
Auglýsing
til mjólkurframleiðenda er ætla að taka
tilboði Framleiðnisjóðs um sölu eða
leigu fullvirðisréttar næsta haust.
Ríkissjóöur mun frá og meö 23. febrúar 1987 til
og meö 31. ágúst 1987 gefa þeim mjólkurfram-
leiðendum er ætla aö taka tilboði Framleiönisjóös
næsta haust kost á því aö hætta framleiðslu nú
þegar. Fyrir hvern Itr. af ónotuðum fullvirðis-
rétti þessa verðlagsárs mun ríkissjóður
greiða 15 kr.
Tilboð þetta er háö samþykki viökomandi búnaö-
arsambands.
Eigi verður leigt minna magn hjá hverjum fram-
leiöanda, nema sérstakar ástæöur liggi fyrir, en
sem svarar til 20% af úthlutuöum fullvirðisrétti
hans verölagsáriö 1986/87.
Greiðsla leiguupphæöar fer fram eigi síðar en
þremur vikum frá undirskrift samnings.
Skrifleg umsókn sendist til landbúnaðarráðu-
neytisins Arnarhvoli, 150 Reykjavík, en það veitir
jafnframt allar nánari upplýsingar.
Landbúnaðarráðuneytið, 19. febrúar 1987.
Freyr 193