Freyr - 01.12.1987, Blaðsíða 10

leyti meö heimafengnu fóöri. Af-
gangurinn er kjarnfóður.
Telur þú þá að kanínur hafi
aðlagast íslenskum aðstæðum
eftir þessa reynslu þína?
Nei, ekki til fulls, hvað mínar
kanínur snertir. Þó hef ég í ræktun
minni leitast við það. Þar á ég við
að í kanínum eru tvenns konar
sjúkdómar, þ.e. annars vegar
lungnakvef og hins vegar hnísla-
sótt. Lungnakvef varð vandamál
hjá mér á tímabili en svo komst ég
að því að það fór eftir stofnun hve
hraust dýrin voru og ég tók mig til
og lógaði öllum dýrum sem voru
undan öðrum kynbótakarlinum.
Undan hinum eru dýrin hraust.
Jafnframt bætti ég loftræstingu í
húsinu.
í öðru lagi hef ég komist að því
að dýrin éta afar mismikið af heyi
og grasi. Nú stefni ég að því að
rækta upp dýr sem rúma mikið
gróffóður, á sama hátt og við
ræktun upp vambmiklar kýr sem
nýta mikið gróffóður. Það er
höfuðatriði í kanínuræktinni að
ná niður tilkostnaðinum eins og í
öðrum búgreinum og það gerist
með því að nota heimafengið fóð-
ur. Ég vil taka fram að við eigum
nú völ á íslensku kjarnfóðri a.m.k.
að þriðjungi úr íslensku hráefni
sem Fóðurblandan hf. framleiðir.
Það hefur verið sett saman í sam-
ráði við mig og aðra kanínu-
bændur.
Hvemig er félagsskap
kanínubænda háttað?
Við fjórir sem hófum þessa rækt-
un stofnuðum strax félag, Kanínu-
ræktarfélagið á Suðurlandi. Það
stækkaði þegar kanínubænd’ m
fjölgaði og náði um tíma yfir ailt
landið. Það var strax ákveðið að
halda uppi fræðslu í kanínurækt,
því að þekking á henni var nánast
engin fyrir í landinu. Guðmundur
Jónsson hætt fljótlega störfum hjá
Búnaðarfélaginu sem ráðunautur
og enginn leiðbeinandi var þá í
þessari grein þangað til Ingimar
Sveinsson á Hvanneyri var nýlega
ráðinn í hlutastarf.
Kanínuhúsið við hlið íbúðarhússins í Vorsabœ. (Ljósm. M.E.).
Kanínufiðan er flokkuð slrax við klippingu og síðan pokuð eftir gœðaflokkun. (Ljósm.
M.E.).
undirstaðan. Ég byrjaði strax á því
að halda skýrslur um dýrin, þau
eru öll merkt, tattóveruð í eyrum,
og hvert einasta dýr fært á skrá
ásamt afurðum þeirra og af-
kvæmum. Ég á skýrslur um hvert
einasta dýr sem hefur verið á
búinu hjá mér.
Hvemig finnst þér afkoma vera í
búgreininni eftir þennan fimm
ára reynslutíma?
Við renndum blint í sjóinn um það
hvort hagkvæmt væri að hafa kan-
ínur hér á landi. Ég held nú að
óhætt sé að slá því föstu að loftslag
hér sé, ef eitthvað er, heppilegra
en í Þýskalandi og við höfum betra
gróffóður heldur en nágrannar
okkar, hey og gras. Á sumrin slæ
ég í þær svo að segja daglega með
orfi og ljá og fóðra þær með
nýslegnu grasi og tel að það sé
hægt að fóðra þær a.m.k. að hálfu
938 Freyr