Freyr - 15.12.1987, Blaðsíða 11

og hagnýtrar reynslu — að hafa til
að bera ímyndunarafl, athyglis-
gáfu og góða dómgreind. í öðru
lagi þarf hann að geta skilgreint og
rökstutt kenningar og birt þær í
vísindaritum og í þriðja lagi að
koma þekkingu sinni á framfæri
svo að eftir sé tekið við nema,
brottskráða og notendur, m.a. við
bændur og aðra í þjóðfélaginu,
ekki síst við stjórnmálamenn og
forystumenn félaga.
Hið síðastnefnda skiptir miklu
máli því það er hvetjandi fyrir
fræðara og rannsóknamenn að sjá
niðurstöður sínar hagnýttar á
beinan eða óbeinan hátt í samfé-
laginu og í þessu falli í landbúnaði.
Það eru einmitt þessi not af
fræðslu og rannsóknum sem
greiða fyrir nauðsynlegum fjár-
veitingum til húsa, rekstrar, góðra
vinnuskilyrða fyrir starfsmenn,
nema og brottskráða.
Menntun kandidata
Markmiðið er að mennta kandi-
data sem geta leyst þau viðfangs-
efni, sem landbúnaðurinn og
þjóðfélagið felur þeim. Pess vegna
eru kandidatar ekki fyrst og
fremst alvitringar heldur menn
sem kunna tök á viðfangsefnum.
Sagði Rasmussen það skoðun sína
að umræða og rannsóknir væru
komnar á villigötur þegar almenn-
ingur og þó helst bændur virtust
telja að æðri menntun og alviska
væri eitt og hið sama og því eigi
kandidatar jafnan að hafa rétta
svarið á reiðum höndum.
Ræðumaður taldi að búnaðar-
kandidatar ættu vitaskuld á sama
hátt og háskólamenntaðir menn í
öðrum greinum að geta leyst að-
kallandi verkefni. Lausnina ættu
þeir að byggja á menntun sinni,
sem geri þeim kleift að greina og
meta viðfangsefni hverju sinni.
Með þeim öru breytingum sem
eru á þjóðfélögum nú á tímum
þarf sífellt að endurnýja og bæta
við þá þekkingu sem brautskráðir
hafa aflað sér í skóla. En lokapróf
frá æðri menntastofnun á a.m.k.
að vera í því fólgið að hinn
brautskráði hafi tileinkað sér nýj-
ustu þekkingu innan þeirra marka
sem námsskrá setur og að hann
kunni að nota hana. Hann verður
einnig að kunna að notfæra sér rit
í sérgrein sinni.
Eftirmenntun
Oft er það haft á orði að við eigum
að mennta kandidata sem geti
leyst viðfangsefni jafnt samtímans
sem næstu aldamóta. Slíkt er
ókleift af þeirri ástæðu að enginn
veit nú hver þau viðfangsefni
verða um næstu aldamót. Með
þetta í huga tel ég menntun bú-
fræðikandidata vera mjög góðan
grundvöll fyrir ýmiskonar fram-
haldsmenntun, e.t.v. sérfræði-
menntun og menntun til
rannsóknastarfa, sagði Folke
Rasmussen.
Óbrotin og í hæsta máta hagnýt
símenntun er sú menntun er menn
afla sér með lestri góðra fagrita
jafnframt með því að taka þátt í
fundum og ræða mál við starfs-
bræður í eigin grein og öðrum. Til
þess þurfa menn að hafa aðgang
að erlendum sértímaritum og
tækifæri til samskipta við aðrar
menntastofnanir innlendar og er-
lendar.
Annað og umsvifameira form
eftirmenntunar er það sem
menntastofnanir eða félög gangast
fyrir heima eða á samnorrænum
vettvangi. Má til dæmis um það
nefna kerfisbundna menntun
norrræna rannsóknara á vegum
rannsóknastofnana á Norður-
löndum. Ráðherranefnd Norður-
landa styrkir þetta starf en fulltrúi
íslands í stjórn þeirrar starfsemi er
Magnús Jónsson.
A síðustu árum hafa verið hald-
in allmörg námskeið í þessa veru
Frá hátíðarsamkomunni á Hvanneyri. í fremstu röð eru f. v. Sveinbjörn Dugfinnsson,
ráðuneytisstjóri, Jón Helgason, landbúnaðarráðherra og Gerður Guðnadóttir, skóla-
stjórafrú. Meðal annarra í nœslu röð má sjá Porslein Tómasson, forstjóra Rannsókna
stofnunar landbúnaðarins, Sigurgeir Ólafsson, sérfræðing hjá Rala og Jónas Jónsson,
búnaðarmálastjóra. (Ljósm. M.E.).
Freyr 979