Freyr - 01.12.1987, Blaðsíða 16

og leitt heitt vatn til 12 bænda á
Suður-Skeiðum og í Ólafsvalla-
hverfi.
Við á Út-Skeiðum, en það eru
bæirnir á leiðinni frá Húsatóftum
og út að Vörðufelli og þar í kring,
höfum lengi haft hug á að fá heitt
vatn, annað hvort frá Brautarholti
eða Húsatóftum. Það endaði með
því að við náðum samningum við
bændur á Húsatóftum um að fá að
bora í landi þeirra. Þar var svo
borað í vor og heppnaðist með
ólíkindum því að þar renna nú upp
sjálfkrafa um 15 sekúndulítrar af
74°C heitu vatni. Jafnframt var
myndað hitaveitufélag sem réðst í
það að leggja lagnir nú í sumar.
Því er nýlokið, því að 8. október
sl. kom heita vatnið inn í hús á
þessum bæjum.
Þetta er félag þar sem allir hafa
sama rétt og sömu skyldur, hvort
sem þeir eru nær eða fjær og má
t.d. geta þess að tveir bæir eru
alveg stakir og alllangar lagnir til
þeirra. Annar bærinn er Útverk
en þangað er leiðslan þrír km og
hin er Álfsstaðir og þangað eru
2,2 km. Leiðslurnar í allt eru 12
km.
Nú er svo verið að leggja heitt
vatn á tvo bæi frá Hlemmiskeiði
og þegar þeir hafa fengið vatnið er
aðeins einn bær eftir í sveitinni
sem notar ekki heitt vatn frá hita-
veitu.
En sameiginlega
kaldavatnsveitu hafíð þið átt
lengi?
Já, það hefur víða verið erfitt um
vatn hérna frá fornu fari. Áður
var notast við brunna og vatnið
var misgott, sums staðar leir-
blandið, og brunnar vildu þorna í
þurrkum. En hér er fjall í sveitinni
sem Skeiðabændur eiga að hálfu
leyti, Vörðufell, sem ég kalla fjall-
ið mitt góða því að það skýlir
Vorsabænum þannig að hér er
alltaf hlýrra í norðanátt en á næstu
bæjum og skafrenningur sneiðir
hér fram hjá. En í þessu fjalli er
gnægð lindarvatns.
Árið 1962 fengum við leyfi til að
beisla lind í Framneslandi, mynd-
að var félag og vatn leitt á bæi hér
á Út-Skeiðunum og í Brautarholt.
Þá var Reykjaludnur nýlega far-
inn að framleiða plaströr en ekki
kominn upp í nema tveggja
tommu gildleika á rörum og því
ekki gerlegt að leiða vatn fram á
Skeiðin. Úr því var bætt árið 1972,
en þá var lögð mjög myndarleg
leiðsla á þá bæi sem eftir voru
þannig að nú eru allir bæir á
Skeiðum með sjálfrennandi vatn
úr Vörðufelli, annað hvort frá
samveitunum eða einkaveitum.
Man ég það ekki rétt að hér
brunnu útihús fyrir fáum árum
og sveitungamir lögðu
bóndanum lið við að koma upp
nýjum byggingum?
Jú, það er rétt að fyrir þremur
árum brunnu fjárhús og hlaða á
Ósabakka. Þá bundust menn sam-
tökum um að hjálpa bóndanum og
hann þurfti litlu að kosta til í
vinnulaunum við endurbygging-
una. Mér er óhætt að segja að hér
í sveit hefur alltaf ríkt mikil sam-
hjálp og samvinna og það er
gömul hefð fyrir því að menn
hjálpi hver öðrum við að byggja
án þess að ætlast til vinnulauna
fyrir.
M.E.
Fjámögnun og skipulag ...
Frh. af bls. 935.
Hversu hröð og gagnger breyting á þessari
starfsemi er æskileg er hins vegar ætíð álita-
mál. Til að fjalla um það skipaði landbún-
aðarráðherra nýlega nefnd til að móta hug-
myndir um framtíðarskipan leiðbeiningaþjón-
ustu fyrir landbúnaðinn. Formaður hennar er
Jón Hólm Stefánsson, en aðrir nefndarmenn
eru Gunnlaugur A. Júlíusson, Jón Viðar Jón-
mundsson, Magnús B. Jónsson og Magnús
Sigsteinsson.
Þessi nefndarskipan er til vitnis um það að
fullur hugur er á að kanna alla möguleika til
hagræðingar á núverandi skipulagi þessara
mála þannig að mannafli og fjármagn nýtist
sem best. Ætla má að í starfi þessarar nefndar
verði einnig fjallað um tengsl leiðbeininga-
þjónustu við rannsóknarstarfsemi og skóla-
kerfi innan atvinnuvegarins.
Búnaðarfélag íslands fer með yfirstjórn
leiðbeiningaþjónustu í landbúnaði. Fyrir
nokkru sendu starfsmenn þess stjórn félagsins
bréf og buðu fram krafta sína til samstarfs við
stjórnina um endurskoðun á starfsemi félags-
ins, út frá breyttum aðstæðum, þar á meðal
hugsanlega þörfum á fjármögnun starfsem-
innar á breiðara grunni en hingað til. Stjórnin
tók þessari málaleitan mjög vel og benti á að
þetta starf félli að framkvæmd ályktunar 70.
Búnaðarþings frá 15. ágúst sl.
íslenskur landbúnaður á við mikil vanda-
mál að glíma um þessar mundir. Það er engin
nýlunda. Núna eigum við hins vegar ýmissa
úrkosta völ, sem áður voru ekki til, til að
takast á við þau vandamál. Þar ber hæst aukin
þekking. Öflun og miðlun hennar er framtíð-
arvon íslensks landbúnaðar. m f
944 Freyr