Freyr - 15.08.1987, Blaðsíða 14

Bíódýnamískur landbúnaöur í
Svíþjóö
Viötal við Kjell Armann, ráðgjafa hjá Bíódýnamíska félaginu í Svíþjóð
Kjell Armann er ráðgjafi á vegum Bio-Dynamiska Föreningen. Hann er sjálfur með
áratuga reynslu í bíódýnamískri rcektun, og er leiðbeinandi á jarðyrkjasviði Rudolfs
Steiners Seminarium í Járna, auk þess sem eftir hann liggja þegar nokkrar bœkur sem
beint lúta að því efni, sem til umfjöllunar er íþessari grein; bíódýnamískri rœktun. Það
er auðugan garð að gresja að rœða við Kjell Armann og hann svaraði fúslega spurn-
ingum mínum.
Fyrst bað ég hann að skilgxeina
bíódýnamíska ræktun, „lífafls-
ræktun".
„Bíódýnamísk ræktun er búskap-
arháttur þar sem reynt er að nýta
til fulls þær náttúruauðlindir sem
eru fyrir hendi á hverjum stað,
nýta það sem sjálf jörðin gefur,
andrúmsloftið og plönturnar sjálf-
ar; m.ö.o. að nýta alla þá þætti
sem lúta að jarðyrkjunni í heiid
sinni. Oft er bíódýnamísk ræktun
skilgreind sem landbúnaður sem
er sjálfum sér nægur af fóðri og
áburði — þar sem hvorki þarf að
kaupa inn fóður né áburð. í bú-
skap þarf að ná vissu samræmi,
góðu jafnvægi, milli búfjárræktar
og jarðræktarinnar. Býli sem á
sjálft nægilegt fóður hefur nægi-
legan áburð. Markmiðið er
heildarlausn, að býlið sjái sjálfu
sér fyrir öllu því sem þarf til rækt-
unarinnar og fóðrunar búfjárins.
Þetta sjónarmið gildir einnig í
garðyrju. Sé stefnt að heilbrigðum
og lífmiklum garði þarf að gera
hann að heild; að áburðurinn í
garðinn komi í raun frá honum
sjálfum eða einhverri annarri ein-
ingu sem er samtengd garðyrkj-
unni og gefur þann áburð sem
þarf.
Helsta náttúruauðlindin er eðli-
lega jörðin sjálf og það líf sem
þrífst í henni. Þaðerjörðin, mold-
in, sem á að næra plönturnar.
Plönturnar geta sjálfar aðeins
Kjell Armann ráðgjafi hjá Bíódýnamiska
félaginu: „Við trúum að bíódýnamísk
rœktun geti leyst mörg þessara stóru
vandamála".
tekið upp þau næringarefni sem
eru leysanleg í vatni. Þær geta
einvörðungu sogað upp vatn með
rótunum. Allt í kringum ræturnar í
jörðinni er mikið magn örvera
sem í sífellu vinna næringarefnin
niður í það ástand sem plantan
getur nýtt sér. Því er þetta líf í
jörðinni einn undirstöðuþátturinn
í allri jarðyrkjunni. Eigi það að
vera gróskumikið er nauðsynlegt
að forðast notkun allra kemískra
efna, en gefa jörðinni þess í stað
rnikið af lífrænum efnum; venju-
legan húsdýraáburð, safnhaug og
einnig grænan áburð, þ.e.a.s. að |
sá einhverri þeirri belgjurt sem
vinnur köfnunarefni niður í jarð-
veginn, t.d. samhliða grasrækt, og
plægja síðan í jörðina til að gera
hana enn frjósamari. Síðan er
næringarinnihaldið mjög mikil-
vægur þáttur í bíódýnamískri rækt-
un. Við ræktum nefnilega til að
afla okkur fæðu og fóðurs fyrir
dýrin. Næringarinnihald afurð-
anna stendur auðvitað í beinu
sambandi við þau skilyrði og nær-
ingu sem plönturnar fá meðan þær
vaxa og þroskast. Og það er ljóst
að piöntur, ber, garðávextir og
korn, geymast betur, bragðast
betur og innihalda meira af víta-
míni og næringu ef notaður er líf-
rænn áburður í stað tilbúins. Og
það er hægt að ganga enn lengra.
Með því að útbúa safnhaug gerir
það þennan lífræna áburð enn
kröftugri. í safnhaug gengur líf-
rænn áburður, venjulegur skítur
og önnur lífræn úrgangsefni, í
gegnum ákveðið rotnunarferli,
umbreytingu sem eykur til muna
gæði þessa áburðar og það skilar
sér til plantnanna þegar safnhaug-
urinn er borinn á garðinn og
akrana.
Að baki þessum fullyrðingum
liggja áratuga rannsóknir fjölda
ntanna, svo að ekki er um að
villast.
Þetta eru höfuðþættirnir í bíó-
dýnamískri ræktun. Býlið skal
| vera heild. vistrænt samspil ólíkra
622 Freyr