Freyr - 15.08.1987, Blaðsíða 11
Hafa það reynst vera íslenskir
stofnar?
Já, þeir eru margir góðir, en það
eru líka til erlendir stofnar sem
gætu gagnast okkur mjög vel hér,
en ekki er ræktað fræ af erlendis.
Væri þá ekki hægt að fá slíkt fræ
ræktað ef beðið væri um það?
Jú, alveg eins og að gera saminga
um að rækta fræ af íslenskum
stofnum.
Ertn þarna með vallarfoxgras í
huga?
Nei, það eru stofnar af vallarsveif-
grasi svo og beringspuntur sem
eru hvað svellþolnastir. Hins veg-
ar er margt enn óljóst varðandi
áhrif jarðvegs og nytja á þol og
endingu grasa, þar bíða margar
óleystar spurningar. Það nýjasta í
þessum þolprófunum er að við
höfum ásamt Tilraunastöð Skóg-
ræktarinnar á Mógilsá fengið styrk
frá Rannsóknarráði ríkisins til að
vinna að þolprófunum á trjáteg-
undum og það er afar áhugavert
verkefni, einkum vegna þess að
skógrækt er ætlað að skipa sess í
búskap framtíðarinnar.
Nú hafa orðið hér skemmdir á
grasi af völdum skaðdýra. Viltu
segja mér frá því.?
Þú átt við það sem kallað hefur
verið skemmdir af roðamaur. Það
er eitt af þeim verkefnum sem
komið hafa inn á borð til mín.
Þetta reyndist vera dýr sem er alls
óskylt maurum og ég vil frekar
kalla mítil eða túnamítil og er ekki
sama tegundin og roðamaurinn
sem fólk hefur kvartað yfir að vilji
koma inn um glugga á íbúðar-
húsum.
Hvemig er þetta nýyrði „mítill“
til orðið?
Það er búið til úr skandinaviska
orðinu „rnidder" og enska orðinu
„mites“, vegna þess að þetta er
ekki eiginlegur maur.
Þetta er töluvert útbreitt vanda-
mál hér á Norðurlandi og víðar.
Við höfum ekki vitað hvernig við
áttum að bregðast við þessu og
höfum leitað þekkingar frá út-
löndum en hana hefur ekki verið
að fá, fyrr en í fyrra að við kom-
umst í samband við danskan mann
sem hefur verið að vinna að rann-
sóknum á þessu sama fyrirbæri á
Grænlandi. Eftir að farið var að
fjalla um þetta vandamál á
Norðurlöndum hafa Norðmenn
fundið þetta líka hjá sér, í Norður-
Noregi.
Við úðuðum með góðum ár-
angri gegn þessum skaðvaldi sl.
vor og menn hafa þurft að gera
það í miklum mæli og ég býst við
að þessari úðun verði einnig beitt
eitthvað næsta vor á töluvert stóru
svæði. Við vitum ekki hverjar eru
ástæður þess að þetta blossar
svona upp núna en teljum að það
sé eitthvað í búskaparháttum okk-
ar sem veldur því.
Nú er Tilraunastöðin á
Möðruvöllum hluti af Rann-
sóknastofnun landbúnaðarins en
hún hefur aðalaðsetur sitt á
Keldnaholti í Reykjavík. Hingað
til hefur ekki verið mikið um að
sérfræðingar við þá stofnun hafi
starfað utan Keldnaholts. Er
breyting að verða á þessu?
Breytingin er ekki greinanleg enn-
þá en ég hef alltaf verið þeirrar
skoðunar að þessi rannsókna-
starfsemi eigi að mestu leyti að
vera úti á landi, bæði til að tengja
hana meira atvinnuveginum sem
hún vinnur fyrir og líka hreinlega
til að styrkja byggð úti um land
sem ekki er vanþörf á. Ég sé enga
ástæðu til að starfsemi sem getur
verið úti á landi og á að þjóna
landsbyggðinni sé í Reykjavík.
Þetta hefur ekki fengið hljóm-
grunn hvorki hjá stjórnmála-
mönnum né starfsmönnum Rala
Búgardur, Óseyri 2. Akureyri. (Liósm. Guðmundur Sleindórsson).
Freyr 619