Freyr - 01.06.1987, Blaðsíða 22

Halldór Þórðarson
Laugalandi, Norður-Ísafiarðarsýslu
Hráskinnaleikur
„Margt er sér til gamans gert — geði þungu að kasta — það er ekki einskis vert — að eyða
tíð án Iasta“. Nýjasta skemmtiefni mitt er bók sem heitir Hugmyndaskrá — sannkallaður
gleðibanki. Stofnframlag þessa nýja gleðibanka er frá samtökum starfsbrœðra minna.
Bankastjórinn er framkvœmdastjóri Stéttarsambandsins okkar.
Gamla vísan í upphafinu höfðar til
þessa starfs hans. Hann vill líka að
við tileinkum okkur sama hugar-
far og eyðum tíð án lasta. Parna
eru 100 atriði á skrá, hvert öðru
betra, og þó öll jöfn hvað útkomu
snertir og skiptir því litlu máli
hvert þeirra ég nefni sem sýnis-
horn. Móses gamli kom aðeins
með 10 boðorð, þarna eru 100.
Mér fer eins og Matthíasi, ég veit
ekki hvar skal standa, þegar allar
þessar myndir „töfra trylla og
truflar augað máttug sól“ höfund-
anna. Ekki ætla ég að líkja mér
við Matthías né móðga skagfirska
vini mína með því að leita á náðir
Tindastóls þeirra, læt mér nægja
stól þann er ég ræð nú um stundir.
Loðdýr get ég ekki haft vegna
fjarlægðar frá fóðurstöð og svo er
bullandi tap á þessu skv. Tíman-
um. í fiskeldi finnst enginn bóndi
og lítil von um markað nema þá í
refafóður. Sjórinn tekur að vísu
lengi við, en á norðurhelmingi
landsins skilar hann litlu af því
sem í hann er látið.
Haughænsni.
I kanínurækt þarf skv. Bókinni
eina mínútu á dag pr. kvikindi.
Pað eru margar mínútur í degi
bóndans, og ekki myndi hann
telja sig handseinni við þau störf.
Hárið er á 1700 kr. pr. kg skv.
Bókinni en var 3000 í fyrra, og sl.
Vi ár hefur ekki einu sinni verið
tekið á móti kanínuull, segir ná-
Halldór Þórðarson.
granni minn sem drap sín dýr eftir
áramótin. „Haughæsni" eru þar
nefnd og egg „haughæsna“ sögð
bragðsterkt lostæti. Hér finnast
hvergi nema hvítir ítalir. Ég á eftir
að tala við góðkunningja minn
sem fæst við fuglarækt, ef til vill á
hann til „haughæsnaunga“. Ég er
ekki viss um að svona nafn fari vel
í augiýsingum í kjörbúð, frekar
væri möguleiki að selja þessi
bragðsterku egg í náttúrulækn-
ingafæði. Bjargfuglaegg voru næst
á listanum. Ég sneri mér strax til
bónda sem ræður bjargi slíkra
fugla og gerði við hann samstarfs-
samning. Ég ætla með hans aðstoð
að síga í bjargið, þar ætti þyngdar-
lögmálið að hjálpa til. Ekki treysti
fuglbjargsbóndinn sér til að draga
mig upp m.eð öll eggin, en ætlar að
leysa málið með því að fara á
Egilsbát undir bjargið og taka mig
þar ásamt eggjunum. Bóndi þessi
bendi mér á að eggin mættu ekki,
skv. Bókinni, vera stropuð. Ég vil
leysa þann vanda á auðveldan
hátt, fá Rala það verkefni að kyn-
hverfa karlfuglum bjargsins, eins
og gert er við laxinn.
Hitt er tímafrekara að rækta
upp bjargfulg sem verpir allt árið
en það er nauðsynlegt skv. Bók-
inni. Þar kæmi Rala inn í dæmið
aftur — með ágætan erfðafræðing
sem hefur verið við álíka verkefni í
áratugi. — Beitarrannsóknum —
mætti sleppa rétt á meðan. Þetta
tekur allt sinn tíma, á meðan verð-
um við fuglabjargsfélagar að hafa
O flokk fjallalambsins til matar
handa okkur og gestum þeim er
að garði ber. Nú, kræklingur vex
ekki í þessum dal og haugsveppir
fara væntanlega í ginið á haug-
hæsnunum, ef fuglabóndinn getur
útvegað þau ókynhverfð.
Kjötsúpa og pönnukökur.
„Skrautgripir úr horni og beini.“
Það er nú svo með þetta fé mitt að
það vaxa alls ekki horn á því og
rifbeinin úr O flokknum mínum
eru eins og nálar í saman burði við
sterklegu rifin í fituflykkinu henn-
ar Ólínu, sem feiti krumminn á
skjánum hélt að væri af lambi, þó
að ekki þyrfti nema brot af eðli-
legu mannviti til að sjá að rif-
beinin voru úr þrevetrum hrút.
Öskubakkagerð úr hrosshófum er
430 Freyr