Freyr - 15.07.1987, Blaðsíða 35
RER RAFMAGNSEFTiRLIT RÍKISINS
Hættur af rafmagni samfara
heyverkun
Blásarinn
það virðist nokkuð algengt að
bændur fjarlægi öryggishlífina af
heyblásaranum til þess að geta
togað í reimina og hjálpað blásar-
anum í gang með því. Af þessu
hafa hlotist mörg slys. Pá virðist
víða trassað að hafa hlíf fyrir
inntaksopinu. Víða hagar þannig
til að blásarinn stendur utan við
hlöðuna og þá oft í skýli, sem
heldur hvorki vatni né vindum og
fyllist jatnvel af snjó á vetrum.
Það gefur auga leið að slíkt er ekki
til að bæta öryggi rafbúnaðarins,
enda eru mörg dæmi um að t.d.
rafallinn brenni yfir við fyrstu ræs-
ingu eftir slíkan vetur.
Lausar taugar
Þegar heyi er blásið í hlöðu þarf
að gæta þess að handlampar og
lausar taugar lendi ekki undir hey-
inu inni í hlöðunni. Petta hefur oft
valdið íkveikju og stórbruna, þeg-
ar sett hefur verið í samband eða
kveikt á slíkum lampa í ógáti.
Heydreifikerfi
Ef heydreifikerfi er notað við
hirðingu, þarf að hafa góða gát á
blástursrananum, sem dregst
sundur og saman samkvæmt kerfi,
sem búnaðurinn er tengdur.
Utan á rananum liggur raflögn-
in í lykkjum. Til styrktar rananum
eru vírlykkjur, sem einnig hreyfast
með honum. Fyrir kemur, að raf-
lögnin flækist í vírlykkjunum með
þeim afleiðingum að hún skaddast
eða slitnar.
Raflögn sem þannig slitnar við
hirðingu á þurru heyi getur að
sjálfsöguð valdið íkveikju við
skammhlaup af þessum sökum.
Óhjákvæmilegt er að hey safnist
á hreyfilinn, sem knýr ranann.
Þetta þarf að hreinsa burtu við og
við. Annars gæti það orðið íkvekj-
uvaldur.
Hlaupaköttur
Þar sem hlaupaköttur er notaður í
hlöðu þarf að fylgjast með því,
hvort raftaugin renni greiðlega
með honum. Ef hún festist og
slitnar, getur skammhlaup valdið
þeim neista, sem öllu getur eytt.
Freyr 563