Freyr - 01.08.1987, Blaðsíða 29

Iæröu fljótt átið og döfnuðu vel,
fengu að frjálsu vali byrjunarfóð-
ur lífkjúklinga og laxaseiðafóður.
Laxaseiðafóðrið var vinsælast hjá
ungunum og átu þeir það meira en
kjúklingafóðrið. Þeim var líka gef-
ið fóðurger og vítamínblanda til
öryggis.
Æðarkollur af eldri árgöngum
komu strax heim að ungastíu, þar í
ómerktir fuglar, og að jafnaði
voru á bilinu 20—30 kollur heima
við á Vatnsenda á meðan á unga-
eldi stóð. 6—7 kollur vildu að
jafnaði vera við ungapössun, þó
ekki þær sömu daglega. 10 kollur
eltu þegar ég fór að huga að
hreiðri hjá alikollum í töppum.
Þann 30 júní voru ekki allir
ungar orðnir vatnsþolnir, þeir
yngstu aðeins viku gamlir, og ekki
allir æstir í sund og köfun. Geðhrif
og áreynsla virðist hafa áhrif á
vatnsþolni. Vatnsþolnir ungar
geta alveg misst hæfileikann ef
þeir verða mjög stressaðir.
Frá 4. til 6. júlí var kalsaveður
og úrfelli. Ungar urðu vansælir,
kaldir og hraktir og þurfti að gæta
þess að þeir kólnuðu ekki niður.
Áður hafði gengið hitabylja og
vatnshiti farið í 20—25°, en nú fór
lofthiti niður undir 0 mark og 4—
6° hiti í vatni. Einn ungi glataðist
og annar króknaði í stíu á þessum
dögum. Einn sem kom vanþroska
úr eggi hafði drepist fáum dögum
áður. Þótt ungar séu stórir og
stálpaðir, þola þeir ekki nema
vissa kælingu. Kaldir og óhreinir
ungar leita í einveru og felur og
krókna fljótt.
Áreiðanlega mun vera heppi-
legra að veður breytist frá hrá-
slaga til hins betra á uppeldis-
skeiði unga, fremur en hið gagn-
stæða. Ungarninr voru vatns-
hræddir í nokkra daga eftir hrak-
viðrin. Þau viðbrögð höfðu ekki
áður sést við ungauppeldi.
Þann 8. júlí var farið að votta
fyrir vængfjöðrum á stærri ungun-
um, en stélmótun hafði sést hjá
þeim 5—6 dögum áður. Ungar þá
ánægðir og uxu vel á kjúklinga-
fóðurblöndum, til helminga byrj-
Á Vatnsendahlaði. Ágúst Árni Jónsson og ungarnir daginn sem þeir voru fluttir út í
Oddsstaðalón. (Ljósm. Árni G. Pétursson).
Kollur afeldri uppeldisárgöngum vildu gœta unganna heima við á Vatnsenda. (Ljósm.
Árni G. Pétursson).
unarfóður lífkjúklinga og vaxtar-
fóður holdakjúklinga.
Á næstu dögum var farið að
gefa með vaxtafóður-líf og 14. júlí
var fóðurgjöf til þriðjunga byrjun-
arfóður-líf, vaxtarfóður-líf og
vaxtarfóður-holda. Ungar una nú
mikið á vatni og kafa eftir slógi.
Æðarhópur er með ungum á vatni
og heima við, og 2—6 kollur æstar
í fóstrustörfin. Ungar mættu næstu
daga ekki allir heim samtímis að
morgni.
Þann 16. júlí voru 29 ungar
merktir með málmhring á vinstri
fót í nr. röð 239—558 til 586.
Flestir fengu líka blágrænan plast-
gorm um fót. Ungar voru nú orðn-
ir mjög þurftarfrekir og þurftu að
fá meira grófmeti eða að komast
að sjó í náttúrulegt umhverfi.
Þann 22. júlí var fóður að jöfnu
vaxtarfóður lífkjúklinga og vaxtar-
fóður holda og smávegis
varpkögglar. Þeir kusu nú fisk-
meti fremur en kjarnfóður. Ungar
Freyr 597